Ο κύριος ακινήτου δεν έχει υποχρέωση να ανέχεται εκπομπές θορύβου από άλλο γειτονικό ακίνητο, εφόσον παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση του ακινήτου του και δεν προέρχονται από χρήση συνήθη για ακίνητα της περιοχής. Η προστασία στην περίπτωση αυτή χωρεί, είτε με τακτική αγωγή περί διατάραξης κυριότητας κατά το άρθρο 1108 ΑΚ (αρνητική αγωγή) ή περί διατάραξης νομής κατά το άρθρο 989 ΑΚ, είτε με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Εν προκειμένω, πιθανολογείται ότι οι θόρυβοι που προκαλούνται από τη λειτουργία της βιοτεχνίας του καθ’ ου εκφεύγουν από τα ανεκτά όρια και παρεμποδίζουν το δικαίωμα των αιτούντων να απολαμβάνουν ένα ήρεμο περιβάλλον στην οικία τους κατά τη διάρκεια του ύπνου τους. Δεκτή η αίτηση προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης.
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ 1523/2018
Πρόεδρος: Ε. Νικολάου
I. Κατά το άρθρο 57 του ΑΚ «όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον ... Αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται ...». Το εν λόγω ιδιωτικό δικαίωμα στην προσωπικότητα έχει διαπλασθεί από το νόμο ως ένα δικαίωμα - πλαίσιο με επί μέρους αυτοτελείς εκφάνσεις που αποτελούν ειδικότερα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στην τιμή κ.ο.κ. (Καράκωστας, Περιβάλλον και Δίκαιο, Αθήνα-Κομοτηνή 2000, σ. 172). Η προσωπικότητα του ανθρώπου γεννάται και αναπτύσσεται ακώλυτα μέσα σε ένα ζωτικό χώρο που αποτελείται κατ' αρχήν από τα εκτός συναλλαγής πράγματα, δηλαδή κατά το άρθρο 966 ΑΚ, α) τα κοινά σε όλους (η ατμόσφαιρα και η θάλασσα), β) τα κοινόχρηστα (όπως, ενδεικτικώς κατ' άρθρο 967 ΑΚ, τα ελευθέρως και συνεχώς ρέοντα, νερό, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί κ.λπ.) και γ) τα προορισμένα για την εξυπηρέτηση δημόσιων, δημοτικών, κοινοτικών ή θρησκευτικών σκοπών. Η ακώλυτη απόλαυση της χρήσης και της ωφέλειας των αγαθών που συναποτελούν τον ζωτικό περιβαλλοντικό χώρο για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας συνιστά αυτοτελή έκφανση του δικαιώματος της προσωπικότητας που προστατεύεται από τις προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 57 και 59 του ΑΚ.
Προσβολή της ειδικότερης αυτής πλευράς του δικαιώματος επί της προσωπικότητας επέρχεται όταν διαταράσσεται στοιχείο του ζωτικού χώρου από τα ανωτέρω αναφερόμενα κατά τέτοιο τρόπο ώστε: α) καταργείται εξ ολοκλήρου ή αλλοιώνεται η κοινή ωφέλεια που πηγάζει από τη χρήση του συγκεκριμένου αγαθού, είτε β) καθίσταται αδύνατη η χρήση του στοιχείου αυτού ή άλλου συνδεομένου προς αυτό (ΑΠ 286/1987 ΕλλΔνη 29, 1365 και Καράκωστα, ό.π. σ. 173 και 176). Τέτοια προσβολή είναι απαγορευμένη κατά το άρθρο 57 ΑΚ και αναδίδει τις εκεί καθοριζόμενες αξιώσεις εφόσον είναι παράνομη. Τούτο συμβαίνει, κατά την κρατούσα άποψη, όταν η προσβολή γίνεται κατά παράβαση ρητής διάταξης νόμου (ΑΠ 718/2001 ΕλλΔνη 42, 942), ενώ κατ’ άλλη άποψη και όταν υπάρχει οποιαδήποτε κοινωνικά απρόσφορη επέμβαση στη σφαίρα του συγκεκριμένου κάθε φορά αγαθού, η οποία λαμβάνει χώρα χωρίς προς τούτο δικαίωμα ή με την άσκηση μεν δικαιώματος, που όμως είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας από το προσβαλλόμενο είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική κατ' άρθρο 281 ΑΚ και 25 παρ. 3 του Σ (ΕφΑθ 1688/1998 ΕλλΔνη 39, 667, 12154/1990 ΕλλΔνη 32, 1673 και Καράκωστα, ό.π., σ. 177-178), δηλαδή δεν απαιτείται να είναι η προσβάλλουσα το αγαθό συμπεριφορά απαγορευμένη από ειδική διάταξη νόμου αλλά αρκεί το ότι είναι βλαπτική και κοινωνικά απρόσφορη και μόνο. Η παράνομη προσβολή δεν απαιτείται να είναι επιπλέον και υπαίτια (βλ. Καράκωστα, ό.π. σ. 175 και τις εκεί περαιτέρω παραπομπές).
Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η απόλαυση ενός ήρεμου περιβάλλοντος ελεύθερου από ρύπους είναι και αυτή μία έκφανση του δικαιώματος επί της προσωπικότητας. Προσβολή ως προς αυτή την πλευρά του όλου δικαιώματος μπορεί να προκαλείται και όταν διαταράσσεται η ωφέλεια από την απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος όσον αφορά την ατμόσφαιρα με την εκπομπή ρύπων όπως καπνού, αναθυμιάσεων αλλά και θορύβων (ηχορύπανση). Εάν η εκπομπή είναι τόσο ισχυρή, ώστε να απειλεί και την υγεία των κοινωνών, τότε επέρχεται προσβολή και ως προς μία επιπλέον έκφανση του γενικού δικαιώματος της προσωπικότητας, εκείνης που αφορά το ειδικότερο δικαίωμα στην υγεία. Οι προσβολές που επέρχονται με εκπομπή θορύβων είναι πάντα παράνομες όχι μόνο ως κοινωνικά απρόσφορες βλαπτικές πράξεις αλλά και ως αντικείμενες σε ειδικότερες ρητές απαγορευτικές διατάξεις του νόμου και μάλιστα στο άρθρο 417 ΠΚ περί διαταράξεως ησυχίας, στα άρθρα 1 και 3 του ΑΝ 2520/1940, στην Υγειονομική διάταξη Α5/3010/14.8.1985 (ΦΕΚ Β' 593) και στην Αστυνομική διάταξη 1023/2/3710/1996 (ΑΠ 718/2001 ό.π.). Από τις ανωτέρω μάλιστα διατάξεις συνάγεται ότι, όποιος σε αστική περιοχή, διαταράσσει με θορύβους και φωνασκίες την ησυχία των κατοίκων κατά τις ώρες κοινής ησυχίας ενεργεί παράνομα.
Περαιτέρω τις αξιώσεις εκ του άρθρου 57 ΑΚ επί προσβολής της προσωπικότητας μπορεί να ασκήσει ο προσβαλλόμενος όχι μόνο με τακτική αγωγή αλλά και με αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης κατά τα άρθρα 731 επ. ΚΠολΔ (ΠΠρΑθ 702/1981 ΝοΒ 29, 1301, ΜΠρΡοδ 500/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΧαλ 91/2004 ΝοΒ 2005, 320, όπου και λοιπές νομολογιακές και θεωρητικές παραπομπές και Τζίφρας, Ασφ. Μέτρα 1985, σ.273 επ.). Επιπροσθέτως, κατά το άρθρο 1003 ΑΚ, ο κύριος ακινήτου δεν έχει υποχρέωση να ανέχεται εκπομπές θορύβου κ.λπ. από άλλο γειτονικό ακίνητο και συνεπώς έχει δικαίωμα να ζητήσει να απαγορευθούν αυτές (αξίωση για άρση της προσβολής και παράλειψη στο μέλλον), εφόσον παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση του ακινήτου του και δεν προέρχονται από χρήση συνήθη για ακίνητα της περιοχής. Το παράνομο αίρεται αν η εκπομπή προέρχεται από χρήση συνηθισμένη για τα ακίνητα της περιοχής.
Στην περίπτωση αυτή ο κύριος έχει υποχρέωση να ανέχεται την εν λόγω εκπομπή (ΜΠρΠειρ 629/2015, ΤΝΠ ΔΣΑ). Η προστασία στην περίπτωση αυτή χωρεί είτε με τακτική αγωγή περί διατάραξης κυριότητας κατά το άρθρο 1108 ΑΚ (αρνητική αγωγή) ή περί διατάραξης νομής κατά το άρθρο 989 ΑΚ, είτε με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή προστασία της νομής του προσβαλλομένου λόγω διατάραξης. Η μορφή της προστασίας αυτής οργανώνεται παράλληλα με εκείνη που δίδεται εκ του ότι οι εν λόγω εκπομπές συνήθως συναστούν και προσβολή της προσωπικότητας υπό την ανωτέρω έννοια, (βλ. παρατηρήσεις Γ. Ιατρού στην ΑΠ 718/2001 ΧρΙΔ 511 επ. και ΜΠρΧαλ 91/2004, ό.π.). Πάντως, όταν προσβάλλεται η προσωπικότητα του γείτονα, δεν έχει ισχύ η υποχρέωση ανοχής (για εκπομπές από συνηθισμένη χρήση) που προβλέπει το άρθρο 1003 ΑΚ, διότι πρόκειται για προσβολή διαφορετικών εννόμων αγαθών (ΑΠ 718/2001, ό.π.).
II. Κατά το άρθρο 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει, να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση. Με τη διάταξη αυτή, η ρύθμιση της οποίας υπαγορεύεται από τη φύση της προσωρινής δικαστικής προστασίας, τίθεται απαγορευτικός κανόνας, δεσμευτικός για το δικαστήριο, κατά τον οποίο τα ασφαλιστικά μέτρα, δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση, γιατί δεν είναι επιτρεπτή η, με τα ασφαλιστικά μέτρα, δημιουργία αμετάκλητων καταστάσεων στις σχέσεις των διαδίκων, έτσι που να ματαιώνεται ο τελικός σκοπός της οριστικής δικαστικής προστασίας. Από τη γραμματική διατύπωση της διάταξης δίνεται η εντύπωση, ότι αυτή δεν καλύπτει όλους τους στόχους των ασφαλιστικών μέτρων, δηλαδή την εξασφάλιση ή τη διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης, αλλά μόνον τους δύο πρώτους. Όμως, ο κανόνας αυτός έχει εφαρμογή και στο ασφαλιστικό μέτρο της ρύθμισης κατάστασης, το οποίο δεν διαφέρει, κατά το σκοπό του, από τα άλλα ασφαλιστικά μέτρα, αφού και αυτό συνδέεται τελολογικά με κάποιο δικαίωμα, που πρέπει, να προστατευθεί προσωρινά για την αποτροπή δημιουργίας, έως την περάτωση της κύριας διαγνωστικής δίκης, αμετάκλητων καταστάσεων, που θα μπορούσαν να ματαιώσουν τον πραγματικό σκοπό της δίκης αυτής.
Η διακριτική ευχέρεια που δίνει το άρθρο 732 του ΚΠολΔ, κατά το οποίο το δικαστήριο δικαιούται, να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο και κάθε μέτρο, που κατά τις περιστάσεις είναι κατά την κρίση του πρόσφορο για την εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση κατάστασης, δεν αποτελεί εξαίρεση από τον προαναφερόμενο απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, αλλά ο κανόνας αυτός αποτελεί οριοθέτηση της παρεχόμενης στο δικαστήριο, με το άρθρο 782 ΚΠολΔ, διακριτικής ευχέρειας. Ο κανόνας του άρθρου 692 παρ. 4 υποχωρεί μόνο στις ακραίες εκείνες περιπτώσεις που πιθανολογείται κίνδυνος σημαντικής προσβολής της αξίας του ανθρώπου, η οποία διασφαλίζεται συνταγματικώς (άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος) και όχι απλώς περιουσιακών ζημιών (ΜΠρΑθ 4629/2004 Αρμ 2005, 250, ΜΠρΑθ 1377/2004 ΝοΒ 2005, 305, ΜΠρΠειρ 2524/1999 ΕλλΔνη 1999, 1627, Π. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, 1985, σελ. 58-59). Η καταδίκη σε ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή πράξης, που αποτελεί το περιεχόμενο εφάπαξ παροχής, χωρίς να υπάρχει μία διαρκής έννομη σχέση που μπορεί να ρυθμιστεί για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ή η ενεργοποίηση διαπλαστικού (ουσιαστικού) δικαιώματος οδηγούν σε ικανοποίηση των αντίστοιχων δικαιωμάτων και συνεπώς σε ρύθμιση υπερβαίνουσα τα όρια των άρθρων 692 παρ. 4 και 731-732 ΚΠολΔ (ΠΠρΑθ 17/1984 Δ 1986, 252, ΜΠρΑθ 1377/2004 ΝοΒ 2005, 305, ΜΠρΑθ 11923/1998 ΝοΒ 46, 1480).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω προκύπτει, ότι, σε περίπτωση προσβολής απόλυτων δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα της προσωπικότητας, δεν αποκλείεται η καταδίκη του καθ’ ου προς προσωρινή άρση της προσβολής, χωρίς να παραβιάζεται η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, αφού η προστασία της προσωπικότητας φέρει χαρακτήρα διαρκούς έννομης σχέσης, η οποία, όταν υπάρξει ανάγκη, μπορεί να τεθεί προσωρινά σε λειτουργία, χωρίς με αυτό να κινδυνεύει να ματαιωθεί ο σκοπός της κύριας δίκης, εφόσον σε περίπτωση που τυχόν ο καθ’ ου δικαιωθεί στην κύρια δίκη, θα δικαιούται στο μέλλον να επαναλάβει τις πράξεις που κρίθηκαν σε προσωρινό στάδιο αθέμιτες (ΠΠρΣαμ 58/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 1847/2012 Αρμ 2014, 57, ΜΠρΚορ 2449/2008 ΧρΙΔ 2009, 122, ΜΠρΗρακλ 3064/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Με την υπό κρίση αίτησή τους οι αιτούντες εκθέτουν ότι ο καθ’ ου εκμεταλλεύεται, στο διπλανό ακίνητο εκείνου στο οποίο οι ίδιοι κατοικούν, μία βιοτεχνία παραγωγής πιτών, η οποία λειτουργεί από τον Απρίλιο του 2017 καθημερινώς, πλην Κυριακής, αποκλειστικώς κατά τις νυκτερινές ώρες, μεταξύ 3.30 και 7.00 και ότι εξαιτίας εκπομπών ήχου και κραδασμών, πέραν των ανεκτών ορίων και σε ώρες κοινής ησυχίας, έχει υποστεί βλάβη η ψυχική υγεία του πρώτου εξ αυτών και τέθηκε σε κίνδυνο η κύηση της δεύτερης εξ αυτών, με αποτέλεσμα να προσβάλλεται παράνομα η προσωπικότητά τους. Ζητούν, δε, επικαλούμενοι επικείμενο κίνδυνο για την υγεία των ίδιων και του κυοφορούμενου κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης (ήδη γεννηθέντος, κατά την ημερομηνία συζήτησης αυτής) εμβρύου να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ’ ου να παύσει να θέτει σε λειτουργία τα μηχανήματα της επιχείρησής του κατά τη διάρκεια όλων των νυκτερινών ωρών της κοινής ησυχίας, δηλαδή από τις 22.00 έως τις 7.30 τη χειμερινή περίοδο (Οκτώβριο έως Μάρτιο) και από τις 23.00 έως τις 7.00 τη θερινή περίοδο (Απρίλιο έως Σεπτέμβριο), με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος του, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης, καθώς και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη τους σε βάρος του.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αίτηση παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί, κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι αρμόδιο τόσο καθ’ ύλην, κατ’ άρθρο 683 § 1 ΚΠολΔ, όσο και κατά τόπον, κατ’ άρθρο 22 ΚΠολΔ. Εκτιμάται, δε, ειδικότερα, ότι δεν πρόκειται για διαφορά από τους περιορισμούς του γειτονικού δικαίου (άρθρα 1003 επ. ΑΚ), για την οποία αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο (άρθρο 15 αριθ. 3 ΚΠολΔ), αλλά για διαφορά από την προσβολή της προσωπικότητας που ανήκει στην υλική αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου (άρθρο 18 ΚΠολΔ) και άρα τα ανάλογα ασφαλιστικά μέτρα διατάσσονται από το μονομελές πρωτοδικείο (683 παρ. 1 ΚΠολΔ), σύμφωνα με την υπό στοιχείο (I) νομική σκέψη που προηγήθηκε. Είναι δε επαρκώς ορισμένη (ως προς την έκθεση του στοιχείου της επείγουσας περίπτωσης, συνιστάμενης στον άμεσο κίνδυνο βλάβης της υγείας των αιτούντων και του κυοφορούμενου και πλέον ήδη γεννηθέντος, τέκνου τους, κατά τα ειδικότερα στην αίτηση αναφερόμενα, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του καθ’ ου) και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57 § 1 εδ. α΄ ΑΚ, 2 § 1, 5 §§ 1, 2 και 5 και 25 του Συντάγματος και 731, 732, 700 § 1, 947 § 1 εδ. α' και 176 ΚΠολΔ, χωρίς παράλληλα τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα που ρυθμίζουν το θέμα να προσκρούουν στον απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 692 § 4 ΚΠολΔ (απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του καθ’ ου), αφού από τη λήψη των μέτρων αυτών δεν δημιουργούνται αμετάκλητες καταστάσεις που να οδηγούν στην πλήρη ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ήδη διώκεται η εξασφάλιση, σύμφωνα με όσα ήδη αναφέρθηκαν στην υπό στοιχείο (II) νομική σκέψη που προηγήθηκε. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, ενόψει του ότι για το παραδεκτό της άσκησής της, της παράστασης κατά τη συζήτησή της και της κατάθεσης σημειώματος εκ μέρους των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων προσκομίσθηκαν το υπ' αριθ. Π ..., Π ..., Π ... και Π ... γραμμάτια προκαταβολής εισφορών του ΔΣΑ, κατ’ άρθρο 61 παρ. 4 Ν 4194/2013, ως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 παρ. 8 γ Ν 4205/2013.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος των αιτούντων ... και την ανωμοτί εξέταση του καθ’ ου, που εξετάσθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, των υπ’ αριθ ... και .../8.1.2018 ένορκων βεβαιώσεων, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, των μαρτύρων των αιτούντων ... και ..., που δόθηκαν ύστερα από κλήτευση του καθ’ ου (βλ. την υπ’ αριθ …/3.1.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών …), της υπ’ αριθ. …/16.1.2018 ένορκης βεβαίωσης, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Μεγάρων, του μάρτυρα του καθ’ ου … και της υπ' αριθ. …/16.1.2018 ένορκης βεβαίωσης, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Νίκαιας, του μάρτυρα του καθ' ου …, που δόθηκαν κατόπιν κλήτευσης των αιτούντων κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του καθ' ου (ΕφΛαμ 1439/2005, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), απορριπτομένων των, περί της μη τήρησης των προθεσμιών κλήτευσής τους και γνωστοποίησης των στοιχείων των μαρτύρων, αιτιάσεων των αιτούντων, διότι δεν ορίζεται το αντίθετο ρητώς στο νόμο (ΑΠ (ποιν) 496/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1857/2011 ΕλλΔνη 53, 46, ΑΠ 1150/2005 ΤΝΠ ΔΣΑ), των εγγράφων που προσκόμισαν οι διάδικοι, από όσα οι διάδικοι με τα έγγραφα σημειώματά τους αμέσως ή εμμέσως συνομολογούν (άρθρο 352 παρ. 1 και 261 ΚΠολΔ) και από όλη γενικά τη διαδικασία πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι αιτούντες διαμένουν από το 2014 σε ισόγειο διαμέρισμα διώροφης κατοικίας στην … Αττικής, επί της οδού …. Η περιοχή που κείται η κατοικία τους είναι αμιγώς αστική περιοχή, χωρίς βιοτεχνικές και βιομηχανικές δραστηριότητες. Ακριβώς δίπλα στην κατοικία τους βρίσκεται εφαπτομένη γωνιακή πολυκατοικία, στην οδό …, στο ισόγειο της οποίας λειτουργεί βιοτεχνία παραγωγής πιτών, ιδιοκτησίας του καθ’ ου, η οποία λειτουργεί στον παραπάνω χώρο εδώ και 50 έτη, η δε είσοδος αυτής, από την οποία πραγματοποιείται η φόρτωση πρώτων υλών και η μεταφορά τους προς τα μηχανήματα παραγωγής, ευρίσκεται δίπλα στην κύρια είσοδο της διώροφης κατοικίας, όπου το διαμέρισμα των αιτούντων. Η επιχείρηση του καθ’ ου είναι οικογενειακή επιχείρηση που προηγουμένως ανήκε στον πατέρα του και πλέον τη λειτουργεί ο ίδιος, με πέντε εργαζόμενους συνολικά (μέλη της οικογένειάς του), παράγει πίτες για σουβλάκια, τις οποίες ακολούθως πωλεί συσκευασμένες (σε πλαστική διάφανη συσκευασία) αυθημερόν σε σουβλατζίδικα κυρίως.
Ειδικότερα, η ως άνω βιοτεχνία λειτουργεί μεταξύ 3.30 και 7.00 καθημερινώς, πλην Κυριακής (απαγορεύεται εκ του νόμου, η λειτουργία της τις Κυριακές), η δε γραμμή παραγωγής της αποτελείται από το ζυμωτήριο, τους ιμάντες μεταφοράς και το φούρνο με τον εξαερισμό του. Σε αυτό το χρονικό διάστημα (καθαρός χρόνος λειτουργίας γύρω στις 3 ώρες, καθόσον ο λοιπός χρόνος αναλώνεται για την προθέρμανση των μηχανημάτων και την προετοιμασία των υλικών) παράγονται περίπου 50.000 πίτες που εξυπηρετούν τις ανάγκες πελατών της επιχείρησης. Ειδικότερα, οι πίτες που παράγονται έχουν διάρκεια ζωής 2 ημέρες εκτός ψυγείου και για το λόγο αυτό, προκειμένου να φτάσουν στα χέρια των πελατών με ημερομηνία της ίδιας ημέρας και όχι της προηγούμενης, παράγονται τις ως άνω ώρες, μετά δηλαδή την αλλαγή της ημέρας. Αμέσως μετά την παραγωγή τους, διανέμονται αυθημερόν με τα δύο μικρά φορτηγά που διαθέτει ο καθ’ ου στους πελάτες της επιχείρησης, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι σουβλατζίδικα σε όλη την Αθήνα. Η διανομή τους δεν γίνεται ενόσω αυτές είναι ακόμα ζεστές, ούτε είναι κρίσιμο για τους αγοραστές να παραδοθούν ζεστές, ως ο καθ’ ου κατέθεσε, καθόσον δεν πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου διαθέτει τέτοια οχήματα με εξοπλισμό που τις κρατάει ζεστές, κατά τη μεταφορά τους από τη βιοτεχνία στους πελάτες του, ούτε και αυτό είναι δυνατόν, εφόσον αυτές πωλούνται συσκευασμένες σε κλειστή, διάφανη, πλαστική συσκευασία, η δε θερμότητα θα κατέστρεφε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, τη συσκευασία αυτών και θα αλλοίωνε το προϊόν.
Επιπροσθέτως, αφού οι πίτες αυτές διανέμονται κυρίως σε σουβλατζίδικα και αυτά λειτουργούν από το μεσημέρι και μετά δεν υπάρχει ανάγκη να παραδοθούν ζεστές, ενώ ο καταναλωτής που θα τις αγοράσει από ένα φούρνο, επίσης δεν ενδιαφέρεται να τις αγοράσει ζεστές, αφού και πάλι θα τις καταναλώσει κατόπιν ψησίματός τους και προσθήκης και άλλων υλικών και όχι επί τόπου σκέτες. Πιθανολογήθηκε, επίσης, ότι οι πίτες αυτές περιέχουν συντηρητικά και διατηρούνται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ως αναγράφεται στη συσκευασία τους, εφόσον ψυχθούν ή καταψυχθούν και ειδικότερα η ημέρες στην ψύξη (0-4° C), 3 μήνες σε υψηλότερη ψύξη (-8° C), 10 μήνες στην κατάψυξη (-12° C) και 12 μήνες στην βαθιά ψύξη (-18° C).
Εξάλλου, από τη λειτουργία της βιοτεχνίας αυτής πιθανολογήθηκε ότι παράγονται πολύ δυνατοί θόρυβοι και κραδασμοί από τα μηχανήματά της, οι οποίοι αναμεταδίδονται μέσω της μεσοτοιχίας. Ειδικότερα, με βάση την από 7.7.2017 μελέτη που εκπόνησε ο …, ειδικός μελετητής-ηχητικός μηχανικός, κοινής επιλογής των διαδίκων, διαπιστώθηκε ότι τα μηχανήματα που δημιουργούν τον μεγαλύτερο θόρυβο και δονήσεις είναι ο απορροφητήρας, οι ιμάντες για τη μεταφορά των πιτών και το ζυμωτήριο, ενώ δεν κατέστη δυνατό να μετρηθεί το επίπεδο θορύβου του κομπρεσέρ, γιατί αυτό δε λειτούργησε. Ο ως άνω μελετητής εντόπισε το πρόβλημα στο ότι κανένα μηχάνημα δεν είχε αντικραδασμική ανάρτηση και αυτά ήταν στερεωμένα με ντίζες, απευθείας στον τοίχο και την οροφή, ενώ με την ταυτόχρονη λειτουργία όλων και μάλιστα υπό φορτίο (ζύμη) ο θόρυβος αυξανόταν και επιδεινωνόταν το πρόβλημα, καθόσον υπήρχε καθαρή μετάδοση του ήχου και των κραδασμών προς το εφαπτόμενο κτίριο, σε σημείο, μάλιστα, όπως αποφαίνεται ο εν λόγω μηχανικός στην ως άνω μελέτη του, «μη φυσιολογικής διαβίωσης» στο εφαπτόμενο σπίτι.
Ειδικότερα, ως προς τα επιμέρους προαναφερθέντα μηχανήματα, εντοπίσθηκαν τα εξής προβλήματα: Για τον εξαερισμό ότι το κανάλι του ήταν χωρίς μόνωση και στηριζόταν από την οροφή με 16 ντίζες απευθείας πακτωμένες στο μπετόν της οροφής, με αποτέλεσμα την άμεση μετάδοση των κραδασμών και του ήχου στην εφαπτόμενη κατοικία των αιτούντων. Προτάθηκε ως λύση η αποκοπή των 16 ντιζών, η παρεμβολή αναρτήσεων και η κατασκευή ηχοπαγίδας, με διαφράγματα εσωτερικά και με επένδυση με τσιμεντοσανίδα εξωτερικά, στο τμήμα του εξαερισμού που ανεβαίνει κάθετα, κατά τα ειδικότερα στην έκθεση αναφερόμενα. Για τους ιμάντες ότι στηρίζονταν στην οροφή και στον τοίχο απευθείας με 9 και 2 ντίζες αντίστοιχα. Προτάθηκε ως λύση η ανάρτηση των ντιζών είτε με κατάλληλες (έχουσες ανάρτηση) ντίζες του εμπορίου, κόστους 20 ευρώ ανά τεμάχιο, που όμως θα είχαν ως μειονέκτημα την απώλεια του αλφαδιάσματος των ιμάντων και ως ακριβότερη λύση η κατασκευή χειροποίητης ανάρτησής τους με ειδικό λάστιχο εσωτερικά. Για το ζυμωτήριο ότι ακουμπά απευθείας στη λαμαρίνα του εδάφους με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ταλαντώσεις, κυρίως όταν πλάθει τη ζύμη. Προτάθηκαν δύο λύσεις και ειδικότερα η παρεμβολή μεταξύ λαμαρίνας και ζυμωτηρίου ενός αντικραδασμικού λάστιχου, πάχους 3 ή έστω 2 εκατοστών και με διάσταση όσο το ζυμωτήριο ή η πιο ακριβή λύση, η κατασκευή βάσης αδράνειας με αντικραδασμικό λάστιχο και μπετόν.
Ο καθ’ ου πραγματοποίησε εργασίες αποκατάστασης του προβλήματος και ειδικότερα τοποθέτησε αναρτήσεις ελατηρίου-λαστίχου στις ντίζες στήριξης του εξαερισμού και έναν inverter, τοποθέτησε αναρτήσεις στη μεσοτοιχία για τις ταινίες μεταφοράς ζύμης, ενώ για το ζυμωτήριο έγινε έδρασή του επί αντικραδασμικού λάστιχου, ως βεβαιώνεται στην από 23.10.2017 βεβαίωση του ηχητικού μηχανικού … Βεβαιώνεται, επίσης, στην ίδια βεβαίωση, ότι ο θόρυβος στο σπίτι των αιτούντων, με ταυτόχρονη λειτουργία όλων των ως άνω μηχανημάτων είναι 29,4 dbA, όσα δηλαδή και ο περιβαλλοντικός θόρυβος, που επίσης διαπιστώθηκε ότι είναι 29,4 dbA, δηλαδή εν ολίγοις ο θόρυβος είναι μηδαμινός (30-40 dbA είναι ο θόρυβος στο περιβάλλον ενός αναγνωστηρίου) και δεν είναι ανώτερος των θορύβων του περιβάλλοντος χώρου. Η βεβαίωση αυτή από την οποία προκύπτει ότι ούτε οι 9 αναρτήσεις των ιμάντων μεταφοράς ζύμης τοποθετήθηκαν στην οροφή, ως προτεινόταν, αλλά μόνο οι 2 στη μεσοτοιχία, ούτε κατασκευάσθηκε βάση αδράνειας από μπετόν και λάστιχο στο ζυμωτήριο, ως προτεινόταν, αλλά μόνο τοποθετήθηκε αντικραδασμικό λάστιχο, ούτε κατασκευάσθηκε η ηχοπαγίδα στον εξαερισμό, αλλά έγιναν μόνο οι λοιπές εργασίες, δεν οδηγεί σε πιθανολόγηση το Δικαστήριο περί του ότι λύθηκε το πρόβλημα, αφού ο ως άνω ηχητικός μηχανικός δεν βεβαιώνει ότι έλεγξε τα μηχανήματα αυτά υπό φορτίο, ενώ καμία πειστική εξήγηση δεν παρέχει για τη λύση του διαπιστωθέντος προβλήματος ηχορύπανσης, παρότι ευχερώς προκύπτει ότι δεν τηρήθηκαν εκ μέρους του καθ’ ου οι βασικές προτάσεις που ο ως άνω ηχητικός μηχανικός έκανε, ως ειδικός. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί ότι δεν προτάθηκε ως λύση ή δε δόθηκε καμία εξήγηση για το ότι ο ως άνω ηχητικός μηχανικός δεν πρότεινε στον καθ’ ου ως λύση την επένδυση των τοίχων, του δαπέδου και της οροφής της βιοτεχνίας με ειδικό ηχομονωτικό υλικό, ενώ αυτή η λύση προτάθηκε στους αιτούντες, για τη δική τους κατοικία, από τον ίδιο ηχητικό μηχανικό, με την από 25.9.2017 επιστολή του, αλλά και το ότι το πρόβλημα αυτό, κατά τη διαπίστωση του ηχητικού μηχανικού, επιλύθηκε χωρίς να ληφθούν τέτοια μέτρα από κανένα από τα διάδικα μέρη.
Ότι το πρόβλημα δεν επιλύθηκε και οι θόρυβοι εξακολούθησαν να είναι υψηλότεροι από τους συνήθεις θορύβους του περιβάλλοντος χώρου της οικίας των αιτούντων προκύπτει ευχερώς και από το ότι μετά την έκδοση της από 26.10.2017 προσωρινής διαταγής από το Δικαστή του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία απαγορεύθηκε προσωρινά στον καθ’ ου η πρόκληση θορύβων από τα μηχανήματα και από τις λοιπές δραστηριότητες της επιχείρησής του μεταξύ 22.00 και 6.00, καθημερινώς γινόταν αντιληπτό όχι μόνο από τους αιτούντες αλλά και από τον ενόρκως βεβαιούντα μάρτυρα …, ο οποίος διαμένει στο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της διώροφης κατοικίας των αιτούντων ότι ο καθ’ ου, από την 1.11.2017 έως την 8.11.2017, έθετε τα μηχανήματά του σε λειτουργία σε ώρες που αυτό απαγορευόταν σύμφωνα με την προσωρινή διαταγή. Επομένως, αυτά εξακολουθούσαν να προκαλούν ενοχλητικούς θορύβους και κραδασμούς (παρά τα όσα βεβαιώνει ο ηχητικός μηχανικός) που εξακολουθούσαν να γίνονται αντιληπτοί σε ώρες κοινής ησυχίας, όχι μόνο από τους αιτούντες αλλά και από τους ενοίκους της κατοικίας των αιτούντων και ήταν μεγαλύτεροι των υπολοίπων θορύβων του περιβάλλοντος της γειτονιάς, μάλιστα δε ως καταθέτει ο ως άνω μάρτυρας αλλά και η ενόρκως βεβαιούσα μάρτυρας …, η οποία διαμένει στο δεύτερο όροφο της ως άνω κατοικίας των αιτούντων, οι θόρυβοι αυτοί είναι υπερβολικοί και τους ξυπνάν. Θορυβώδεις όμως δραστηριότητες, λόγω της λειτουργίας της βιοτεχνίας του καθ’ ου, πιθανολογήθηκε ότι υπάρχουν και άλλες και δη κατά τις ίδιες ώρες παρκάρουν έξω από τη βιοτεχνία βαρέος τύπου φορτηγά, λαμβάνουν χώρα φορτοεκφορτώσεις προμηθειών (σακιά με αλεύρι) καθώς και φωνασκίες των απασχολούμενων εργατών αλλά και σφυροκοπήματα.
Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι ο πρώτος των αιτούντων είναι … εργάζεται στο … πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία του στις 8, η δε δεύτερη εξ αυτών είναι …, εργάζεται στο .. και πρέπει να βρίσκεται στην εργασία της στις 9, μετακινούνται δε κυρίως με μέσα μαζικής μεταφοράς, ως κατέθεσε η μάρτυρας πιθανολόγησης. Πιθανολογήθηκε, επίσης, ότι οι αιτούντες, εξαιτίας της κατάστασης αυτής, αδυνατούν να κοιμηθούν φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της νύκτας, ο ύπνος τους διαταράσσεται, ξυπνάν και μένουν άυπνοι στη συνέχεια, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η καθημερινότητά τους και η φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού τους. Μάλιστα, ο πρώτος εξ αυτών παρακολουθείται από ψυχίατρο, διαγνώσθηκε με μικτή αγχώδη και καταθλιπτική διαταραχή και λαμβάνει ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χάπια προκειμένου να μπορεί να κοιμηθεί. Η δε δεύτερη εξ αυτών που ήταν έγκυος αντιμετώπισε προβλήματα που επιδεινώθηκαν εξαιτίας της κατάστασης αυτής, με συνέπεια να διαγνωσθεί με επαπειλούμενη κύηση. Για το λόγο αυτό και προκειμένου να μην κινδυνεύσει η υγεία του κυοφορούμενου τέκνου τους, το Σεπτέμβριο του 2017 οι αιτούντες αναγκάσθηκαν να μετακομίσουν στην οικία των γονέων του πρώτου εξ αυτών, ενώ αντίστοιχα οι γονείς του εγκαταστάθηκαν προσωρινώς στη δική τους οικία, η δε μητέρα του (μάρτυρας πιθανολόγησης) κατέθεσε εξ ιδίας αντίληψης ότι και η ίδια βίωσε την ίδια ενόχληση κατά τη διάρκεια της νύκτας, από τη θορυβώδη λειτουργία της βιοτεχνίας του καθ’ ου, κατά το χρονικό διάστημα που έμεινε στην οικία του υιού της. Ο καθ’ ου μάλιστα συνελήφθη κατόπιν καταγγελίας εκ μέρους του πρώτου των αιτούντων και παραπέμφθηκε να δικασθεί στο Γ' Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθήνων για το αδίκημα της παραβίασης δικαστικής απόφασης (άρθρο 232 Α ΠΚ), που έλαβε χώρα την 8.11.2017, κατά το χρόνο ισχύος της προαναφερθείσας προσωρινής διαταγής, η δε συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για την 30.4.2018.
Με βάση τα παραπάνω πιθανολογηθέντα και αφού ληφθεί υπ’όψιν ότι η διάκριση του ήχου που προκαλεί βλάβη της υγείας και του ήχου που προκαλεί απλή ενόχληση, ερεθισμό, εκνευρισμό ή αναστάτωση, είναι δυσχερής, η δε ενόχληση από το θόρυβο είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική, καθώς τα «αντικειμενικά» μεγέθη που καταγράφονται από τις μετρήσεις δεν γίνονται αντιληπτά από όλους με τον ίδιο τρόπο, ενώ η ηλικία, η ψυχολογία και το είδος της δραστηριότητας κατά τη στιγμή της ενόχλησης είναι παράμετροι που ανάλογα αμβλύνουν ή μεγεθύνουν το πρόβλημα, ενώ και η επίπτωση του θορύβου στην υγεία και συγκεκριμένα στο νευρικό σύστημα είναι δύσκολα μετρήσιμη, πλην όμως με βάση τα ανωτέρω και λαμβανομένων υπ’ όψιν και των ιατρικών γνωματεύσεων που οι αιτούντες προσκόμισαν, πιθανολογείται ότι οι θόρυβοι που προκαλούνται από τη λειτουργία της βιοτεχνίας του καθ’ ου εκφεύγουν από τα ανεκτά όρια, παρεμποδίζουν το δικαίωμα των αιτούντων να απολαμβάνουν ένα ήρεμο περιβάλλον στην οικία τους κατά τη διάρκεια του ύπνου τους, έχουν προκαλέσει βλάβη στην ψυχική υγεία του πρώτου εξ αυτών, έθεσαν σε κίνδυνο την κύηση της δεύτερης εξ αυτών και συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα και ενοχλήσεις στην καθημερινότητα και τη σωματική και ψυχική υγεία των ιδίων και του ανήλικου τέκνου τους (γεννήθηκε την 16.12.2017, ηλικίας δηλαδή ενός μηνός κατά τη συζήτηση της αίτησης), με συνέπεια να υφίσταται προσβολή η προσωπικότητά τους.
Σημειώνεται ότι η στηριζόμενη στο άρθρο 281 ΑΚ ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος των αιτούντων που πρότεινε ο καθ’ ου προφορικώς, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθόσον δεν πιθανολογήθηκαν περιστατικά, πέραν των όσων έχουν ήδη αναφερθεί και αξιολογηθεί, από τα οποία να προκύπτει τέτοια καταχρηστικότητα.
Επομένως, αρκούντως πιθανολογήθηκε ότι, μέχρι την οριστική κρίση της διαφοράς των διαδίκων ως προς το συγκεκριμένο θέμα, συντρέχει επείγουσα ανάγκη να αποκατασταθούν τα πράγματα στην αρχική τους κατάσταση (απορριπτομένου του ισχυρισμού του καθ’ ου περί έλλειψης επικείμενου κινδύνου) και, προς τον σκοπό αυτό, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως και ουσιαστικώς βάσιμη και να διαταχθούν τα κατά την κρίση του Δικαστηρίου ενδεδειγμένα για την προκειμένη περίπτωση ασφαλιστικά μέτρα, προκειμένου να ρυθμισθεί προσωρινά η κατάσταση (I. Χαμηλοθώρη, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδοση 2010, §§ 1286 - 1291, σελ. 303 - 304), ήτοι: α) να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να απέχει από την πρόκληση θορύβων από οποιαδήποτε αιτία που σχετίζεται με τη λειτουργία της βιοτεχνίας του που αναφέρεται στο σκεπτικό της παρούσας (λειτουργία μηχανημάτων, φορτοεκφορτώσεις, μεταφορές φορτίων, φωνασκίες, σφυροκοπήματα κ.λπ.) κατά τις ώρες μεταξύ 22.00 έως 6.30, κατά τη χρονική περίοδο από Οκτώβριο έως Μάρτιο και μεταξύ 23.00 έως 6.30, κατά τη χρονική περίοδο από Απρίλιο έως Σεπτέμβριο και β) να απειληθεί εναντίον του καθ’ ου χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε εκ μέρους του παράβαση της σχετικής διάταξης της παρούσας απόφασης.
Σημειώνεται ότι ο περιορισμός μέχρι τις 6.30 κρίνεται επαρκής, στο πλαίσιο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, λαμβανομένου υπ’ όψιν του ωραρίου εργασίας των αιτούντων και του ότι αυτοί έχουν ένα νεογνό, αυτής της ηλικίας, ενώ τυχόν δυσμενείς συνέπειες της μετακύλισης του ωραρίου της στη λειτουργία της επιχείρησης του καθ’ ου (δεν πιθανολογήθηκαν τέτοιες, καθόσον ουδόλως προσκομίσθηκαν, παρά το ότι ζητήθηκε από το Δικαστήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, τιμολόγια, εμπορικά βιβλία ή άλλα έγγραφα στοιχεία, με χρόνο έκδοσης πριν και αντιστοίχως μετά την προαναφερθείσα προσωρινή διαταγή, από τα οποία να προκύπτει η μείωση της παραγωγής και η πτώση των εργασιών, εκ της αιτίας αυτής) δεν δύνανται να ανατρέψουν την προναφερθείσα κρίση του Δικαστηρίου. Η δικαστική δαπάνη των αιτούντων, πρέπει, κατ’ αποδοχή του σχετικού αιτήματος τους (άρθρα 106, 189, 190 και 191 § 1 ΚΠολΔ), να επιβληθεί σε βάρος του καθ’ ου, λόγω της ήττας του (άρθρο 176 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με το άρθρο 81 Ν 4194/2013), ως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό, με βάση τον περιλαμβανόμενο στο σημείωμα των αιτούντων πίνακα εξόδων τους, από τον οποίο πιθανολογείται ότι αυτοί υποβλήθηκαν για τη διεξαγωγή της προκείμενης δίκης (περιλαμβανόμενης της συζήτησης προσωρινής διαταγής, λήψης ενόρκων βεβαιώσεων, κλητεύσεων) στις αναγραφόμενες σε αυτόν δαπάνες, τις οποίες μάλιστα δεν αμφισβητεί ο καθ’ ου, αφαιρουμένης μόνο της δαπάνης επίδοσης της από 9.10.2017 εξώδικης δήλωσης αιτούντων στον καθ’ ου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου