Περίληψη
Εφ’όσον με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εκρίθη, αμετακλήτως, ότι η ανάκληση της εγκρίσεως δομικών κατασκευών, βάσει της οποίας είχε κατασκευασθεί η επίδικη κεραία, ήτο μη νόμιμη, κλονίζεται η αιτιολογία τόσο της εκκαλούμενης αποφάσεως όσο της προσβληθείσης ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου αποφάσεως περί χαρακτηρισμού της επιδίκου κεραίας ως αυθαιρέτου και κατεδαφιστέας, δεδομένου ότι αποκλειστικό έρεισμα αυτών απετέλεσε η ακυρωθείσα με την προαναφερθείσα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας απόφαση του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου περί ανακλήσεως της εγκρίσεως των δομικών κατασκευών αυτής.
Πρόεδρος: Χρ. Ράμμος
Εισηγητής: Ρ. Γιαννουλάτου
Δικηγόροι: Δήμ. Συκαρά, Δημ. Γιατράς
Βασικές Σκέψεις
Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η εξαφάνιση της 2581/2008 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, απερρίφθη αίτηση ακυρώσεως της εκκαλούσης εταιρείας κατά της 5/09.05.2007 αποφάσεως της Επιτροπής Κρίσεως Ενστάσεων Αυθαιρέτων του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της καθ’ ης Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως. Με την απόφαση αυτήν είχε απορριφθεί ένσταση της ιδίας εταιρείας κατά της 1/06.06.2006 εκθέσεως αυτοψίας της ιδίας υπηρεσίας, με την οποία, δυνάμει των διατάξεων του πδ 267/1998 (Α΄ 195), είχε χαρακτηρισθεί ως αυθαίρετος ο εγκατεστημένος στο 31ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Σουνίου, στην θέση «Καψάλα» της περιοχής της Βάρκιζας Αττικής, σταθμός βάσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας ιδιοκτησίας της εκκαλούσης, κατόπιν της ανακλήσεως, με την 5965/2006/ 25.05.2006 απόφαση του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου της 1180/1998 εγκρίσεως δομικών κατασκευών, βάσει της οποίας είχε κατασκευασθεί, καθώς και της 419/1999 αναθεωρήσεως αυτής, λόγω ελλείψεως εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων.
Επειδή, την δίκη, υπό το προεκτεθέν αντικείμενο, νομίμως συνεχίζει, αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση, ως παθητικώς νομιμοποιούμενος, αντί της Περιφερείας Αττικής, διαδόχου της καταργηθείσης Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ανατολικής Αττικής, ο Δήμος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης [άρθρα 3 παράγραφοι 1 και 3 περ. θ΄, 94 παρ. 1 και 95 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), σε συνδυασμό προς τις διατάξεις του άρθρου 283 παρ. 2 του ιδίου νόμου, όπως το τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής αντικατεστάθη με το άρθρο 6 παρ. 13 του ν. 4071/2012 (Α΄ 85) και άρθρο 1 της, κυρωθείσης με το άρθρο 1 του ν. 4147/2013 (Α΄ 98), από 31.12.2012 Πράξεως Νομοθετικού Περιεχομένου] (βλ. το 56337/25.10.2012 έγγραφο του Δήμου Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης περί μεταβιβάσεως των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων από την Υπηρεσία Δομήσεως του Δήμου Μεσογαίας στην αντίστοιχη Υπηρεσία του Δήμου αυτού).
Επειδή, νομίμως εχώρησε η συζήτηση της υποθέσεως παρ’ ότι δεν παρέστη ο καθ’ ου Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εφ’ όσον, όπως προκύπτει από το ευρισκόμενο στον φάκελο οικείο αποδεικτικό επιδόσεως, αντίγραφα της κρινομένης εφέσεως και της πράξεως του Προέδρου του Τμήματος περί ορισμού εισηγητού και δικασίμου είχαν νομοτύπως επιδοθεί σε αυτόν.
Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την 965/2006/25.05.2006 απόφαση του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου Μεσογαίας ανεκλήθη η 1180/1998 έγκριση δομικών κατασκευών, με την οποίαν είχε επιτραπεί στην εκκαλούσα εταιρεία η εγκατάσταση σταθμού βάσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας στο 31ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Σουνίου, στην θέση «Καψάλα» της περιοχής Βάρκιζας του Δήμου Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης Αττικής. Ακολούθως, με την 1/06/06/2006 έκθεση αυτοψίας του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών Μαρκοπούλου Μεσογαίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ανατολικής Αττικής, στην οποίαν εκτίθεται ότι αυτή συνετάγη κατόπιν και λόγω της κατά τα ανωτέρω ανακλήσεως της 1180/1998 εγκρίσεως δομικών κατασκευών, η ως άνω κατασκευή εχαρακτηρίσθη αυθαίρετη και κατεδαφιστέα και επεβλήθησαν τα πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως αυτής. Ένσταση της εκκαλούσης εταιρείας κατά της ανωτέρω εκθέσεως αυτοψίας απερρίφθη με την 5/09.05.2007 απόφαση της Επιτροπής Κρίσεως Ενστάσεων Αυθαιρέτων της ιδίας ως άνω Υπηρεσίας, με την αιτιολογία ότι «πρόκειται για αυθαίρετες κατασκευές (κεραία κινητής τηλεφωνίας, βάση μπετόν, κουβούκλια μπετόν και μεταλλική περίφραξη κλπ.) για τις οποίες ανακλήθηκε η άδεια έγκρισης εγκατάστασης (αρ. 5965/2006).».
Αίτηση ακυρώσεως της εκκαλούσης κατά της προαναφερθείσης, ανακλητικής της 1180/1998 εγκρίσεως δομικών κατασκευών, 5965/2006/25.05.2006 αποφάσεως του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου Μεσογαίας απερρίφθη με την 1141/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, λόγω ελλείψεως της απαιτουμένης εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων, εν συνεχεία δε, με την 2581/2008 εκκαλουμένη απόφαση του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, αφού ελήφθη υπ’ όψιν ότι με την προαναφερθείσα 1141/2008 απόφαση είχε, τελεσιδίκως, κριθεί ως νόμιμη η ως άνω απόφαση περί ανακλήσεως της εγκρίσεως δομικών κατασκευών, απερρίφθη η ασκηθείσα κατά της 5/09.05.2007 αποφάσεως της Επιτροπής Κρίσεως Ενστάσεων Αυθαιρέτων αίτηση ακυρώσεως της εκκαλούσης.
Επειδή, μετά την κατάθεση της κρινομένης εφέσεως, εδημοσιεύθη η 3655/2013 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με την απόφαση αυτήν έγινε δεκτή η ασκηθείσα υπό της εκκαλούσης εταιρείας έφεση κατά της 1141/2008 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποίαν, όπως ήδη εξετέθη, είχε απορριφθεί αίτηση ακυρώσεως αυτής κατά της, ανακλητικής της 1180/1998 εγκρίσεως δομικών κατασκευών, 5965/2006/25.05.2006 αποφάσεως του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου. Ακολούθως δε, ακυρώθηκε ως μη νόμιμη η ως άνω ανάκληση της εγκρίσεως δομικών κατασκευών, με την αιτιολογία ότι κατά τον χρόνο εκδόσεως αυτής δεν είχε παρέλθει η τασσομένη υπό του άρθρου 31 παρ. 19 του ν. 3431/2006 (Α΄ 13) προθεσμία εντός της οποίας ηδύνατο η εκκαλούσα να αποκτήσει την απαιτουμένη εκ του νόμου έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, εφ’ όσον δηλαδή με την προαναφερθείσα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εκρίθη, αμετακλήτως, ότι η ανάκληση της 1180/1998 εγκρίσεως δομικών κατασκευών, βάσει της οποίας είχε κατασκευασθεί η επίδικη κεραία, ήτο μη νόμιμη, κλονίζεται η αιτιολογία τόσο της εκκαλουμένης αποφάσεως όσο της προσβληθείσης ενώπιον του δικάσαντος Διοικητικού Εφετείου 5/09.05.2007 αποφάσεως περί χαρακτηρισμού της επιδίκου κεραίας ως αυθαιρέτου και κατεδαφιστέας, δεδομένου ότι αποκλειστικό έρεισμα αυτών απετέλεσε η ακυρωθείσα με την προαναφερθείσα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 5965/ 2006/25.05.2006 απόφαση του Τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου περί ανακλήσεως της 1180/1998 εγκρίσεως των δομικών κατασκευών αυτής, όπως βασίμως προβάλλεται καθ’ ερμηνείαν του δικογράφου (πρβλ. ΣΕ 4041/2009).
Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη έφεση και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της ερεύνης των λοιπών λόγων εφέσεως, μετά δε την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως, το Δικαστήριο χωρεί, συμφώνως προς το άρθρο 64 του πδ 18/1989 (Α΄ 8), στην εξέταση της αιτήσεως ακυρώσεως, η οποία πρέπει να γίνει δεκτή για τον αυτόν λόγο και να ακυρωθεί η 5/09.05.2007 απόφαση της Επιτροπής Κρίσεως Ενστάσεων Αυθαιρέτων του Τμήματος Πολεοδομίας και Πολεοδομικών Εφαρμογών της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ανατολικής Αττικής ως μη νόμιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου