ΜονΕφΠατρών 505/2019 "Έφεση από ερημοδικασθέντα πρωτοδίκως - Ανώνυμη εταιρία - Ευθύνη από έκδοση ακάλυπτης επιταγής"

Υποχρεωτική η προφορική συζήτηση μόνο στην περίπτωση που η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών. Με την τυπική παραδοχή της έφεσης εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος έφεσης. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Η υπόθεση αναδικάζεται από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά. Έκδοση επιταγών από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο α.ε. Υποχρέωση προς αποζημίωση του κομιστή κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών. Συρροή με την αξίωση από τον νόμο περί επιταγών. Επί ανώνυμης εταιρίας οι διοικούντες αυτήν δεν έχουν μεν προσωπική ευθύνη για τα χρέη της εταιρίας, είναι όμως δυνατή η ευθύνη τους προσωπικά από αδικοπραξία.

Αριθμός Απόφασης 505/2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Ανδρονίκη Αθανασιάδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο Εφετών, και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στην Πάτρα την 10η Οκτωβρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του εκκαλούντος: ..., κατοίκου Αιγίου, οδός ..., με Α.Φ.Μ. ., με την ιδιότητα του ως προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ήδη πτωχευμένης ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «... ...............Α.Ε. » και το διακριτικό τίτλο «A  Α.Ε.», που εδρεύει στη δημοτική κοινότητα Ελίκης της δημοτικής ενότητας Διακοπτού του Δήμου Αιγιαλείας και εκπροσωπείται νόμιμα, τον οποίο εκπροσώπησε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος του ΓΤ (Δ.Σ.Πατρ.).

Της εφεσίβλητης: Ανώνυμης εμπορικής βιομηχανικής εταιρίας με την επωνυμία «..........Α.Ε.Β.Ε. - ...», Συστήματα Επαγγελματικού Ήχου και Φωτισμού, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός . και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε στο Δικαστήριο η πληρεξούσια της δικηγόρος, ΜΜ (Δ.Σ.Αιγ.).

Η ενάγουσα, και ήδη εφεσίβλητη, με την από 14-6-2012 (αριθ. εκθ. καταθ. ./20-6-2012) αγωγή της προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αιγίου, στρεφόμενη κατά του εναγομένου, και ήδη εκκαλούντος, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτήν.

Το πιο πάνω πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξέδωσε ερήμην του εναγομένου, κατά την τακτική διαδικασία, την υπ' αριθ. 11/24-2-2016 οριστική απόφαση του, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο παραπάνω εκκαλών - εναγόμενος με την από 7-7-2016 (αριθ. εκθ. καταθ. ./8-7-2016) έφεση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, στο παρόν Δικαστήριο με την υπ' αριθ. ./15-9-2016 πράξη της Γραμματέως του Δικαστηρίου τούτου, αρχικά για τη δικάσιμο της 19-4-2018 και μετ' αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, με αύξοντα αριθμό πινακίου -9-, ζητώντας να γίνει δεκτή για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν και κατέθεσαν έγγραφες προτάσεις, στις οποίες αναφέρθηκαν και ζήτησαν όσα αναφέρονται σε αυτές.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2, και 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν, μετά την αντικατάσταση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 524 από το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, και του άρθρου 528 από το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, και, σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν. 4335/2015, εφαρμόζονται οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 524, για τα κατατιθέμενα από τις 1-1-2016 ένδικα μέσα, προκύπτει ότι ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο, που δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, οπότε με την τυπική παραδοχή της έφεσης, που λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος έφεσης (ΑΠ 2150/2014 δημ. «Νόμος», ΑΠ 280/2012 ΝοΒ 2013/13, ΑΠ 1906/2008, ΑΠ 866//2008 δημ. «Νόμος», ΑΠ 1015/2005 ΕλλΔνη 2005/1100, ΕφΠειρ 417/2015, ΕφΠειρ 332/2015, ΕφΠειρ 238/2015, ΕφΑΘ 3377/2009 δημ. «Νόμος»). Μετά δε την τροποποίηση του εν λόγω άρθρου (528) με το άρθρο 44 του Ν. 3994/2011, αυτό ισχύει για όλες τις αποφάσεις που εκδόθηκαν ερήμην, ανεξαρτήτως της διαδικασίας που τηρήθηκε για την έκδοση αυτών. Στην περίπτωση αυτή, ο εκκαλών δικαιούται να προβάλλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Έτσι αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά (ΑΠ 1040/2013 δημ. «Νόμος», ΕφΑΘ 123/2018, ΕφΠειρ 417/2015, ΕφΠειρ 332/2015, ΕφΠειρ 238/2015 δημ. «Νόμος»).

Στην προκειμένη περίπτωση, η από 7-7-2016 (αριθ. εκθ. καταθ. ./8-7-2016) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος πρωτοδίκως εναγομένου, και ήδη εκκαλούντος, κατά της υπ' αριθ. 11/24-2-2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου, που εκδόθηκε ερήμην του εναγομένου, κατά την τακτική διαδικασία, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ' άρθρο 19 περ. α' ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του ν. 3994/2011, και ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, (άρθρα 511, 513 § 1 εδ. α' στοιχ. β', 516 § 1, 517 εδ. α', 518 § 1 ημιπ. α' και γ' συνδ. 144 επ., καθώς και 520 § 1 ΚΠολΔ), αφού η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα την 13-6-2016 (βλ. υπ' αριθμ. ./13-6-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αιγίου, ...) και η έφεση ασκήθηκε, στις 8-7-2016, όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ' αριθ. ./8-7-2016 έκθεση κατάθεσης της Γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αιγίου, και, παραδεκτώς, εφ'όσον καταβλήθηκε από τον εκκαλούντα και το σχετικό παράβολο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 [ΦΕΚ Α' 87/ 23.7.2015] που εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από την 1-1-2016 ένδικα μέσα και πριν την αντικατάσταση του με το άρθρο 35 § 2 του ν. 4446/2016 [ΦΕΚ Α' 240/22-12-2016] με έναρξη ισχύος από 23-1-2017. Επομένως, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην μείζονα σκέψη της παρούσας, εφ' όσον ο εκκαλών προβάλλει άρνηση της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και ως βάσιμη κατ' ουσία και αφού εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτήν (έφεση), να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο (άρθρο 535 § 1 ΚΠολΔ) και να ερευνηθεί η ένδικη αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα.

ΔΠρΑθηνών (12ο - Τριμελές) 8043/19 : - ΕΥΘΥΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ - ΖΗΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ. Αστική ευθύνη του Δημοσίου κατά άρθρο 105ΕισΝΑΚ, από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του

ΔΠρΑθηνών (Τριμελές) 8043/19 :  - ΕΥΘΥΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ - ΖΗΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ. Αστική ευθύνη του Δημοσίου κατά άρθρο 105ΕισΝΑΚ, από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του. Περίπτωση ελλειπών μέτρων για τη φύλαξη  πολιτών και περιουσιών, από τις αστυνομικές δυνάμεις, κατά τη διάρκεια επεισοδείων. Κρίση ότι τα επεισόδεια ήταν αναμενόμενα κι ως εκ τούτου ελλείπει το στοιχείο του αιφνιδιασμού των αστυνομικών δυνάμεων, που θα οδηγούσε στην απαλλαγή από την υποχρέωση προς αποζημίωση. Προκύπτει παράβαση του κατά τις διατάξεις του Ν. 2800/00 επιβαλ­λόμενου καθήκοντος διασφάλισης της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας, προστασίας των ατομικών ελευθεριών των πολιτών και τήρησης της τάξης στους δημόσιους χώρους και στις δημόσιες συγκεντρώσεις. Δεκτή η αγωγή

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ 12ο - ΤΡΙΜΕΛΕΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ 8043/2019

