ΑΠ 1509/2014: "Τρόπος νομότυπης επαναφοράς ισχυρισμών και αποδεικτικών μέσων ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου - διάκριση μεταξύ φωτοτυπικής συρραφής και αυτούσιας ενσωμάτωσης σε ενιαίο κείμενο"

Αριθμός 1509/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
 Α1' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Χρυσικό, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γεώργιο Γεωργέλλη, Δημήτριο Κράνη, Αντώνιο Ζευγώλη και Αριστείδη Πελεκάνο, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 7 Απριλίου 2014, με την παρουσία και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
(...)
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 παρ. 1 του ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητα του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Ως προσβολή της προσωπικότητας θεωρείται κάθε διατάραξη από πράξεις τρίτων των επί μέρους εκφάνσεων αυτής, όπως είναι η εικόνα του προσώπου, η τιμή, η υπόληψη, το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής, η πίστη, το επάγγελμα, η ελευθερία ανάπτυξης οικονομικής δραστηριότητας κλπ.. Παράνομη είναι η προσβολή της προσωπικότητας, όταν η βλαπτική πράξη του τρίτου απαγορεύεται από διάταξη νόμου ή γίνεται χωρίς δικαίωμα ή επιχειρείται κατ' ενάσκηση δικαιώματος, το οποίο είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας από πλευράς έννομης τάξης είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν καταχρηστική την άσκηση του. Επίσης κατά τη διάταξη του άρθρου 59 του ΑΧ, όποιος προσβάλλεται παρανομία στην προσωπικότητα του έχει κατά του υπαιτίου αξίωση για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που έπαθε, η οποία (ικανοποίηση) συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού ή σε δημοσίευμα ή σε οτιδήποτε άλλο επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Από τις προαναφερόμενες διατάξεις σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 58 και 914, 920 του ΑΚ προκύπτει ότι, σε περίπτωση παράνομης προσβολής της προσωπικότητας, ο νόμος παρέχει στον θιγόμενο και σε βάρος εκείνου που προκαλεί την προσβολή αξίωση για άρση της προσβολής και για μη επανάληψη της στο μέλλον ανεξάρτητα από τη συνδρομή υπαιτιότητας (αντικειμενική ευθύνη), καθώς και αξίωση για αποζημίωση ή χρηματική ικανοποίηση, εφόσον συντρέχει και το στοιχείο της υπαιτιότητας (Ολ ΑΠ 13/99).
Εξάλλου, κατά την παρ. 1 του άρθρου 367 του ΠΚ, δεν αποτελούν άδικη πράξη α) οι δυσμενείς κρίσεις... β) γ) οι εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή.......Επίσης στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι η προηγούμενη διάταξη (της παρ. 1) δεν εφαρμόζεται α) όταν οι παραπάνω κρίσεις και εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της πράξης του άρθρου 363 ΠΚ (συκοφαντικής δυσφήμησης) και β) όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Από τον συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι ο άδικος χαρακτήρας των πράξεων της εξύβρισης και της απλής δυσφήμησης (άρθρα 361 και 362 ΠΚ) αίρεται και στην περίπτωση που οι σχετικές εκδηλώσεις γίνονται για διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Και στην περίπτωση, όμως, αυτή ο άδικος χαρακτήρας της εξυβριστικής ή δυσφημιστικής εκδήλωσης δεν αίρεται, και συνεπώς παραμένει η παρανομία ως ουσιαστικό στοιχείο της αδικοπραξίας, όταν η παραπάνω εκδήλωση αποτελεί συκοφαντική δυσφήμηση ή όταν από τον τρόπο ή από τις περιστάσεις που αυτή έγινε προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή σκοπός που κατευθύνεται ειδικά σε προσβολή της τιμής άλλου και ενέχει αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου ή περιφρόνηση αυτού. Τέτοιος ειδικός σκοπός εξύβρισης εμφαίνεται στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν ο τρόπος αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψης εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί για την άσκηση νομίμου δικαιώματος ή από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ο οποίος ωστόσο χρησιμοποίησε αυτόν τον τρόπο για να προσβάλει την τιμή του άλλου.

ΠΟΛ.1109/20.5.2015 : Κοινοποίηση των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ 32 Α΄/21.3.2015) περί ποινικής δίωξης λόγω μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (άρ. 25 ν.1882/1990) και λοιπά συναφή θέματα

ΠΟΛ 1109/2015
ΘΕΜΑ : Κοινοποίηση των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ 32 Α΄/21.3.2015) περί ποινικής δίωξης λόγω μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (άρ. 25 ν.1882/1990) και λοιπά συναφή θέματα.
Σας κοινοποιούμε :
- τις διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ 32 Α/21-03-2015) «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας», με τις οποίες τροποποιήθηκαν οι διατάξεις για το προβλεπόμενο από το άρθρο 25 του ν. 1882/1990 αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους με την αντικατάσταση της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, καθώς και

-την αρ. ΑΠ Εγκ. 5/2012 εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την οποία παρέχονται οδηγίες στους εισαγγελικούς λειτουργούς για την πιστή εφαρμογή του β' εδαφίου της παραγράφου 8 του άρθρου 25 του ιδίου νόμου περί της μη υποχρεωτικής εμφάνισης του μάρτυρα στο ακροατήριο κατά την ποινική διαδικασία.

Τέλος, με την παρούσα καταργείται η υποχρέωση υποβολής τριμηνιαίων συγκεντρωτικών στοιχείων αιτήσεων ποινικής δίωξης του άρθρου αυτού εφεξής.

Ειδικότερα :

Ι. Θέματα επαναρρύθμισης ποινικού αδικήματος

Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις επαναρρυθμίζεται το προβλεπόμενο από το άρ. 25 του ν. 1882/1990 ποινικό αδίκημα της μη καταβολής βεβαιωμένων στη Φορολογική Διοίκηση χρεών προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου καθώς και τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και συγκεκριμένα:

α) Αύξηση του ορίου του αξιοποίνου

Αυξάνεται το κατώτερο ποσό της συνολικής ληξιπρόθεσμης οφειλής συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων προς το Δημόσιο και τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα, άνω του οποίου ζητείται η ποινική δίωξη των υπευθύνων, από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ που ίσχυε μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ. Αποποινικοποιείται, δηλαδή, η μη καταβολή χρεών για συνολικά ποσά μικρότερα των 50.000 ευρώ.

ΜΠρΠατρών (ΑσφΜ) 158/2015 : Πρωτότυπη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων: συγχωρείται η έκδοση μη οριστικής απόφασης στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, διατάσσεται διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης για την ψυχική κατάσταση της αιτούσας - μητέρας

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

Αριθμός Απόφασης 158/2015

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Βασιλική Καρβέλα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 24-09-2014, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει:

Α) Την από 24-06-2014 (με αριθμό κατάθεσης 820/30-06-2014) αίτηση :

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ : ..., κατοίκου Πατρών, ως εκπροσώπου των ανηλίκων τέκνων της ...., κατοίκων ομοίως, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου της ΑΠ και κατέθεσε σημείωμα,

ΚΑΤΑ

ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ : ..., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του ΒΓ και κατέθεσε σημείωμα.

Β) Την προφορικώς στο ακροατήριο ασκηθείσα ανταίτηση :

ΤΟΥ ΑΝΤΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : ..., κατοίκου Πατρών, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του ΒΓ και κατέθεσε σημείωμα,

ΚΑΤΑ

ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΝΤΑΙΤΗΣΗ : ..., κατοίκου Πατρών, ως εκπροσώπου των ανηλίκων τέκνων της ..., κατοίκων ομοίως, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου της ΑΠ και κατέθεσε σημείωμα.

Η αιτούσα ζήτησε να γίνει δεκτή η άνω αίτηση της, της οποίας η συζήτηση προσδιορίσθηκε για τις 04-08-2014, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Ο καθ' ου η άνω αίτηση άσκησε προφορικώς στο ακροατήριο ανταίτηση και ζήτησε να γίνει δεκτή.

Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

  

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

  

I. Στην υπό κρίση αίτηση της, η αιτούσα ζητεί Α) να της ανατεθεί προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της ..., τα οποία απέκτησε στις 10-04-2002, στις 31-10-2003 και στις 21-09-2006 αντίστοιχα από το γάμο της με τον καθ' ου, ο οποίος τελέσθηκε, κατά το δόγμα της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, στην Πάτρα στις 02-01-2000, Β) να υποχρεωθεί ο καθ' ου να της καταβάλλει εντός του πρώτου πενθήμερου εκάστου μηνός, αρχής γενομένης από την επίδοση της αίτησης και νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης έως την εξόφληση, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή των άνω τέκνων της, τα οποία στερούνται εισοδημάτων και περιουσίας, το ποσό των 350 ευρώ για την … και το ποσό των 300 ευρώ για έκαστο των λοιπών δύο τέκνων (...), επικαλούμενη ότι ο καθ' ού αποκερδαίνει από την εργασία του ως τεχνικού γραφέα στη ΔΕΗ Πατρών το ποσό των 1.500 ευρώ μηνιαίως, η δε απασχόληση του κατά τις απογευματινές ώρες ως ηλεκτρολόγου - υδραυλικού - σιδηρουργού για την επισκευή ηλεκτρολογικών και λοιπών εγκαταστάσεων αυξάνει τις μηνιαίες αποδοχές του κατά 500 ευρώ, κατά τρόπον ώστε αυτές να ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 2.000 ευρώ, ενώ διαθέτει την αναφερόμενη στο δικόγραφο κινητή και ακίνητη περιουσία, Γ) να διαταχθεί η προσωρινή μετοίκηση του από την κείμενη επί της οδού … στην Πάτρα συζυγική εστία (υπό στοιχεία Α-1 διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της εκεί πολυώροφης οικοδομής), της αποκλειστικής αυτού κυριότητας και να απαγορευθεί η επάνοδος του σε αυτήν διότι από λόγους που ανάγονται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του καθ' ού, όπως αυτοί λεπτομερώς εκτίθενται στο δικόγραφο, έχει καταστεί αφόρητη πλέον για την ίδια η εξακολούθηση της έγγαμης με εκείνον συμβίωσης της και Δ) να καταδικασθεί ο καθ' ού στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης.

 

ΑρΠάγος 48/15 : Σύμβαση εργασίας και επιχειρησιακή συνήθεια. Προϋπόθεση και κύριο αντικείμενο της επιχειρησιακής συνήθειας είναι οι οικειοθελείς παροχές του εργοδότη, δηλ. οι πέραν του μισθού παροχές, στις οποίες αυτός προβαίνει προς τους εργαζομένους, χωρίς να έχει νομική δέσμευση και δη από τη σύμβαση

Σύμβαση εργασίας και επιχειρησιακή συνήθεια.  Προϋπόθεση και κύριο αντικείμενο της επιχειρησιακής συνήθειας είναι οι οικειοθελείς παροχές του εργοδότη, δηλ. οι πέραν του μισθού παροχές, στις οποίες αυτός προβαίνει προς τους εργαζομένους, χωρίς να έχει νομική δέσμευση και δη από τη σύμβαση. Οι παροχές αυτές και αν ακόμη καταβάλλονται τακτικά και ομοιόμορφα και επί μεγάλο χρονικό διάστημα, διατηρούν τον χαρακτήρα τους ως οικειοθελών, αν αυτή είναι η βούληση των μερών, και ιδίως αν ο εργοδότης έχει επιφυλάξει σ' αυτόν το δικαίωμα ανάκλησής τους (διακοπής) ή με νεότερη συμφωνία με τον εργαζόμενο παρασχεθεί αυτό το δικαίωμα. Επομένως, συμβατική δέσμευση για την υποχρέωση καταβολής μιας τέτοιας παροχής (οικειοθελούς αρχικά), από επιχειρησιακή συνήθεια, με αποτέλεσμα την αδυναμία του εργοδότη να διακόψει μονομερώς την καταβολή της, μπορεί να δημιουργηθεί, εάν ο εργοδότης δεν έχει επιφυλάξει στον εαυτό του το ως άνω δικαίωμα, αφού στην περίπτωση αυτή η παροχή παύει πλέον να είναι οικειοθελής. Απορρίπτει την αίτηση για αναίρεση της 2540/2012 απόφασης του Εφετείου Αθηνών.

Αριθμός 48/2015

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1' Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Νικόλαο Λεοντή, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ανδρέα Δουλγεράκη, Νικόλαο Πάσσο, Μιχαήλ Αυγουλέα και Χρήστο Βρυνιώτη, Αρεοπαγίτες.

.........................................................

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθ.7§1 ν.2112/1920, που ορίζει ότι "πάσα μονομερής μεταβολή των όρων της υπαλληλικής συμβάσεως, βλάπτουσα τον υπάλληλον, θεωρείται ως καταγγελία ταύτης, δι' ην ισχύουσιν αι διατάξεις του παρόντος νόμου" και των άρθ.648, 652, 281 και 361 ΑΚ προκύπτει ότι (1) μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας υπάρχει, όταν ο εργοδότης επιχειρεί τροποποίηση των όρων αυτών, χωρίς να έχει τέτοια ευχέρεια από την σύμβαση ή το νόμο ή τον τυχόν υπάρχοντα κανονισμό εργασίας της επιχείρησης, η οποία (τροποποίηση/μεταβολή) προκαλεί στον εργαζόμενο υλική ή ηθική ζημία, άμεση ή έμμεση (2) ο εργοδότης μπορεί να μεταβάλει μονομερώς τους όρους παροχής της εργασίας, ακόμη και σε βάρος του μισθωτού, όταν το δικαίωμα αυτό παρέχεται από την ατομική σύμβαση ή από διάταξη νόμου ή συλλογικής σύμβασης ή διαιτητικής απόφασης ή τον τυχόν υπάρχοντα κανονισμό, στην περίπτωση, όμως, αυτή η μονομερής μεταβολή που γίνεται κατ' ενάσκηση του διευθυντικού δικαιώματος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος, διότι διαφορετικά δεν υπάρχει χρήση αλλά κατάχρηση του διευθυντικού δικαιώματος (που συνιστά τελικά και βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας) και ο εργαζόμενος προστατεύεται από την διάταξη του άρθ. 281 ΑΚ (ΑΠ 13/2012, 431/2011, 126/2011).Συνάγεται περαιτέρω από τα παραπάνω ότι η επιχειρησιακή συνήθεια, δηλ. η πρακτική που έχει διαμορφωθεί από μακροχρόνιο, ομοιόμορφο χειρισμό ορισμένων ζητημάτων που ανάγονται στις σχέσεις εργοδότη και μισθωτού μέσα στον χώρο της επιχείρησης, δεν αποτελεί από μόνη της πηγή γένεσης αξιώσεων, αλλά μπορεί ν' αποτελέσει βάση σιωπηρής συμφωνίας. Αυτό συμβαίνει, όταν ο εργοδότης είτε ρητά με ανακοίνωσή του υπόσχεται στους εργαζομένους την χορήγηση μελλοντικών παροχών υπό ορισμένες προϋποθέσεις είτε χωρίς θετική υπόσχεση χορηγεί τέτοιες, οπότε η αποδοχή των παροχών αυτών από τους εργαζομένους παρέχει την βάση δεσμευτικής δέσμευσης και αφαιρεί από την πράξη τον χαρακτήρα της μονομερούς και, συνεπώς, ανακλητής παροχής. Προϋπόθεση και κύριο αντικείμενο της επιχειρησιακής συνήθειας είναι οι οικειοθελείς παροχές του εργοδότη, δηλ. οι πέραν του μισθού παροχές, στις οποίες αυτός προβαίνει προς τους εργαζομένους, χωρίς να έχει νομική δέσμευση και δη από την σύμβαση (ΑΠ 258/2012, 431/2011, 1277/2010). Οι παροχές αυτές και αν ακόμη καταβάλλονται τακτικά και ομοιόμορφα και επί μεγάλο χρονικό διάστημα, διατηρούν τον χαρακτήρα τους ως οικειοθελών, αν αυτή είναι η βούληση των μερών, και ιδίως αν ο εργοδότης έχει επιφυλάξει σ' αυτόν το δικαίωμα ανάκλησής τους (διακοπής) ή με νεότερη συμφωνία με τον εργαζόμενο παρασχεθεί αυτό το δικαίωμα (άρθ.361 ΑΚ). Στην περίπτωση αυτή από την δημιουργηθείσα επιχειρησιακή συνήθεια δεν μπορεί να ανακύψει σιωπηρή συμφωνία και κατ' επέκταση συμβατική δέσμευση του εργοδότη για συνέχιση της καταβολής των παροχών αυτών και κατά συνέπεια η από τον εργοδότη, κατ' ενάσκηση του ως άνω διευθυντικού δικαιώματός του, διακοπή ή τροποποίηση μιας τέτοιας παροχής δεν θεμελιώνει τα εκ του άρθ.7 ν.2112/1920 δικαιώματα του εργαζομένου, ούτε αξίωση για την συνέχιση της καταβολής μιας τέτοιας παροχής. Επομένως και κατ' αντίθεση, συμβατική δέσμευση για την υποχρέωση καταβολής μιας τέτοιας παροχής (οικειοθελούς αρχικά), από επιχειρησιακή συνήθεια, με βάση σιωπηρή συμφωνία, υπό τις προαναφερόμενες προϋποθέσεις, με αποτέλεσμα την αδυναμία του εργοδότη να διακόψει μονομερώς την καταβολή της, μπορεί να δημιουργηθεί, εάν ο εργοδότης δεν έχει επιφυλάξει στον εαυτό του το ως άνω δικαίωμα, αφού στην περίπτωση αυτή η παροχή παύει πλέον να είναι οικειοθελής (ΑΠ 258/2012, 1082/2010, 1217/2005). Στην προκειμένη περίπτωση από τα διαδικαστικά έγγραφα της δίκης (άρθ.561§2 ΚΠολΔ) προκύπτουν τα εξής : (1) Με την από 14-4-2007 (και με αριθ. κατ.4993/2007) ένδικη αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών οι ήδη αναιρεσείοντες (και άλλα πρόσωπα που δεν είναι διάδικοι στην αναιρετικοί δίκη) εξέθεσαν, ότι είναι διπλωματούχοι μηχανικοί, με τις αναφερόμενες εκεί ειδικότητες, και εργάζονται με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου στην εναγομένη και τώρα αναιρεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία ("Θ. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΑΕ"), η οποία δραστηριοποιείται στην μελέτη και κατασκευή δημοσίων έργων και δη δικαστικών μεγάρων και φυλακών σε ολόκληρη την χώρα, ότι η εναγομένη με την 45/21-12-1998 απόφαση του ΔΣ αυτής αποφάσισε την παροχή ελάχιστης αποζημίωσης για την εκτός έδρας απασχόληση των εργαζομένων της ανερχομένης σε ποσοστό 1/20 των μηνιαίων αποδοχών τους, πλέον οδοιπορικών και λοιπών εξόδων, ότι έκτοτε και μέχρι τον Ιούλιο του 2003 η διοίκηση της εναγομένης εφάρμοζε την παραπάνω απόφαση του ΔΣ της για το σύνολο των εργαζομένων που μετακινούνταν και απασχολούνταν εκτός έδρας για τις ανάγκες των έργων της εναγομένης εταιρείας και δη πρωτίστως για την επίβλεψη και καθοδήγηση της εξέλιξης των υπό κατασκευή έργων, ότι από τον Ιούλιο του 2003 και μέχρι την άσκηση της αγωγής η διοίκηση της εναγομένης χωρίς νέα απόφαση του ΔΣ αυτής και χωρίς δικαιολογία περιόρισε αυθαίρετα την καταβαλλομένη αποζημίωση για την εκτός έδρας απασχόληση των εργαζομένων της στο ποσό των 100€ κατ' ανώτατο όριο για κάθε ημέρα τέτοιας απασχόλησης, ακόμη και εάν λόγω του ύψους των μηνιαίων αποδοχών του εργαζομένου η οφειλομένη αποζημίωση υπερέβαινε το ποσό αυτό, ότι ουδέποτε αποδέχθηκαν την ως άνω βλαπτική και παράνομη μεταβολή των όρων εργασίας τους, αλλ' αντίθετα διαμαρτυρήθηκαν επανειλημμένα, προφορικά και εγγράφως, τόσο μεμονωμένα, κάθε εργαζόμενος, όσο και συλλογικά διά του σωματείου εργαζομένων στην εναγομένη, με βάση δε τα περιστατικά αυτά ζήτησαν να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει σ' αυτούς τα αναφερόμενα εκεί ποσά ως οφειλομένη διαφορά αποζημίωσης για απασχόληση εκτός έδρας κατά τα έτη 2003-2006 και τις παρατιθέμενες αναλυτικά για κάθε έναν ημέρες.

Cour de Cassation Γαλλίας (Chambre Commerciale) 10.2.2015, Newedge Group (n°13-14779)

-- Ιδιωτικός βίος
– Μηνύματα sms
– Εταιρικά κινητά τηλέφωνα, τα οποία ο εργοδότης χορηγεί σε υπαλλήλους για τις ανάγκες της εργασίας τους
– Τα sms τα οποία στέλνονται ή λαμβάνονται από τέτοιο τηλέφωνο τεκμαίρεται ότι έχουν επαγγελματικό χαρακτήρα και, συνεπώς, ο εργοδότης έχει δικαίωμα να τα ερευνήσει και να τα διαβάσει, για θεμιτούς σκοπούς, χωρίς την παρουσία του εργαζόμενου, εκτός κι αν ο τελευταίος τα έχει χαρακτηρίσει ως προσωπικά
– Περαιτέρω, η επίκληση από τον εργοδότη ενώπιον δικαστηρίου των sms που ο εργαζόμενος δεν έχει μαρκάρει ως προσωπικού χαρακτήρα δεν αντιβαίνει στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ
- Πρόκειται για νόμιμα αποδεικτικά μέσα, που δεν μπορούν να εξομοιωθούν με καταγραφή ιδιωτικής τηλεφωνικής συνομιλίας εν αγνοία του ομιλούντος

