Γνωμοδότηση ΕισΑΠ 11/2020 : "Τροπή προσημείωσης σε υποθήκη μετά την τελεσιδικία με τη συμπλήρωση της διετούς καταχρηστικής προθεσμίας"

 

Αντεισαγγελέας ΑΠ κ. Βασίλειος Χαλντούπης:

Επί του ερωτήματος, το οποίο µας υπέβαλε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών µε το µε αρ. πρωτ. 8898/8-7-2020 έγγραφό του, αναφορικά µε το ζήτημα του εντοπισμού του χρονικού σημείου της τελεσιδικίας των δικαστικών αποφάσεων λόγω της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων εξαιτίας της πανδηµίας COVID-19 και ειδικότερα της επέλευσης της τελεσιδικίας των αποφάσεων στην περίπτωση της καταχρηστικής προθεσμίας προκειµένου περαιτέρω να υπολογισθεί η έναρξη της προθεσμίας των 90 ημερών για την τροπή της προσηµείωσης σε υποθήκη, η γνώµη µας είναι η ακόλουθη: Κατά τη διάταξη του άρθρου 74 παρ.1 ν. 4690/2020, το οποίο προβλέπει διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων κ.λ.π, το χρονικό διάστηµα της επιβολής του µέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 - 31.59.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικὠν και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συµμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηµατολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων.

Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστηµα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόµο προθεσµία.

Ειδικότερα οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 215, των παρ. 1 και 2 του 237 και του άρθρου 238 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠΟΛλΔ), καθώς και οι προθεσμίες άσκησης ανακοπών, µε εξαίρεση τις προθεσμίες του άρθρου 934 ΚΠΟλΔ, ένδικων µέσων και πρόσθετων λόγων δεν συμπληρώνονται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα (30) ηµέρες απὀ την προβλεπόμενη λήξη τους.

Η διατύπωση της ως άνω διάταξης είναι ευρύτατη κατά τρὀπο ώστε να µην καταλείπεται οποιαδήποτε αμφιβολία, ότι καλύπτεται το σύνολο των δικονοµικών και νόµιµων προθεσμιών. Υπό την ευρύτητα της διατύπωσης είναι προφανές, ότι η εμβέλεια της ρύθμισης καταλαμβάνει προεχόντως τις δικονοµικές προθεσμίες, οι οποίες αναστέλλονται κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών, σύμφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 147 παρ.2 ΚΠΟΛλΔ.

Καταλαμβάνονται ακόµα, στο μέτρο που ο νόμος δεν διακρίνει και όλες οι νόμιμες προθεσμίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που τίθενται απὀ κανόνες ουσιαστικού δικαίου, όπως π.χ η προθεσµία του άρθρου 1323 παρ.2 ΑΚ.

Επισημαίνεται επίσης ιδιαιτέρως, ότι η αναστολή καταλαμβάνει και τις καταχρηστικές προθεσμίες των ενδίκων µέσων της έφεσης, της αναψηλάφησης και της αναίρεσης. Επομένως αφαιρείται από τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα ο χρόνος της αναστολής σε αντίθεση µε το διάστηµα του Αυγούστου που ειδικά στις καταχρηστικές προθεσμίες των ένδικων µέσων δεν αφαιρείται κατά την ΚΠολΔ 147). Επίσης, η παραπάνω διάταξη δεν ρυθμίζει ρητά τα θέματα που αφορούν στην αναστολή των αποσβεστικών προθεσμιών. Εν τούτοις είναι προφανές, ότι και στην εν λόγω περίπτωση θα πρέπει να γίνει δεκτή η κάλυψή τους από το ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Περαιτέρω, η αναστολή των δικονομικών προθεσμιών δεν διαφοροποιείται από την αναστολή του άρθρου 147 ΚΠολΔ. Επομένως, δεν προσμετρώνται στη διαδρομή της προθεσμίας όσες ημέρες καταλαμβάνονται από την αναστολή. Η διαδρομή της προθεσμίας συνεχίζεται (χωρίς να αφετηριάζεται εκ νέου) από την άρση της αναστολής (1-6-2020) και μέχρι πέρατος της προθεσμίας (με την πρόσθεση και άλλων 30 ημερών στις περιπτώσεις που ειδικά προβλέπονται από την ανωτέρω διάταξη).

Η πρακτική σημασία της πρόσθεσης των 30 ημερών εντοπίζεται σε όσες περιπτώσεις υπολειπόταν βραχύ χρονικό διάστημα, δηλαδή μικρότερο των 30 ημερών ως τη λήξη τους στις 13-3-2020. Στην περίπτωση αυτή, οι προθεσμίες θα λήξουν στις 30-6-2020 , ακόμα και αν η λήξη τους τοποθετούνταν σε συντομότερο χρονικό διάστημα. Η ρύθμιση της ως άνω διάταξης έχει εξαιρετικό χαρακτήρα, οπότε το πεδίο εφαρμογής της καταλαμβάνει αποκλειστικά τις περιοριστικά αναφερόμενες σε αυτήν προθεσμίες, επομένως περιθώριο ανάλογης εφαρμογής της δεν καταλείπεται.

Περαιτέρω, η προσημείωση μετατρέπεται σε υποθήκη, υπό την προϋπόθεση της τελεσιδικίας του τίτλου. Για να τεθεί σε κίνηση η προβλεπόμενη από το άρθρο 1323 παρ.2 ΑΚ προθεσμία των 90 ημερών προκειμένου να μετατραπεί η προσημείωση σε υποθήκη απαιτείται τελεσιδικία του τίτλου, είτε με την έκδοση τελεσίδικης απόφασης είτε με την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας για την άσκηση του ένδικου μέσου, ενώ σε περίπτωση άπρακτης της εν λόγω προθεσμίας επέρχεται απόσβεση της προσημείωσης. Η ως άνω αποσβεστική προθεσμία( των 90 ημερών), υπό την έννοια του άρθρου 279 ΑΚ, αναστέλλεται για όσο χρόνο ο διάδικος εμποδίστηκε να ασκήσει την αξίωσή του μέσα στον τελευταίο χρόνο της προθεσμίας. Μετά δε την παύση της αναστολής η διαδρομή της προθεσμίας συνεχίζεται( χωρίς να αφετηριάζεται εκ νέου), συμπληρούμενη μετά πάροδο 90 ημερών, όσο και η διάρκειά της, ενώ η τελεσιδικία της απόφασης θέτει σε κίνηση την προβλεπόμενη από το άρθρο 1323 παρ.2 ΑΚ προθεσμία των 90 ημερών για τη μετατροπή της προσημείωσης σε υποθήκη.

ΣτΕ (Ολ) 1439/20 : ΔΙΚΗ ΠΙΛΟΤΟΣ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ. Πρότυπη δίκη

ΣτΕ (Ολ) 1439/20 : ΔΙΚΗ ΠΙΛΟΤΟΣ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ. Πρότυπη δίκη. Η θεσπισθείσα με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 4387/16 ρύθμιση της συνέχισης καταβολής των συντάξεων, όπως είχαν διαμορφωθεί την 31.12.2014 με τους Ν. 4051/12 και 4093/12, για το χρονικό διάστημα από την έναρξη ισχύος του Ν. 4387/16, ήτοι από 12.5.2016 και εφεξής, είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ (υπ' αρ. 1891/19 απόφαση της Ολ του ΣτΕ). Επίσης, η διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/16 δεν καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως 11.5.2016, για το οποίο ισχύουν τα κριθέντα με τις 2287-2288/15 αποφάσεις της Ολ του ΣτΕ (Αντίθετη μειοψηφία). Ειδικότερα, για το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 μέχρι 10.6.2015, οι συνέπειες των εν λόγω αποφάσεων, ισχύουν μόνο για όσους είχαν ήδη ασκήσει σχετικές αγωγές πριν την 10-6-2015. Ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων που έθεσαν οι 2287-2288/15 αποφάσεις της Ολ του ΣτΕ, καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Απορρίπτει τις παρεμβάσεις. Παραπέμπει, κατά τα λοιπά, την αγωγή προς εκδίκαση στο ΔιοικΠρωτΑθηνών

ΑΡΙΘΜΟΣ 1439/2020

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Ιανουαρίου 2020, με την εξής σύνθεση: Αικ. Σακελλαροπούλου, Πρόεδρος, Αθ. Ράντος, Ε. Σάρπ, Σπ. Χρυσικοπούλου, Μ. Πικραμένος, Ε. Νίκα, Αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας, Μ. Γκορτζολίδου, Γ. Τσιμέκας, Π. Καρλή, Δ. Κυριλλόπουλος, Ά. Καλογεροπούλου, Β. Ραφτοπούλου, Θ. Αραβάνης, Κ. Πισπιρίγκος, Α. Χλαμπέα, Σ. Βιτάλη, Ηλ. Μάζος, Χρ. Ντουχάνης, Ελ. Παπαδημητρίου, Ο. Παπαδοπούλου, Μ. Σωτηροπούλου, Κ. Κονιδιτσιώτου, Ι. Σπερελάκης, Ρ. Γιαννουλάτου, Ιφ. Αργυράκη, Β. Ανδρουλάκης, Στ. Κτιστάκη, Σύμβουλοι, Κ. Λαζαράκη, Δ. Βασιλειάδης, Στ. Λαμπροπούλου, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Ι. Σπερελάκης και Ρ. Γιαννουλάτου καθώς και η Πάρεδρος Στ. Λαμπροπούλου μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Ελ. Γκίκα. 

Για να δικάσει την από 11 Σεπτεμβρίου 2019 αγωγή:

των: 1. … και 46. …, οι οποίοι παρέστησαν με τον ίδιο ως άνω δικηγόρο, που τον διόρισαν με πληρεξούσια, 

κατά των: 1. Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.), που εδρεύει στην Αθήνα (Αγ. Κωνσταντίνου 8), ο οποίος παρέστη με τους α)..., β) ... και γ) ... και 2. Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.), που εδρεύει στην Αθήνα (Φιλελλήνων 13-15), το οποίο παρέστη με τις δικηγόρους α) Ε Κ (Α.Μ. ...) και β) ΘΑ (Α.Μ. ...), που τις διόρισε με πληρεξούσιο,

και κατά του παρεμβαίνοντος Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο παρέστη με τον .... 

Η πιο πάνω αγωγή εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 21 Νοεμβρίου 2019 πράξεως της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3900/2010 και της από 26 Νοεμβρίου 2019 πράξεως της Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, λόγω της σπουδαιότητάς της, σύμφωνα με τα άρθρα 14 παρ. 2, εδάφ. α΄ και γ΄, 20 και 21 του Π.Δ. 18/1989. 

Με την αγωγή αυτή ζητείται να καταβληθούν σε καθέναν από τους ενάγοντες, νομιμοτόκως, τα αναλυτικώς εκτιθέμενα στην αγωγή ποσά ως αποζημίωση με βάση το άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ λόγω των παράνομων, κατά τους ισχυρισμούς τους, περικοπών στην καταβολή της κύριας και επικουρικής σύνταξής τους που έλαβαν χώρα με βάση τις διατάξεις των ν. 4051/2012 και 4093/2012, αλλά και για την παράνομη κατάργηση από 1.1.2013 των δώρων εορτών και του επιδόματος αδείας, όπως τα ζητήματα αυτά κρίθηκαν με τις 2287/2015 και 2288/2015 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, και επικουρικώς ως αδικαιολόγητος πλουτισμός με βάση το άρθρο 904 του ΑΚ. 

Στη δίκη παρεμβαίνουν υπέρ των εναγόντων οι: α) …, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο ΠΣ (Α.Μ. ... Δ.Σ. Καβάλας), β) … η οποία παρέστη με τον δικηγόρο ΙΝ (Α.Μ.... Δ.Σ. Κοζάνης), γ) Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», που εδρεύει στην Αθήνα (3ης Σεπτεμβρίου 8) κ.λπ. (συν. 7), οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο ΦΚ (Α.Μ. ...), δ) Πρωτοβάθμιο σωματείο συνταξιούχων με την επωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ – ΟΜΙΛΟΥ ΟΤΕ», που εδρεύει στην Αθήνα (Βερανζέρου 13) κ.λπ. (συν. 2), οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο ΣΜ (Α.Μ. ...), ε) Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΟΝΙΚΗΣ – ΛΑΪΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», που εδρεύει στην Αθήνα (Πανεπιστημίου 38) κ.λπ. (συν. 5), οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο ΔΜ (Α.Μ. ...), ................

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Συμβούλου Γ. Τσιμέκα. 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των εναγόντων που παρέστησαν, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους της αγωγής και ζήτησε να γίνει δεκτή η αγωγή, τους πληρεξουσίους των παρεμβαινόντων, που παρέστησαν υπέρ των εναγόντων, οι οποίοι ζήτησαν να γίνουν δεκτές οι παρεμβάσεις, τους αντιπροσώπους και τις πληρεξούσιες των εναγομένων Ταμείων και τον αντιπρόσωπο του παρεμβαίνοντος Ελληνικού Δημοσίου, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα 

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο 

1.. Επειδή, η Πρόεδρος του Δικαστηρίου Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, η οποία προήδρευσε της συνθέσεως που δίκασε την υπόθεση, μετά την εκλογή της από τη Βουλή των Ελλήνων στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπέβαλε παραίτηση από τη θέση της Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας (α.π. ΕΜΠ. ./27.1.2020). Ενόψει αυτού, την προεδρία της συνθέσεως κατά τη διάσκεψη ανέλαβε ο κατά τη συζήτηση Αντιπρόεδρος - και ήδη Πρόεδρος του Δικαστηρίου (Γ΄ .../14.2.2020) - Αθανάσιος Ράντος, ως το αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως. Περαιτέρω, προς συμπλήρωση της συνθέσεως, έλαβε μέρος στη διάσκεψη, ως τακτικό μέλος, ο Σύμβουλος της Επικρατείας Ιωάννης Σπερελάκης, αναπληρωματικό μέχρι τώρα μέλος της συνθέσεως (βλ. 46/2020 πρακτικό διασκέψεως Ολομέλειας). 

2. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, οι ενάγοντες, συνταξιούχοι του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.) και του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.) - πρώην εργαζόμενοι της Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας Α.Ε. (Ο.Τ.Ε. Α.Ε.) - ζητούν να υποχρεωθούν οι εν λόγω ασφαλιστικοί οργανισμοί να καταβάλουν σε καθέναν από αυτούς, βάσει των άρθρων 105-106 ΕισΝΑΚ και επικουρικώς βάσει του άρθρου 904 Α.Κ., νομιμοτόκως, τα αναφερόμενα στο δικόγραφο της αγωγής ποσά, τα οποία, σύμφωνα με τα αναλυτικά εκτιθέμενα στην αγωγή, αντιστοιχούν στις περικοπές των απονεμηθεισών σε αυτούς από τους ανωτέρω ασφαλιστικούς φορείς συντάξεων (κύριας και επικουρικής), δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 1 και 2 του ν. 4051/2012 και του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 του ν. 4093/2012, και στην κατάργηση των δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας δυνάμει του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.6 περ. 3 του ν. 4093/2012, από 1.1.2013 έως 31.8.2019. 

3. Επειδή, η υπό κρίση αγωγή εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 40 παρ. 1 του ν. 4055/2012 (Α΄ 51), στο οποίο ορίζονται τα εξής: «Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε τακτικού διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με πράξη τριμελούς Επιτροπής, αποτελούμενης από τον Πρόεδρό του, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο του αρμόδιου καθ’ ύλην Τμήματος, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων ή του Γενικού Επιτρόπου των διοικητικών δικαστηρίων, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων. ... Μετά την επίλυση του ζητήματος, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορεί να παραπέμψει το ένδικο μέσο ή βοήθημα στο αρμόδιο τακτικό διοικητικό δικαστήριο. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ζήτημα, και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. ...». Ειδικότερα, με την 21/2019 πράξη της τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, η κρινόμενη αγωγή, η οποία είχε ασκηθεί στις 11.9.2019 ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών ως δικαστηρίου αρμοδίου για την εκδίκασή της (άρθρο 1 παρ. 2 εδαφ. η΄ του ν. 1406/1983), εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατόπιν αίτησης του Ε.Φ.Κ.Α., προκειμένου να κριθούν τα ακόλουθα γενικοτέρου ενδιαφέροντος ζητήματα που έχουν συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων: «α) Αν η θεσπισθείσα με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2α του ν. 4387/2016 ρύθμιση της συνέχισης καταβολής των συντάξεων, όπως είχαν διαμορφωθεί την 31.12.2014, δηλαδή με τις μειώσεις που επήλθαν με τους ν. 4051/2012 και 4093/2012 για το χρονικό διάστημα από την έναρξη ισχύος του νόμου 4387/2016, ήτοι από 12.5.2016 και εφεξής, είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. β) Αν η παραπάνω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2α του ν. 4387/2016 έχει την έννοια ότι καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το διάστημα από 1.1.2013 έως την 11.5.2016 και, σε καταφατική περίπτωση, εάν η ρύθμιση για το διάστημα αυτό αντίκειται στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. γ) Αν ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων που έθεσαν οι 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας αφορά μόνο τη διαπίστωση της αντίθεσης προς το Σύνταγμα των διατάξεων των νόμων 4051/2012 και 4093/2012 ή καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και δ) Αν με βάση τις κρίσεις της ΣτΕ 1891/2019 Ολομ. και των ΣτΕ 2287-8/2015 Ολομ. οι παραπάνω μειώσεις των συντάξεων για το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως 11.5.2016 είναι δυνατό να κριθούν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ εφόσον από εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη, μεταγενέστερη των αποφάσεων ΣτΕ 2287-8/2015 Ολομ., προκύπτει ή θα προκύψει ότι οι μειώσεις των συντάξεων βάσει των ν. 4051/2012 και 4093/2012 από την έναρξη επιβολής τους (1.1.2013) ήταν κατ’ ουσίαν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ». 

4. Επειδή, η ανωτέρω πράξη της Επιτροπής δημοσιεύθηκε σε δύο ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών («ΕΣΤΙΑ», φύλλο της 22.11.2019 και «ΤΑ ΝΕΑ», φύλλο της 22.11.2019), όπως ορίζεται στις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010. Κατόπιν αυτού, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, παραδεκτώς εισάγονται προς επίλυση τα ανωτέρω ζητήματα και είναι περαιτέρω εξεταστέα η κρινόμενη αγωγή, για την εκδίκαση της οποίας έχουν εφαρμογή, όπως έχει γίνει δεκτό (ΣτΕ 601/2012 Ολομ., 3410/2014 κ.ά.), ως προς μεν την πληρεξουσιότητα, οι διατάξεις του άρθρου 27 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), ως προς δε το παραδεκτό και το βάσιμο της αγωγής, οι οικείες διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α΄ 97). 

ΜονΠρωτΘεσ 3563/20 : ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ. Έκδοση ΕΔΠ - Διαδικασία - Δήλωση αντιρρήσεων του οφειλέτη.

ΜονΠρωτΘεσ 3563/20 : ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ. Έκδοση ΕΔΠ -  Διαδικασία - Δήλωση αντιρρήσεων του οφειλέτη. Η εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης αντιρρήσεων επιφέρει ως έννομη συνέπεια την οριστική άρση της ισχύος της ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμής και τη λήξη της απορρέουσας από αυτήν εκκρεμοδικίας, με συνέπεια η υπόθεση με αντικείμενο τη διάγνωση της αξίωσης, στην οποία αναφέρεται, να μεταφέρεται αυτόματα στην κατ’ αντιδικία διαγνωστική διαδικασία του κράτους- μέλους προέλευσης. Συμφωνία παρέκτασης.  Ένσταση συμψηφισμού  - Στοιχεία ορισμένου. Απορρίπτει την έφεση.