Δικαστής : Κ. Τριανταφύλλου Πρόεδρος Πρωτο­δικών

Μέλη : Α. Ζήκα, Χ. Παπαδοπούλου, Πρωτοδίκες

Εισηγήτρια : Α. Ζήκα, Πρωτοδίκης

Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή ζητείται παραδεκτώς, κατόπιν τροπής του αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό με το από 15.10.2018 κατατεθέν υπόμνημα, να αναγνωρι­σθεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, η υποχρέωση του εναγομένου Ελληνι­κού Δημοσίου να καταβάλει στην ενάγουσα α­σφαλιστική εταιρία, νομιμοτόκως από 08.12.2008 (επομένη της ημερομηνίας επέλευσης της ζημίας), άλλως από 24.07.2009 (επομένη της ημερομηνίας καταβολής του ασφαλίσματος), άλλως από την επίδοση της παρούσας αγωγής και μέχρι την πλή­ρη εξόφληση, με το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο, το συνολικό ποσό των 131.313,12 ευρώ, το οποίο α­ντιστοιχεί στην ασφαλιστική αποζημίωση που αυ­τή κατέβαλε στην τραπεζική εταιρία με την επω­νυμία «...BANK Α.Ε.», προς κάλυψη υλικών ζη­μιών που προκλήθηκαν στο υποκατάστημα της τελευταίας επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ... στην Αθήνα, εξαιτίας παρανόμων παραλείψεων που αποδίδονται στα όργανα του εναγομένου και, ει­δικότερα, εξαιτίας της πλημμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων της Ελληνικής Αστυνομίας κατά τη διάρκεια επεισοδίων που έλαβαν χώρα στο κέντρο της Αθήνας στις 07.12.2008.

Επειδή, στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (ΕισΝΑΚ, π.δ. 456/1984, Α 164) ορίζεται ότι: «Για παράνομες πράξεις ή πα­ραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανα­τεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμ­φέροντος. [...]». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνο από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμι­μη παράλειψη έκδοσης τέτοιας πράξης, αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες των οργάνων του Δημοσίου ή από παραλείψεις οφειλομένων νόμι­μων υλικών ενεργειών αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και τη λειτουργία των δημοσίων υπη­ρεσιών και δεν συνάπτονται με την ιδιωτική δια­χείριση του Δημοσίου, ούτε οφείλονται σε προσω­πικό πταίσμα οργάνου που ενήργησε εκτός του κύκλου των υπηρεσιακών του καθηκόντων (ΣτΕ 325/2017, 3539/2015, 3528/2007 κ.ά.). Εξάλλου, ευθύνη του Δημοσίου, τηρούμενων και των λοι­πών προϋποθέσεων του νόμου, υπάρχει, όχι μόνο όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου του νομικού αυτού προσώπου παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσι­διάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιο­ρίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (ΣτΕ 325/2017, 3696/2015, 522-523/2014, 4133/2011 7/μελές κ.ά.). Ακόμη, απαραίτη­τη προϋπόθεση για την επιδίκαση αποζημίωσης είναι η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέρ­γειας ή παράλειψης υλικής ενέργειας του δημοσί­ου οργάνου και της επελθούσας ζημίας. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει όταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η πράξη ή η παράλειψη είναι επαρκώς ικανή (πρόσφορη) και μπορεί αντικειμε­νικά, κατά τη συνήθη και κανονική πορεία των πραγμάτων, να επιφέρει τη ζημία (ΣτΕ 2749/2017, 4420/2015, 3839/2012 7/μελές κ.ά.). Τέλος, σε πε­ρίπτωση που στοιχειοθετείται ευθύνη του Δημοσί­ου κατά το άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ, το Δημόσιο υποχρεούται να αποκαταστήσει, μεταξύ άλλων, κάθε θετική ζημία από την ανωτέρω αιτία (ΣτΕ 3132/2013, 621/2007, 1732/2005 κ.ά.).

Επειδή, περαιτέρω, ο ν. 2800/2000 «Αναδιάρ­θρωση Υπηρεσιών Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, σύσταση Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας και άλλες διατάξεις» (Α 41) ορίζει στο άρθρο 8, όπως αυτό ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρό­νο, ότι: «1. Η Ελληνική Αστυνομία είναι Σώμα Ασφαλείας [...] και έχει ως αποστολή: α. Την εξα­σφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολι­τών [...] β. Την πρόληψη και καταστολή του εγ­κλήματος και την προστασία του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, στα πλαίσια της συ­νταγματικής τάξης, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας δημόσιας και κρατικής ασφά­λειας. 2. [...] 3. Η άσκηση της Αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης περιλαμβάνει ιδίως: α. Τη διασφά­λιση της κοινωνικής ειρήνης και ευταξίας και την παροχή έννομης προστασίας στους πολίτες και συνδρομής σας αρχές β. Την τήρηση της τάξης στους δημόσιους χώρους και στις δημόσιες συγκεντρώσεις και συναθροίσεις και την προστασία των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων των πολι­τών κατά τις εκδηλώσεις αυτές. γ. [...] 4. [...] 5. Η άσκηση της αστυνομίας δημόσιας ασφάλειας πε­ριλαμβάνει ιδίως: α. Τη δίωξη των εγκλημάτων κατά της ζωής, της προσωπικής ελευθερίας, της ιδιοκτησίας και των περιουσιακών δικαιωμάτων, β. [...]». Ενόψει του ότι οι ανωτέρω διατάξεις, πα­ράλληλα με την προστασία του γενικού συμφέροντος, αποβλέπουν και στην προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, η παραβίασή τους από κρατικά όργανα, με πράξεις ή παραλεί­ψεις τους κατά την ενάσκηση της δημόσιας εξου­σίας, δύναται να στοιχειοθετήσει, κατά τα ανωτέ­ρω, υποχρέωση του Δημοσίου προς αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ (Δ.Εφ.Αθ. 379/2015, πρβλ. ΣτΕ 1048/2016, 1364/2008, 648/ 2008, 28/2000). Δεν υφίσταται υποχρέωση αποζη­μίωσης όταν πρόκειται περί ασυνήθων περιπτώσεων που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της αστυ­νομικής δύναμης και ανάγονται έτσι στην έννοια της ανωτέρας βίας (ΣτΕ 1048/2016, 952/2010, 2741/2007), ωστόσο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συντρέ­χει περίπτωση αιφνιδιασμού της Αστυνομίας επί επεισοδίων, όταν αυτά είναι αναμενόμενα (βλ. ΣτΕ 952/2010).

ΑΠΔ 39/2019: Απόρριψη αίτησης θεραπείας κατά της απόφασης 98/2017 αναφορικά με την ενημέρωση για τη διάθεση δεδομένων σε Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών

ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Αθήνα, 25-10-2019

Αριθ. Πρωτ.: Γ/ΕΞ/7315/25-10-2019

Α Π Ο Φ Α Σ Η 39/2019

Η Αρχή Προστασίας ∆εδοµένων Προσωπικού Χαρακτήρα συνήλθε, µετά από πρόσκληση του Προέδρου της, σε τακτική συνεδρίαση στην έδρα της την 23-07-2019, σε συνέχεια των από 19-03-2019 και 02-04-2019 συνεδριάσεων, προκειµένου να εξετάσει την υπόθεση που αναφέρεται στο ιστορικό της παρούσας. Παρέστησαν o Προέδρος, Κ. Μενουδάκος, και τα τακτικά µέλη Κ. Χριστοδούλου, ως εισηγητής, Α. Συµβώνης, Σ. Βλαχόπουλος, Κ. Λαµπρινουδάκης, Χ. Ανθόπουλος και Ε. Μαρτσούκου. Στη συνεδρίαση παρέστησαν, επίσης, µε εντολή του Προέδρου, χωρίς δικαίωµα ψήφου, η Ε. Ι. Τσακιρίδου, δικηγόρος – ειδική επιστήµονας, ως βοηθός εισηγήτρια, η οποία αποχώρησε µετά τη συζήτηση και πριν από τη διάσκεψη και τη λήψη αποφάσεως, και η Ε. Παπαγεωργοπούλου, υπάλληλος του Τµήµατος ∆ιοικητικών Υποθέσεων, ως γραµµατέας.

Η Αρχή έλαβε υπόψη τα παρακάτω:

Με το µε αριθ. πρωτ. Γ/ΕΙΣ/1967/12-03-2018 έγγραφό της η Τράπεζα Eurobank Ergasias A.E. υποβάλλει αίτηση θεραπείας κατά της µε αριθ. 98/2017 Απόφασης της Αρχής. Συγκεκριµένα, η Αρχή µε την προαναφερθείσα απόφαση εξέτασε τις µε αριθ. πρωτ. Γ/ΕΙΣ/1161/24-02-2015, Γ/ΕΙΣ/1163/24-02-2015, Γ/ΕΙΣ/4494/18-07-2016, Γ/ΕΙΣ/5599/15-09-2016, Γ/ΕΙΣ/8175/12-12-2016, Γ/ΕΙΣ/1107/13-02-2017 καταγγελίες κατά της Τράπεζας Eurobank Ergasias A.E., οι οποίες διαβιβάστηκαν στην Αρχή από τη Γενική Γραµµατεία Εµπορίου και Προστασίας Καταναλωτή. Οι καταγγέλλοντες ισχυρίζονταν ότι παρανόµως οχλήθηκαν στο πλαίσιο ενηµέρωσης οφειλετών και ότι η Τράπεζα Eurobank Ergasias A.E. δεν τους ενηµέρωσε σχετικά µε τη χορήγηση των στοιχείων τους σε Εταιρείες Ενηµέρωσης Οφειλετών.

Η Αρχή, µε την µε αριθ. 98/2017 Απόφασή της, απέρριψε τις ανωτέρω καταγγελίες και απηύθυνε στην αιτούσα σύσταση αναφορικά µε τον τρόπο εκπλήρωσης της υποχρέωσης ενηµέρωσης των οφειλετών της, των οποίων τα στοιχεία διατίθενται σε Εταιρείες Ενηµέρωσης Οφειλετών. Αναλυτικότερα, η Αρχή έκρινε ότι εφεξής η αιτούσα, ως δανειστής και υπεύθυνος επεξεργασίας, θα πρέπει να προβαίνει σε ειδική ατοµική ενηµέρωση των οφειλετών της για τη διάθεση των δεδοµένων τους στην εκάστοτε συγκεκριµένη Εταιρεία Ενηµέρωσης Οφειλετών, να παρέχει ένα εύλογο διάστηµα (π.χ. ενδεικτικά, 10-15 ηµερών) πριν από τη διάθεση για την άσκηση των δικαιωµάτων πρόσβασης και αντίρρησης και να µεριµνήσει, ώστε η ενηµέρωση αυτή να γίνεται µε κάθε πρόσφορο τρόπο, π.χ. µε ενσωµάτωση της σχετικής πληροφόρησης στα αντίγραφα λογαριασµών και σε ευδιάκριτο σηµείο αυτών ή µέσω ηλεκτρονικού ταχυδροµείου (email), σε όλες τις περιπτώσεις, στις οποίες τούτο καθίσταται εφικτό, και ιδίως εφόσον τα σχετικά στοιχεία έχουν χορηγηθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας από τα υποκείµενα των δεδοµένων. Με την ίδια απόφαση διευκρινίστηκε περαιτέρω ότι ο δανειστής, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, οφείλει να ενηµερώνει εκ νέου, σύµφωνα µε τα παραπάνω, κάθε φορά που τα στοιχεία των οφειλετών του διατίθενται σε διαφορετική Εταιρεία Ενηµέρωσης Οφειλετών.

Με την υπό κρίση αίτηση η Τράπεζα Eurobank Ergasias A.E. ζητεί την ανάκληση της προσβαλλόµενης απόφασης, παραπονούµενη ότι µε την ως άνω απόφαση θεσπίστηκαν, µε εσφαλµένη ερµηνεία και εφαρµογή του άρθρου 4 παρ. 4 ν. 3758/2009 σε συνδυασµό µε το άρθρο 11 ν. 2472/1997, δυσανάλογες υποχρεώσεις σε βάρος της ίδιας και των λοιπών δανειστών. Οι λόγοι ανάκλησης της προσβαλλόµενης απόφασης της Αρχής, όπως διατείνεται η αιτούσα, είναι κυρίως οι εξής:

Α) Εσφαλµένη ερµηνεία και εφαρµογή του άρθρου 4 παρ. 4 ν. 3758/2009 σε συνδυασµό µε το άρθρο 11 ν. 2472/1997. Οι Εταιρείες Ενηµέρωσης Οφειλετών δεν είναι «τρίτοι» υπό την έννοια του άρθρου 2 περ. θ΄ του ν. 2472/1997, και συνεπώς δεν τίθεται ζήτηµα εφαρµογής της παρ. 3 του άρθρου 11 του ν. 2472/1997, αλλά εφαρµόζεται η παρ. 1 του ίδιου άρθρου, σύµφωνα µε την οποία αρκεί η τράπεζα να ενηµερώσει τα υποκείµενα των δεδοµένων για τον αποδέκτη ή την κατηγορία αποδεκτών. Οµοίως σε αποδέκτες ή κατηγορίες αποδεκτών αναφέρεται και το άρθρο 13 του Γενικού Κανονισµού για την Προστασία ∆εδοµένων (ΕΕ) 2016/679.

Συνακόλουθα, οι προσβαλλόµενες ρυθµίσεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση µε την διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 ν. 2472/1997, δοθέντος ότι ανεπιτρέπτως επιβάλλουν στην αιτούσα, ως υπεύθυνη επεξεργασίας, την υποχρέωση να ενηµερώνει τα υποκείµενα των δεδοµένων, όχι µόνον για την κατηγορία αποδεκτών των δεδοµένων τους (τις ΕΕΟ), αλλά επακριβώς και κάθε φορά ιδιαιτέρως για την κάθε συγκεκριµένη εταιρεία, στην οποία αναθέτει την ενηµέρωση οφειλέτη της. Κατά την αιτούσα, αυτή η ρύθµιση της προσβαλλόµενης απόφασης στηρίζεται σε εσφαλµένη ερµηνεία και εφαρµογή του άρθρου 4 παρ. 4 ν. 3758/2009, σε συνδυασµό µε τις παρ. 1 και 3 του άρθρου 11 ν. 2472/1997. Πολλώ δε µάλλον, όταν ο ως άνω τρόπος ερµηνείας των διατάξεων αποκλίνει από τις παρατηρήσεις που η ίδια η Αρχή είχε υποβάλει στις από 05-08-2011 προτεινόµενες τροποποιήσεις του ν. 3758/2009 (βλ. το µε αριθ. πρωτ. Γ/ΕΞ/5417/05-08-2011 έγγραφο της Αρχής, ιδίως το σχόλιο της Αρχής αναφορικά µε τη προτεινόµενη ρύθµιση του άρθρου 4 παρ. 5 ν. 3758/2009, σύµφωνα µε το οποίο, ενόψει του ότι οι Εταιρείες Ενηµέρωσης Οφειλετών δρουν ως εκτελούσες την επεξεργασία για λογαριασµό των δανειστών, η Αρχή αποσαφηνίζει ότι «Ο δανειστής δύναται να αναθέσει την ενηµέρωση στην εταιρεία η οποία οφείλει να ενηµερώσει τον οφειλέτη για αυτήν τη διαβίβαση το αργότερο πριν την πρώτη επικοινωνία µαζί του»). Με τις εν λόγω παρατηρήσεις, αρκούσε στην Αρχή στο πλαίσιο επιτεύξεως του στόχου της προσήκουσας ενηµερώσεως του οφειλέτη για τη διάθεση των δεδοµένων του, η ενηµέρωσή του από την ίδια την Εταιρεία Ενηµέρωσης Οφειλετών. Κατά τους ισχυρισµούς της αιτούσας, χωρίς καµία απολύτως αιτιολογία, η Αρχή, µε την προσβαλλόµενη απόφαση απέκλινε δραστικά από την εν λόγω θέση της, γεγονός που ενισχύει τον εσφαλµένο και αναιτιολόγητο χαρακτήρα των προσβαλλόµενων ρυθµίσεων. Οι δε σχετικές απαιτήσεις των ν. 2472/1997 και ν. 3758/2009 ικανοποιούνται πλήρως µε την ενηµέρωση των οφειλετών για την εν λόγω κατηγορία αποδεκτών (ΕΕΟ), µε κάθε πρόσφορο τρόπο (π.χ. µέσω κινήσεων των λογαριασµών τους).