Διαβάστε την απόφαση στα γαλλικά, εδώ : www.legifrance.gouv.fr

ΕΦ. ΑΘΗΝΩΝ: 175/2014 : Προστασία δεδομένων. Ποινικά αδικήματα. Αντικείμενο προστασίας. Εκταση εφαρμογής. Εννοια δεδομένων. Εννοια αρχείου. Το διαδίκτυο δεν είναι αρχείο. Δικαίωμα για πληροφοριακή αυτοδιάθεση. Τρόποι προσβολής. Τέλεση των αδικημάτων δια του τύπου. Εξαίρεση δημοσιοποιημένων προσωπικών δεδομένων από την ποινική προστασία. Προσωπικά δεδομένα δημοσιευμένα στο διαδίκτυο σε διάφορες ιστοσελίδες. Αναδημοσίευση από εφημερίδα κατόπιν έρευνας και συγκέντρωσης στοιχείων από το διαδίκτυο. Αθώωση των κατηγορουμένων μελών της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας δεδομένου ότι δεν δεν πληρούται η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της παραβιάσεως προσωπικών δεδομένων.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ: 175/2014
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
Του ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ (Α` ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ)
Δημόσια συνεδρίαση της 13ης Ιανουαρίου 2014
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΠΡΑΞΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Μαρία ΒΑΡΚΑ 1) .................. Παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα Προεδρεύουσα Εφέτης 2) .................. από κοινού δια του τύπου (άρθρο 22 παρ. 4 Κωνσταντίνα ΝΑΚΟΥ 3) .................. Ν. 2472/1997 σε συνδ. με άρθρο 47 Αθανάσιος 4) .................. Ν. 1902/1938). ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ 5) .................. Εφέτες 6) .................. Ευσταθία ΚΑΠΑΓΙΑΝΝΗ 7) .................. Αντεισαγγελέας Εφετών ΑΠΟΝΤΕΣ (δια πληρεξουσίου)
Βασιλική ΛΙΑΓΚΟΖΗ 8) .................. Γραμματέας ΠΑΡΩΝ, 9) .................. ΑΠΟΥΣΑ (δια πληρεξουσίου)

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
[...]
Από τις διατάξεις των άρθρων 68 παρ. 2 και 3, 83 και 42 παρ. 2 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι εκείνος που κατά τον Αστικό Κώδικα δικαιούται χρηματική ικανοποίηση εξαιτίας ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης μπορεί να υποβάλει την απαίτησή του στο ποινικό δικαστήριο, ωσότου αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία, είτε αυτοπροσώπως, είτε διά ειδικού πληρεξουσίου που έχει έγγραφη προς τούτο πληρεξουσιότητα, η οποία έχει δοθεί κατά το άρθρο 42 παρ. 2 του αυτού ως άνω Κώδικα. Η δι` ειδικού πληρεξουσίου παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος στην ποινική δίκη δεν αντίκειται προς τις υπερνομοθετικής ισχύος, διατάξεις του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν.δ. 53/1974 και δεν φαλκιδεύει κανένα δικαίωμα του κατηγορουμένου, ο οποίος έχει δικαίωμα σύμφωνα με το άρθρο 327 παρ. 2 του ΚΠολΔ να ζητήσει από την αρμόδια αρχή να κλητεύσει υποχρεωτικά ένα τουλάχιστο μάρτυρα της εκλογής του αν κατηγορείται για πλημμέλημα. Κατά της εν λόγω παραστάσεως δεν αντέλεξαν οι κατηγορούμενοι. Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση, ενόψει του ότι η προσκομισθείσα εξουσιοδότηση έχει δοθεί σύμφωνα με τα προαναφερθέντα και, κατόπιν ομοίας προτάσεως της Εισαγγελέως, είναι επιτρεπτή η παράσταση στην ακροαματική διαδικασία της δικηγόρου Ε Μ ως πληρεξουσίας του πολιτικώς ενάγοντος και μηνυτή ...................
[...]

ΠΡΟΣ ΤΟ Α` ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ (κατ` άρ. 141 παρ. 2 Κ.Π.Δ.)
[...]

"Πόσο αναγκαία ήταν η κατάργηση καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου ;" [Χριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ – Πρόεδρος Πρωτοδικών, Μέλος του ΔΣ της Ε.Δ.Ε.]

Η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που προκάλεσε τις αντιδράσεις του αμερικανικού παράγοντα (1) το τελευταίο διάστημα, ήταν η ψήφιση του ν. 4322/2015 και η κατάργηση των καταστημάτων κράτησης τύπου Γ’ και άλλων διατάξεων που συνδέονται με τους καταδικασθέντες για τρομοκρατικές πράξεις. Το ελληνικό Γκουαντάναμο επιβλήθηκε με τις εξοντωτικές και απάνθρωπες διατάξεις του ν. 4274/2014 που προέβλεπαν για τους καταδικασθέντες με το άρθρο 187Α ΠΚ μη χορήγηση υφ’ όρον απόλυσης πριν την συμπλήρωση 20 ετών στο σωφρονιστικό κατάστημα, περιορισμό στις επισκέψεις συγγενών, τηλεφωνικής, τηλεγραφικής ή επιστολικής επικοινωνίας, κατάργηση χορήγησης αδειών κ.α. Τα ΜΜΕ έπαιξαν και σήμερα το ίδιο βρώμικο παιχνίδι που έπαιξαν και στο παρελθόν καλλιεργώντας συστηματικά τον «τρόμο» στους πολίτες. Με κάλπικα δημοσκοπικά ερωτήματα του τύπου «συμφωνείτε με την αποφυλάκιση του Χ τρομοκράτη;» προβάλουν την εκ των προτέρων γνωστή απάντηση της κοινής γνώμης ως λαϊκή απαίτηση. Λες και θα διέφερε το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης εάν στη θέση του Χ τρομοκράτη έβαζαν κάποιον άλλον κρατούμενο για πράξεις όπως διακίνηση ναρκωτικών, βιασμό, ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, ανθρωποκτονία κλπ. Τα δικαιώματα που ισχύουν για όλους τους καταδικασθέντες για κακουργήματα, στην περίπτωση των καταδικασθέντων για τρομοκρατικές πράξεις αίρονται και ισχύει ο νόμος της ρωμαϊκής αρένας.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 επινοήθηκε η «τρομοκρατία» ως ο νέος αδιόρατος εχθρός για τον πλανήτη, τόσο απροσδιόριστος και εσκεμμένα ρευστός, ώστε να χωράει στις πολιτικές επιλογές των Η.Π.Α. και της Ε.Ε. ανά πάσα στιγμή(2). Προτάθηκε πλέον ανοιχτά η νομιμοποίηση ενός εξαιρετικού ποινικού δικαίου, ενός «δικαίου του εχθρού» που θα αντιμετωπίζει τον δράστη όχι ως πρόσωπο επανεντάξιμο στην κοινωνία μέσω της ποινής, αλλά ως εχθρό που πρέπει να καταπολεμηθεί(3). Σαν έτοιμη από καιρό η ΕΕ εξέδωσε την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου της 7-12-2001 και εν συνεχεία την απόφαση πλαίσιο «2002/475/ΔΕΥ της 13-6-2002» διαγράφοντας το αξιόποινο της τρομοκρατίας(4) και ακολούθησε στο εσωτερικό μας δίκαιο η ψήφιση του άρθρου 187Α ΠΚ(5). Τα πολιτικά προτάγματα ήταν τόσο αξεπέραστα που η θύελλα διαμαρτυριών και αντιρρήσεων σε επιστημονικό επίπεδο περιορίστηκε στον κλειστό χώρο των νομικών και δεν έφτασε σε γνώση της χειραγωγούμενης από τα ΜΜΕ ελληνικής κοινωνίας.

ΑΠ 1238/2013 - Παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων συνιστάμενη στη βιντεοσκόπηση με κινητό τηλέφωνο ερωτικής πράξης (σχόλιο Ι. Ιγγλεζάκης)

Περίληψη : Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης κατηγορουμένου ως αβάσιμη. Αβάσιμοι οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε ΚΠΔ λόγοι αναιρέσεως, για έλλειψη ειδικής αιτιολογίας και για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης, διότι: 1. Η με τη βιντεοσκόπηση δια κινητού τηλεφώνου δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού της ερωτικής πράξης του κατ/νου και της εγκαλούσας, δε χρειάζεται καμία ομαδοποίηση ή ταξινόμηση και είναι απλή η επεξεργασία και η ηλεκτρονική μετάδοση αυτού ανά πάσα στιγμή σε τρίτους μέσου του κινητού τηλεφώνου στο οποίο είχαν αποθηκευθεί, γι αυτό και συνιστά τούτο αρχείο με την έννοια του παραπάνω ν. 2472/1997. και 2. Η διατήρηση στο κινητό τηλέφωνο του δράστη, αρχείου, περιλαμβάνοντος ερωτική συνεύρεσή του με την εγκαλούσα, χωρίς σχετική άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα, δε θα μπορούσε να τύχει ποτέ άδειας της άνω Αρχής, ως εκ του αντικειμένου των ευαίσθητων προσωπικών αυτών δεδομένων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δε θεμελιώνεται αντικειμενικά και αυτή η παράβαση, της διατήρησης αρχείου ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της εγκαλούσας, με φανερό το πρόσωπο αυτής χωρίς άδεια, αφού δεν υπήρχε κατά τις παραδοχές συγκατάθεση ή συναίνεση του υποκειμένου των δεδομένων για διατήρηση του αρχείου αυτού στο κινητό τηλέφωνό του.