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ 3563/2020

 

Πρόεδρος: Ι. Μαμαδάς, Πρωτοδίκης

I. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 954/10-09-2018 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και με την οποία έγινε δεκτή η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../05-09, αγωγή της εφεσίβλητης κατά του εκκαλούντος, αρμόδια εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η έδρα του Ειρηνοδικείου που εξέδωσε την εκκαλούμενη απόφαση (άρθρο 17 εδ. α’ ΚΠολΔ), και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα από το εκκαλούν που ηττήθηκε στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 495 παρ. 1 και 2, 498 παρ. 1 εδ. α και παρ. 2, 511, 513 παρ. 1 περ. β΄ εδ. α΄, 516 παρ. 1, 518 παρ. 1 εδ. α΄ και γ΄ και 520 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 19-10-2018, δηλαδή εντός της νόμιμης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της προσβαλλόμενης με αυτήν απόφασης στο εκκαλούν, η οποία έλαβε χώρα την 01-10-2018 (βλ. την με στοιχεία ... έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Λαμίας ..., την οποία προσκομίζει η εφεσίβλητη). Εξάλλου, το εκκαλούν κατέβαλε το παράβολο, το οποίο ορίζεται από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 περ. Α΄ υποπερ. α΄ ΚΠολΔ, όπως σχετικά βεβαιώνεται από τον Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης επί της με αριθμό ... έκθεσης κατάθεσης δικογράφου έφεσης. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή η υπό κρίση έφεση και να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό της προβολής και τη βασιμότητα των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

II. Με την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ... αγωγή της, με την οποία εισήχθη προς δικαστική διάγνωση κατά την τακτική διαδικασία η αξίωσή της σε βάρος του εκκαλούντος, στην οποία αφορούσε η με αριθμό ......./27-05-2016 ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, μετά την υποβολή δήλωσης αντιρρήσεων από το εκκαλούν με το με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../14-06-2016 έγγραφο αντιρρήσεων προς τη Γραμματεία του ως άνω Δικαστηρίου, η εφεσίβλητη ισχυριζόταν ότι ασκεί εμπορική δραστηριότητα με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών δημιουργίας, ανάπτυξης, οργάνωσης, διαχείρισης και λειτουργίας δικτύου σχολών ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και στην Κύπρο αξιοποιώντας την εμπορική συνεργασία της με την αγγλική ποδοσφαιρική εταιρία με την επωνυμία «...».

Περαιτέρω, υποστήριζε ότι στο πλαίσιο της δραστηριότητας της αυτής κατάρτισε με το εκκαλούν σωματείο την από 13-06-2015 σύμβαση παροχής υπηρεσιών, με την οποία ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει προς αυτό κατά το χρονικό διάστημα από 13-06-2015 έως 12-06-2017 τις συμφωνημένες υπηρεσίες εκπαίδευσης και προσανατολισμού των αθλητών του με αντάλλαγμα την καταβολή αναλογικού αντιτίμου, το οποίο θα προσδιοριζόταν σε ποσοστό επί των εισπραττόμενων από το εκκαλούν ακαθάριστων ποσών σε κάθε περίπτωση μετεγγραφής αθλούμενου μέλους του προς άλλο ημεδαπό ή αλλοδαπό αθλητικό σύλλογο (υπό τη μορφή σωματείου ή ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας), όπως αυτά προσδιορίζονται με βάση τους Κανονισμούς Ιδιότητας και Μετεγγραφών Παικτών της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.

 

Παράλληλα, ισχυριζόταν ότι με ειδικό όρο της κατά τα ανωτέρω σύμβασης συμφωνήθηκε ότι σε περίπτωση μετεγγραφής του αθλητή του εκκαλούντος ... του ... σε άλλο ημεδαπό ή αλλοδαπό αθλητικό σύλλογο (υπό τη μορφή σωματείου ή ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας), το τελευταίο θα κατέβαλε στην εφεσίβλητη ποσοστό εβδομήντα πέντε εκατοστών (75%) επί του ακαθάριστου ποσού, το οποίο θα εισέπραττε αυτό, εντός προθεσμίας πέντε (5) ημερών από την ημέρα της κατά τα ανωτέρω είσπραξης. Επιπλέον, υποστήριζε ότι ο κατά τα ανωτέρω αθλητής του εκκαλούντος μεταγράφηκε στην ποδοσφαιρική ομάδα της ολλανδικής ποδοσφαιρικής εταιρίας με την επωνυμία «...», με αποτέλεσμα να εισπράξει το εκκαλούν το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000,00€), χωρίς ωστόσο να της καταβάλει το συμφωνημένο ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (20.000,00€ x 75% = 15.000,00€) παρά τη σχετική όχλησή της προς αυτό, η οποία έλαβε χώρα την 16-05-2016. Με βάση τους ισχυρισμούς της αυτούς η εφεσίβλητη ζητούσε να υποχρεωθεί το εκκαλούν με προσωρινά εκτελεστή απόφαση να της καταβάλει το ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000,00€) με το νόμιμο τόκο από την 17-05-2016 και να καταδικαστεί αυτό στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχτηκε την κατά τα ανωτέρω αγωγή και υποχρέωσε το εκκαλούν να καταβάλει στην εφεσίβλητη το ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000,00€) με το νόμιμο τόκο από την 17-05-2016. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα το εκκαλούν για τους λόγους, οι οποίοι διαλαμβάνονται στην υπό κρίση έφεσή του και συνίστανται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητά να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε ν' απορριφθεί η αγωγή της αντιδίκου του.

III. Με τον πρώτο και το δεύτερο λόγο της υπό κρίση έφεσής του το εκκαλούν παραπονείται αντίστοιχα ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και πλημμελώς εκτίμησε τις αποδείξεις. Ωστόσο, το περιεχόμενο αμφότερων των κατά τα ανωτέρω λόγων της υπό κρίση έφεσης περιορίζεται στη γενική και αόριστη αυτή διατύπωση, χωρίς να διαλαμβάνει οποιαδήποτε συγκεκριμένη αιτίαση κατά της προσβαλλόμενης απόφασης, η βασιμότητα της οποίας να δύναται να καταστεί αντικείμενο δικαστικής εκτίμησης και διάγνωσης. Πρέπει, επομένως, να απορριφθούν ως απαράδεκτοι λόγω αοριστίας οι δύο πρώτοι λόγοι της υπό κρίση έφεσης.

ΜΠρΠατρών 116/2020 : "Προσβολή προσωπικότητας - Αποδεικτικά μέσα - Φωτογραφίες από οικογενειακό ηλεκτρονικό υπολογιστή - Δικαίωμα δικαστικής προστασίας - Δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή - Δικαίωμα στην προστασία προσωπικών δεδομένων - Αρχή αναλογικότητας "

Υποχώρηση in casu των δικαιωμάτων της ενάγουσας στην ιδιωτική ζωή και στην προστασία προσωπικών δεδομένων έναντι του ίσης τυπικής ισχύος δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας των εναγομένων. Τα επίμαχα αποδεικτικά στοιχεία αφορούν την ένδικη αστική διαφορά. Δεν αποτελούν παράνομα αποδεικτικά μέσα οι επίμαχες φωτογραφίες, ηλεκτρονικές συνομιλίες και αιματολογικές εξετάσεις, τα οποία ανευρέθησαν εντός της οικογενειακής στέγης αποθηκευμένα στη μνήμη του οικογενειακού ηλεκτρονικού υπολογιστή. Μη παραβίαση του απορρήτου της ελεύθερης επικοινωνίας της ενάγουσας. Οι εναγόμενοι δεν προσέβαλαν εν προκειμένω, με οποιονδήποτε τρόπο, παρανόμως, αντίθετα προς τα χρηστά ήθη και υπαιτίως την τιμή, την ατομική και επαγγελματική υπόληψη της ενάγουσας και εν γένει την προσωπικότητα αυτής ούτε τέλεσαν εις βάρος της οποιαδήποτε αδικοπραξία.

 

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ 116/2020

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Αποτελούμενο από το Δικαστή Κωνσταντίνο Ρήγα, Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από το Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο Πατρών Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τη γραμματέα Κωνσταντίνα Καλλάη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Πάτρα την 9η Απριλίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των κάτωθι:

Της ενάγουσας: Ε. Γ. του ., κατοίκου …, επί της οδού … αρ. …, και με Α.Φ.Μ. …, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου αυτής, ΙΠ, ο οποίος προκατέθεσε προτάσεις.

Των εναγομένων: 1) Τ. Λ. του Γ., κατοίκου …, επί της οδού … αρ. …, και με Α.Φ.Μ. …, 2) Σ.-Δ. Λ. του Γ., κατοίκου … και με Α.Φ.Μ. …, 3) Π. Π. του Ν., κατοίκου … και με Α.Φ.Μ. …, 4) Γ. Λ. του Σ., κατοίκου … και με Α.Φ.Μ. …, και 5) Δ. Λ. του Γ., κατοίκου …, επί της οδού … αρ. …, και με Α.Φ.Μ. …, που παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, ΠΚ, ο οποίος προκατέθεσε προτάσεις.

Η ενάγουσα αιτείται να γίνει δεκτή η από 18-5-2018 αγωγή αυτής, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./18-5-2018, προσδιορίσθηκε μέσω της υπ’ αριθμόν ./12-10-2018 πράξεως του Προέδρου Πρωτοδικών Πατρών για τη μνημονευόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και ενεγράφη στο σχετικό πινάκιο με αριθμό ., οπότε εκφωνήθηκε και συζητήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, ο εμφανισθείς στο ακροατήριο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα διαλαμβάνονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε νομοτύπως, ενώ ο μη εμφανισθείς στο ακροατήριο πληρεξούσιος δικηγόρος των εναγομένων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε νομοτύπως.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

1. Η ενάγουσα ιστορεί μέσω της υπό κρίση αγωγής, σύμφωνα με την προσήκουσα εκτίμηση του δικογράφου αυτής, ότι, κατά το έτος 2017, οι εναγόμενοι τέλεσαν, με δόλο, εις βάρος της, υπό τις παρατιθέμενες στην αγωγή συνθήκες και διακρίσεις, τις εκεί περιγραφόμενες αξιόποινες πράξεις αφενός της ψευδορκίας μάρτυρος και της συκοφαντικής δυσφημήσεως οι τέσσερις πρώτοι των εναγομένων και αφετέρου της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρος κατά συρροή και σε συκοφαντική δυσφήμηση κατ’ εξακολούθηση ο πέμπτος εναγόμενος εν διαστάσει σύζυγος της ενάγουσας, με συνέπεια αυτή να προσβληθεί παρανόμως, αντίθετα προς τα χρηστά ήθη και υπαιτίως στην προσωπικότητά της καθώς και να υποστεί εντεύθεν τη μνημονευόμενη στο αγωγικό δικόγραφο ηθική βλάβη. Ενόψει των προεκτεθέντων, η ενάγουσα αιτείται, όπως, διά της καταχωρισθείσας στα ταυτάριθμα προς την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως προφορικής δηλώσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου αυτής στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και των νομοτύπως και εμπροθέσμως κατατεθεισών ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού προτάσεών της, έχει παραδεκτώς, δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 223, 237§1, 294, 295§1 και 297 ΚΠολΔ, αφενός παραιτηθεί η ενάγουσα από το κύριο αγωγικό αίτημα να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, μέσω της απειλής εναντίον εκάστου απ’ αυτούς χρηματικής ποινής ύψους 15.000 ευρώ υπέρ της ενάγουσας και προσωπικής κρατήσεως διάρκειας ενός (1) έτους για κάθε παραβίαση της εκδοθησόμενης αποφάσεως, να παραλείπουν στο μέλλον οποιαδήποτε προσβολή της προσωπικότητάς της και αφετέρου τραπεί εν μέρει το κύριο αγωγικό αίτημα καταβολής από έκαστο των εναγομένων του ποσού των 31.000 ευρώ από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, να: α) υποχρεωθεί, διά της κηρύξεως της εκδοθησόμενης αποφάσεως προσωρινώς εκτελεστής, της απαγγελίας εις βάρος αυτών προσωπικής κρατήσεως διάρκειας ενός (1) έτους ως μέσου αναγκαστικής εκτελέσεως της αποφάσεως και με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της ένδικης αγωγής, ο καθένας εκ των εναγομένων να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 6.000 ευρώ ως χρηματική της ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που προκλήθηκε εντεύθεν σ’ αυτήν, β) να αναγνωρισθεί ότι έκαστος των εναγομένων υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 25.000 ευρώ για πρόσθετη χρηματική της ικανοποίηση ένεκα της προειρημένης ηθικής βλάβης αυτής, νομιμοτόκως από την επίδοση της υπό κρίση αγωγής, όπως επίσης γ) να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας.

2. Με τα ως άνω περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση, κατατεθείσα στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την 18-5-2018 και εμπροθέσμως ασκηθείσα (ά. 122 επ., 144 επ. και 215 ΚΠολΔ), εν μέρει καταψηφιστική και εν μέρει αναγνωριστική αγωγή, για το προπαρατεθέν υπό τα στοιχεία 1.α. καταψηφιστικό και χρηματικό κύριο αίτημα της οποίας έχει καταβληθεί το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες επιβαρύνσεις (βλ. τα προσκομιζόμενα εκ μέρους της ενάγουσας με αριθμούς … παράβολα, που έχουν πληρωθεί απ’ αυτήν), παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (ά. 7, 9, 12-14, 22, 35 και 37§1 ΚΠολΔ), προκειμένου να εκδικασθεί με την αρμόζουσα τακτική διαδικασία, όπως έχει μετά το Ν. 4335/2015 (βλ. το άρθρο ένατο αυτού). Είναι επιπροσθέτως παραδεκτή, απορριπτομένου ως νόμω αβάσιμου του περί αοριστίας της ισχυρισμού των εναγομένων (ά. 216 ΚΠολΔ), και νόμιμη, ερειδόμενη στις ρυθμίσεις των άρθρων 57, 59, 299, 330εδ.α, 340, 345εδ.α, 346, 914, 919, 920, 932 ΑΚ, 27, 46§1, 94, 98, 224, 362, 363 ΠΚ, 70, 74αρ.1, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ, εκτός του παρεπόμενου αγωγικού αιτήματος να απαγγελθεί εις βάρος των εναγομένων προσωπική κράτηση διάρκειας ενός (1) έτους, όπερ απορρίπτεται ως νόμω αβάσιμο, δοθέντος ότι δε διατάσσεται προσωπική κράτηση λόγω αδικοπραξίας για απαιτήσεις κατώτερες των 30.000 ευρώ (ά. 904 και 1047§2 ΚΠολΔ). Κατά το μέρος της που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει επομένως η ένδικη αγωγή να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα αυτής.

Πρόγραμμα «Γέφυρα» : "21+1 χρήσιμες ερωταπαντήσεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας"

Αναλυτικό οδηγό με 22 βασικές ερωτήσεις - απαντήσεις, τους όρους και τις προϋποθέσεις για το νέο καθεστώς κρατικής επιδότησης των δανείων πρώτης κατοικίας των πληττόμενων από την πανδημία του κορωνοϊού έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών, ανακοινώνοντας, παράλληλα, την έναρξη λειτουργίας της πλατφόρμας για την υποβολή αιτήσεων από τους δανειολήπτες.

Οι δικαιούχοι του προγράμματος «ΓΕΦΥΡΑ» μπορούν να υποβάλουν ηλεκτρονικά αίτηση έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2020 στην ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΓΔΙΧ, www.keyd.gov.gr.

Ειδικότερα οι ερωτήσεις-απαντήσεις, καθώς και οι όροι οι προϋποθέσεις λειτουργίας του νέο καθεστώς που πρέπει να γνωρίζουν οι δικαιούχοι της κρατικής επιδότησης είναι οι ακόλουθες:

1. Πώς προστατεύεται η 1η κατοικία;

Η προστασία της 1ης κατοικίας έληξε στις 28/2/2019, όταν έληξε η ισχύς του Ν. 3869/2010. Στη συνέχεια, ο Νόμος 4605/2019, που ενεργοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2019, παρείχε προστασία μόνο για 6 μήνες, καλύπτοντας συγκεκριμένη περίμετρο δανειοληπτών και υπό την προϋπόθεση ρύθμισης του δανείου. Η ισχύς του Νόμου αυτού παρατάθηκε για επιπλέον 7 μήνες, μέχρι την 31.07.2020. Παρά την παράταση, τις πολλές και σημαντικές βελτιώσεις που επήλθαν, καθώς και την άμεση ενεργοποίηση της κρατικής επιδότησης για την προστασία των ευάλωτων συμπατριωτών μας, δεν είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Από την 1.8.2020 ισχύει ένα νέο πρόγραμμα για όλους τους δανειολήπτες με υποθήκη στην 1η κατοικία, οι οποίοι επλήγησαν οικονομικά από την πανδημία του κορονοϊού. Το πρόγραμμα αυτό θεσπίστηκε με τον Νόμο 4714/2020 και αφορά στην κρατική επιδότηση των δανείων που βαρύνουν και απειλούν την κύρια κατοικία φυσικών προσώπων πληγέντων οικονομικά από τον κορονοϊό. Η επιδότηση δύναται να φτάσει έως και 90% της μηνιαίας δόσης του δανείου. Εφόσον ο δανειολήπτης πληρώνει το μερίδιό του στη δόση του δανείου, τότε προστατεύεται η 1η κατοικία του από πλειστηριασμό.

2. Ποιοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση;

Όλοι όσοι πληρούν αθροιστικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

• να είναι φυσικά πρόσωπα (δηλ. άνεργοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, επιχειρηματίες - ομόρρυθμοι εταίροι κ.λπ., με ή χωρίς πτωχευτική ικανότητα)
• να έχουν δάνειο με υποθήκη ή προσημείωση στην 1η κατοικία τους
• να έχουν πληγεί οικονομικά από τον κορονοϊό (είτε έλαβαν κάποιο Κρατικό επίδομα - ευεργέτημα είτε είχαν σημαντική μείωση εισοδήματος - εσόδων)
• να πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια

3. Πού / πώς / πότε υποβάλλω την αίτηση;

Οι αιτήσεις υποβάλλονται σε ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ), που είναι προσβάσιμη και στην εθνική πύλη του Δημοσίου.

Οι αιτήσεις υποβάλλονται από 3/8 έως 30/9/2020.

4. Τι δικαιολογητικά απαιτούνται;

Για την υποβολή της αίτησης δεν απαιτείται κανένα δικαιολογητικό. Όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.

5. Ποιος μπορεί να με βοηθήσει να υποβάλω την αίτηση;

Μπορείς να λάβεις βοήθεια δωρεάν:

⦁ είτε από την ηλεκτρονική γραμμή εξυπηρέτησης (helpdesk μέσω της πλατφόρμας)

⦁ είτε με διοργάνωση επίσκεψης - τηλεδιάσκεψης με ένα από τα 50 Κέντρα - Γραφεία Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών, όπου παρέχεται συμβουλευτική καθοδήγηση (τηλ.: 213.212.57.30).

6. Ποιος μπορεί να αναλάβει τη διαδικασία για λογαριασμό μου;

Μπορείς να αναθέσεις την υποβολή της αίτησης στον σύμβουλό σου (π.χ. λογιστή, δικηγόρο, οικονομολόγο). Η αμοιβή του συμβούλου καλύπτεται από τις τράπεζες στις οποίες χρωστάς και στη συνέχεια το κόστος αυτό επιμερίζεται στο δάνειο και αποπληρώνεται καθ' όλη τη διάρκειά του.

ΜονΠρωτΗρακλείου 127/20 : ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Η έκτακτη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης των άρθρων 68 επ. του Ν. 4307/14, είναι παραπτωχευτική και η λειτουργία της επιχείρησης κατά τη διάρκεια της ως άνω διαδικασίας αποτελεί πρωταρχικό σκοπό.

 

ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΑΡΙΘΜΟΣ 127/2020

 

Πρόεδρος: Α.-Π. Παπαδάτου, Πάρεδρος Πρωτοδικείου

 

[...] Ε. Με τον Ν 4307/2014 εισήχθη η παράλληλη προς τον Πτωχευτικό Κώδικα (εφεξής ΠτΚ) έκτακτη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης για την εκκαθάριση εν λειτουργία (εκποίηση εν λειτουργία και μεταβίβαση ως συνόλων ενεργητικού ή ως επιμέρους συνόλων ενεργητικού (κλάδων) σε νέους φορείς), υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Η ως άνω διαδικασία συνιστά παρεμφερή, κατά τον σκοπό και τη δομή της, ή απολύτως συναφή, διαδικασία προς την ειδική εκκαθάριση της διάταξης του άρθρου 106ια του ΠτΚ, όπως ίσχυε πριν την κατάργησή της με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 14 ίου Ν 4446/2016 και είχε προστεθεί στον ΠτΚ με τη διάταξη του άρθρου 12 του Ν 4013/2011 και μεταγενέστερα τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. Γ υποπαρ. Γ.3 περ. 16 του Ν 4336/2015 (βλ. Χρ. Χριστοπούλου, η διαδικασία εξυγίανσης ως διαχρονικός θεσμός του Ελληνικού Δικαίου, σελ. 314, Γ. Μιχαλόπουλο, Η νέα πτωχευτική νομοθεσία [πρόλογος Δ’ έκδοσης], σελ. 13, Αιτιολογική έκθεση του Ν 4336/2015, άρθρο 1, Γ.3, αριθ.11). Η ανωτέρω διαδικασία που ρυθμίζεται στις διατάξεις των άρθρων 68 επ. του Ν 4307/2014, όπως και η ειδική εκκαθάριση, είναι συλλογική διαδικασία, δεδομένου ότι συνιστά μια εξωτερική και οργανωμένη διαδικασία από τον νόμο, η οποία προβλέπεται σε περίπτωση γενικής και μόνιμης αδυναμίας εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων του έχοντος πτωχευτική ικανότητα οφειλέτη, με σκοπό την εκποίηση του συνόλου του ενεργητικού της επιχείρησής του ή επιμέρους λειτουργικών συνόλων (κλάδων) ή ακόμα και κατ’ ιδίαν περιουσιακών στοιχείων, μέσω δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού, για τη συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών του (βλ. Χρ. Χριστοπούλου, ό.π., σελ. 315). Η διαδικασία αυτή είναι παραπτωχευτική, κηρύσσεται, εξελίσσεται και περατώνεται αυτοτελώς, χωρίς ανάμειξή της με την πτώχευση (βλ. Γ. Μιχαλόπουλο, ό.π. [πρόλογος γ1 έκδοσης], σελ. 37). Στόχος του Ν 1307/2014 ήταν να δοθεί μια νέα αρχή στις πληγείσες επιχειρήσεις (βλ. άρθρο 1 της Αιτιολογικής Έκθεσης του Ν 4307/2014). Όπως και η καταργηθείσα διαδικασία της ειδικής εκκαθάρισης του άρθρου 106ια του ΠτΚ, η ως άνω διαδικασία της ειδικής διαχείρισης αποσκοπεί να αποφευχθεί η απαξίωση της επιχείρησης του νομικού προσώπου μέσω της άμεσης υπαγωγής του στην πτωχευτική διαδικασία, καθώς και να επιτευχθεί η σύμμετρη ικανοποίηση των πιστωτών από το τίμημα της πώλησης του ενεργητικού (εν συνόλω ή επιμέρους στοιχείων) της ως άνω επιχείρησης. Κι αυτό γιατί η διάσωση της επιχείρησης δε σημαίνει αναγκαία και διάσωση του φορέα της επιχειρηματία. Συνεπώς, η διάσωση της επιχείρησης σκοπείται με την απώλεια του ελέγχου της από τον επιχειρηματία και τη μεταβίβασή της σε άλλον φορέα (πρβλ. και αιτιολογική έκθεση του Ν 4336/2015). Με την υπαγωγή της στην ειδική διαχείριση η επιχείρηση του νομικού προσώπου, το οποίο βρίσκεται σε γενική και μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του, δεν παύει να λειτουργεί γι’ αυτό και ο Ν 4307/2014 τιτλοφορεί την ως άνω διαδικασία ως ειδική διαχείριση. Άλλωστε και στην παρεμφερή διαδικασία της ειδικής εκκαθάρισης που προβλεπόταν με τη διάταξη του άρθρου 106ια του ΠτΚ - κατά παρέκκλιση των ισχυόντων στην κοινή εκκαθάριση - ρυθμιζόταν ότι η υπαγωγή στην ως άνω διαδικασία δε συνεπαγόταν την παύση της λειτουργίας της επιχείρησης, εφόσον η εκκαθάριση συντελούνταν εν λειτουργία της επιχείρησης. Βασικός στόχος της διαδικασίας της ειδικής εκκαθάρισης ήταν η μεταβίβαση της επιχείρησης του οφειλέτη, ενόσω αυτή εξακολουθεί να λειτουργεί (βλ. Cristoph G. Paulus, Στάθη Ποταμίτη, Αλέξανδρου Ρόκα, Ignasio Tirado, Το πτωχευτικό δίκαιο ως ένας από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας της αγοράς ΔΕΕ 11/2015, 1070).

Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι στην έκτακτη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης των άρθρων 68 επ. του Ν 4307/2014 η λειτουργία της επιχείρησης κατά τη διάρκεια της ως άνω διαδικασίας αποτελεί πρωταρχικό σκοπό του ως άνω νόμου, ώστε μέσω αυτής να αποφευχθεί η απαξίωση της επιχείρησης του οφειλέτη νομικού προσώπου που έχει παύσει τις πληρωμές του και να επιτευχθεί μέσω της μεταβίβασης του ενεργητικού της επιχείρησης (ως συνόλου ή μερών) η συνέχιση της λειτουργίας αυτής με μεταβολή των φορέων της και ταυτόχρονη ικανοποίηση των πιστωτών από το τίμημα της πώλησης του ενεργητικού (ΜΠρΗρ 12/2020 Nomos, ΜΠρΑθ 963/2017 αδημ.). Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 68 του Ν 4307/2014: «1, Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 του Πτωχευτικού Κώδικα, το οποίο έχει την έδρα του στην Ελλάδα και βρίσκεται σε γενική και μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων, δύναται να υπάγεται στη διαδικασία ειδικής διαχείρισης του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση κεφαλαιουχικών εταιριών, αυτές μπορούν να υπάγονται στη διαδικασία ειδικής διαχείρισης του παρόντος άρθρου και εφόσον συντρέχει ως προς αυτές για δύο συνεχόμενες χρήσεις λόγος λύσης κατά το άρθρο 48 παρ. 1 του Ν 2190/1920 και ήδη από 1.1.2019 κατά το άρθρο 165 του N 4548/2018 (αναλογικά εφαρμοζόμενου στις λοιπές μορφές κεφαλαιουχικών εταιριών), (ΜΠρΑθ 843/2016 ΕΕμπΔ 2016, 679, σχ. Αλ. Ρόκα, βλ. Περάκη Ε., Πτωχευτικό Δίκαιο, 3η έκδ., Κεφ. 13, Η προπτωχευτική διαδικασία της ειδικής διαχείρισης, άρθρα 68-77 του Ν 4307/2014, σελ. 92 επ.), 2. Η αίτηση υποβάλλεται από πιστωτή ή πιστωτές του οφειλέτη, στους οποίους περιλαμβάνεται τουλάχιστον ένας χρηματοδοτικός φορέας, οι οποίοι εκπροσωπούν τουλάχιστον το 40% του συνόλου των απαιτήσεων σε βάρος του οφειλέτη. 3. Για τις ανάγκες του παρόντος ως πιστωτές νοούνται όσοι έχουν απαιτήσεις κατά του οφειλέτη κατά την έννοια του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (ΠΔ 4123/1980) ή σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, προκειμένου για επιχειρήσεις που καταρτίζουν οικονομικές καταστάσεις, υποχρεωτικά ή προαιρετικά σύμφωνα με αυτά, ενώ περιλαμβάνονται επίσης οι απαιτήσεις από χρηματοδοτικές μισθώσεις που οφείλονται συμβατικά από τον ως άνω χρόνο αναφοράς μέχρι τη συμβατική ημερομηνία λήξης των συμβάσεων, εφόσον σύμφωνα με τις εφαρμοζόμενες λογιστικές αρχές δεν αποτυπώνονται στις πιο πάνω οικονομικές καταστάσεις. 4. Ο υπολογισμός του ποσοστού των αιτούντων πιστωτών για τις ανάγκες της παρ. 2 γίνεται με βάση κατάσταση πιστωτών που συντάσσεται από κάτοχο άδειας Λογιστή Φοροτεχνικού Α’ ή Β’ Τάξεως του Ν 2515/1997 ή ορκωτό ελεγκτή, βασίζεται στις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις ή/και τα βιβλία και στοιχεία του οφειλέτη ή/και των αιτούντων πιστωτών και αποτυπώνεται σε βεβαίωση του συντάκτη ότι συντρέχει η προϋπόθεση της πλειοφηφίας της παρ. 2. Η βεβαίωση αυτή επισυνάπτεται στην αίτηση της παρ. 1 με ποινή απαράδεκτου. Κοινοπρακτουντες και ομολογιούχοι πιστωτές συμμετέχουν στο σχηματισμό του ποσοστού της παρ. 2 σύμφωνα με τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας. 5. Για το παραδεκτό της αίτησης απαιτείται η ταυτόχρονη κατάθεση δήλωσης του προτεινομένου ως ειδικού διαχειριστή (φυσικού ή νομικού προσώπου) περί αποδοχής του σχετικού έργου. Κατά τις διατάξεις του άρθρου 69 παρ. 1. «Ως ειδικός διαχειριστής ορίζεται νόμιμος ελεγκτής ή ελεγκτικό γραφείο, όπως ορίζονται στον Ν 3693/2008 (Α’ 174) ή δικηγόρος με οικονομοτεχνικές γνώσεις ή δικηγορική εταιρία στην οποία συμμετέχει δικηγόρος με οικονομοτεχνικές γνώσεις ή πτυχιούχος ανωτάτης σχολής που είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΟΕΕ) και κάτοχος άδειας Λογιστή Φοροτεχνικού Α’ τάξεως του Ν 2515/1997 (Α’ 154), Ειδικός διαχειριστής μπορεί να ορισθεί και σύμπραξη προσώπων εφόσον συμμετέχει σε αυτή νόμιμος ελεγκτής ή ελεγκτικό γραφείο ή δικηγόρος με οικονομοτεχνικές γνώσεις ή δικηγορική εταιρία στην οποία συμμετέχει δικηγόρος με οικονομοτεχνικές γνώσεις ή πτυχιούχος ανωτάτης σχολής, που είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΟΕΕ) και κάτοχος άδειας Λογιστή Φοροτεχνικού Α’ τάξεως του Ν 2515/1997 (βλ. Περάκη Ε., Πτωχευτικό Δίκαιο, 3η έκδ., Κεφ. 13, Η προπτωχευτική διαδικασία της ειδικής διαχείρισης, άρθρα 68-77 του Ν 4307/2014, σελ. 93 επ.). Ενώ στην παρ. 2 ορίζεται ότι: «Ως προς τον ειδικό διαχειριστή ισχύει το άρθρο 106ια παρ. 1 του Πτωχευτικού Κώδικα».

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι προκειμένου να τεθεί ένα νομικό πρόσωπο σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης θα πρέπει: α) να έχει πτωχευτική ικανότητα, β) να βρίσκεται σε γενική και μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων (ΑΠ 829/2003 ΕλλΔνη 45, 171, ΕφΛαρ 12/2014 ΔΕΕ 10(2014), ΕφΑθ 4514/2010 ΔΕΕ 2011, 195, ΕφΘεσ 485/2010 Αρμ 2012, 88, ΕφΛαρ 726/2008, ΕφΛαρ 715/2007 Nomos, ΕφΘεσ 2632/7006 Αρμ 2007, 739, ΕφΑθ 2407/2006 ΕλλΔνη 47, 1114, ΕφΙωανν 294/2005 Αρμ 60, 261, ΕφΑθ 1572/2001 ΕλλΔνη 42, 1418, ΕφΑθ 9038/2000 ΕλλΔνη 44, 561, ΠΠρΑθ 665/2016, ΠΠρΘεσ 3111/2008 ΤΝΠ ΔΣΑ Ισοκράτης, ΜΠρΗρ 12/2020 Nomos, ΜΠρΔραμ 53/2017 ΕΕμπΔ 2017, 427 επ., με σχ. Μαστρομανώλη, με εκεί παραπομπές σε θεωρία και νομολογία, βλ. Περάκη Ε., Πτωχευτικό Δίκαιο, 3η έκδ., Κεφ. 13, Η προπτωχευτική διαδικασία της ειδικής (διαχείρισης, άρθρα 68-77 του Ν 4307/2014, σελ. 92 επ.), γ) να υποβάλλεται αίτηση από πιστωτή ή πιστωτές του οφειλέτη, στους οποίους περιλαμβάνεται τουλάχιστον ένας χρηματοδοτικός φορέας, οι οποίοι εκπροσωπούν τουλάχιστον το 40% του συνόλου των απαιτήσεων σε βάρος του οφειλέτη. Στη διαδικασία αυτή, η οποία εντάσσεται στις προπτωχευτικές διαδικασίες και ρυθμίζεται ωστόσο εκτός διατάξεων του Πτωχευτικού Κώδικα, έχουν αναλογική εφαρμογή (συμπληρωματικά) οι διατάξεις του ως άνω Κώδικα (Ν 3588/2007).