Με την απόφαση 4003/2014 της Ολομέλειας το ΣτΕ παρενέβη στο σύστημα φορολόγησης των ακινήτων ακυρώνοντας την παράλειψη της διοίκησης να αναπροσαρμόσει τις αντικειμενικές τιμές στις μειώσεις των εμπορικών αξιών που επήλθαν ως συνέπεια της κρίσης. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι η προσπάθεια συνταγματικής θεμελίωσης στην απόφαση αυτή των «διευρυμένων εξουσιών» του ακυρωτικού δικαστή, ιδίως για προσωρινή αποχή από την ακύρωση παράνομης πράξης ή παράλειψης με ταυτόχρονη χορήγηση προθεσμίας στη διοίκηση προς άρση της παρανομίας, καθώς και για μετάθεση του χρονικού σημείου επέλευσης των αποτελεσμάτων της δικαστικής κρίσης· στηριζόμενο στο ά. 95 παρ. 1 Συντ., το Δικαστήριο υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλει στις εν λόγω εξουσίες ο κοινός νομοθέτης του ν. 4274/2014.
Η μελέτη εξετάζει καταρχάς την προβληματική της αντικειμενικής φορολογίας των ακινήτων, επισημαίνοντας τα ουσιαστικά και δικονομικά ζητήματα που σχετίζονται με την ακύρωση της παράλειψης της διοίκησης να ασκήσει την κανονιστική της αρμοδιότητα ως προς τον καθορισμό επίκαιρων τιμών ζώνης. Στη συνέχεια αναλύεται η νομική φύση των ρυθμίσεων του ν. 4274/2014, με τις οποίες αναγνωρίστηκαν στις ακυρωτικές διαφορές οι επίμαχες νέες δυνατότητες ως προς το περιεχόμενο των δικαστικών αποφάσεων, ενώ διατυπώνεται κριτική ως προς τα συνταγματικά ερείσματα που προσπάθησαν να προσδώσουν στις νέες αντιλήψεις για τον δικαστικό έλεγχο των διοικητικών πράξεων αρχικά η σχολιαζόμενη απόφαση, και κατόπιν η επακολουθήσασα απόφαση της Ολομέλειας ΣτΕ 4741/2014.
Διαβάστε ολόκληρη την μελέτη εδώ : www.constitutionalism.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου