Την κρίση του για ένα ιδιαίτερο λεπτό και ευαίσθητο θέμα που αφορά στη τεκνοποίηση μετά θάνατον με κρυοσυντηρημένο γενετικό υλικό θανόντος και φυσικά με τη μέθοδο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, εξέφρασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), με μια σημαντική απόφαση του, η οποία μάλιστα διαφοροποιείται με τα όσα είχε κρίνει πριν από περίπου ένα έτος για το ίδιο ζήτημα η ελληνική Δικαιοσύνη.
Όπως έκρινε το Δικαστήριο του Στρασβούργου, το δικαίωμα τεκνοποίησης μέσω ιατρικής υποβοήθησης είναι προσωποπαγές και δεν μεταβιβάζεται μετά θάνατον. Δεν μπορεί δηλαδή, να αποφασίσει κάποιος άλλος για το εάν ο αποθανών θα γίνει γονιός με τη υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και εφόσον έχει αποθηκεύσει κρυοσυντηρημένο γενετικό υλικό.
Η συγκεκριμένη υπόθεση απασχόλησε το ΕΔΑΔ, έπειτα από προσφυγή Γαλλίδας η οποία είχε χάσει το γιο της από καρκίνο το 2017. Η προσφεύγουσα, χήρα του Claude Lanzmann, δημοσιογράφου, συγγραφέα και σκηνοθέτη της εμβληματικής ταινίας «Shoah» υποστήριξε πως ο γιος της μόλις είχε πληροφορηθεί την ασθένειά του είχε εκφράσει την επιθυμία του να γίνει πατέρας ακόμη και σε περίπτωση θανάτου του. Έτσι, σύμφωνα με την μητέρα του, είχε αποθεματοποιημένο σπέρμα στο Κέντρο Παρακολούθησης και Διατήρησης Ωαρίων και Σπερματοζωαρίων (CECOS) στο νοσοκομείο «Cochin» στο Παρίσι.
Μετά το θάνατό του γιου της η μητέρα του ζήτησε από το παραπάνω Κέντρο να διαβιβάσει στον Οργανισμό Βιοϊατρικής αίτημα της για μεταφορά του σπέρματος του γιου της σε ίδρυμα υγειονομικής περίθαλψης στο Ισραήλ, το οποίο ειδικεύεται με στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Ωστόσο, το αίτημά της αυτό απερρίφθη και εκείνη προσέφυγε στα γαλλικά δικαστήρια, ζητώντας να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και να επιτραπεί η μεταφορά του σπέρματος του γιου της στο Ισραήλ. Μεταξύ άλλων, η προσφεύγουσα είχε υποστηρίξει ότι η άρνηση αποδοχής του αιτήματός της, παραβίαζε την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή της και συγκεκριμένα το δικαίωμά της να γίνει γιαγιά αλλά και να διασφαλίσει ως μητέρα ότι οι επιθυμίες του γιου της θα γίνουν πραγματικότητα.
Τα επιχειρήματά της αυτά απορρίφθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλλίας και έτσι εκείνη προσέφυγε στο Στρασβούργο. Και το ΕΔΑΔ όμως με την απόφαση που εξέδωσε απέρριψε και εκείνο την προσφυγή της γυναίκας, κρίνοντας καταρχάς πως το δικαίωμα να γίνει κάποιος παππούς ή γιαγιά δεν προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Ακόμη, οι δικαστές του Στρασβούργου έκριναν πως το δικαίωμα τεκνοποίησης μέσω ιατρικής υποβοήθησης είναι προσωποπαγές και δεν μεταβιβάζεται μετά θάνατο
Οι δικαστές του Στρασβούργου, επισημαίνουν στην απόφασή τους πως τα όσα επικαλούνταν η προσφεύγουσα αφορούσαν στο δικαίωμα του γιου της να αποφασίζει πώς και πότε θα γίνει γονέας. Ωστόσο, το δικαίωμα αυτό ανήκε στην κατηγορία των μη μεταβιβάσιμων δικαιωμάτων.
διαβάστε την απόφαση εδώ : Petithory Lanzmann κατά Γαλλίας της 5.12.2019 (αριθ. 23038/19)
μπράβο πολύ κάλο
ΑπάντησηΔιαγραφή