ΑΡΙΘΜΟΣ 1238/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Κατά τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. 1 εδ. β' , 9Α, 19 παρ. 1 και 3 και 25 παρ. 1 εδ. δ' του Συντάγματος, "ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει... Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν να επιβληθούν στα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου, πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα, είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας". Εξάλλου, κατά το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία κυρώθηκε με το ΝΔ 53/1974 και έχει υπερνομοθετική ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, "κάθε πρόσωπο δικαιούται στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του.

Κατά το άρθρο 1 του Ν. 2472/1997, "Προστασία ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα", όπως αυτός ισχύει μετά τις τροποποιήσεις του με το άρθρο 8 του Ν. 2819/2000 και το άρθρο 34 του Ν. 2915/2001, αντικείμενο αυτού του νόμου είναι η θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 22 παρ. 4 του ίδιου νόμου, "όποιος χωρίς δικαίωμα επεμβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή λαμβάνει γνώση των δεδομένων αυτών ή τα αφαιρεί, αλλοιώνει, βλάπτει, καταστρέφει, επεξεργάζεται, μεταδίδει, ανακοινώνει, τα καθιστά προσιτά σε μη δικαιούμενα πρόσωπα ή επιτρέπει στα πρόσωπα αυτά να λάβουν γνώση των εν λόγω δεδομένων ή τα εκμεταλλεύεται με οποιονδήποτε τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν πρόκειται για ευαίσθητα δεδομένα με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) έως δέκα εκατομμυρίων (10.000.000) δραχμών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλες διατάξεις"...

AFFAIRE KAPETANIOS ET AUTRES c. GRÈCE (30.04.15) : "...όταν εκδοθεί αθωωτική αμετάκλητη απόφαση Ποινικού δικαστηρίου το τεκμήριο της αθωότητας καταλαμβάνει και τις διοικητικές διαδικασίες".

Σημαντική απόφαση του Στρασβούργου η KAPETANIOS and others vs Greece της 30.04.15.

Κατά την απόφαση αυτή όταν εκδοθεί αθωωτική αμετάκλητη απόφαση Ποινικού δικαστηρίου το τεκμήριο της αθωότητας καταλαμβάνει και τις διοικητικές διαδικασίες. Δεν μπορεί για τα ίδια πραγματικά περιστατικά να επιβληθεί ή να διατηρηθεί διοικητικό πρόστιμο αφού εκδόθηκε αμετάκλητη αθωωτική απόφαση. Παραβιάζεται το τεκμήριο της αθωότητας. Πλέον αυτού στην περίπτωση αυτή η επιβολή διοικητικού προστίμου παραβιάζει και την αρχή ne bis in idem αφού εξομοιώνεται το διοικητικό πρόστιμο με την ποινή ποινικού δικαστηρίου και με τον τρόπο αυτό επιβάλλεται διπλή ποινή. Το ΕΔΔΑ καταδίκασε την χώρα μας για τις παραπάνω παραβιάσεις.

Διαβάστε την απόφαση εδώ : hudoc.echr.coe.int

ΠΠρΠειρ 263/2015 : Φυλακές - Κράτηση για χρέη - Κράτηση σε διαφορετικό χώρο από ποινικούς καταδίκους - Διαχωριστικό παραπέτασμα - Ανακοπή - Κοινοποίηση ανακοπής στον Υπουργό Οικονομικών - Ακυρότητα κράτησης

Κρίση για ακυρότητα κράτησης καταδικασθέντα για χρέη από ακάλυπτη επιταγή, σε πτέρυγα φυλακών, μέσα στην οποία διαβιώνουν ποινικοί κρατούμενοι, και η οποία διακρίνεται από την υπόλοιπη έκταση της πτέρυγας με πρόχειρη κατασκευή και διαχωριστικό πλαίσιο – παραπέτασμα, και ο οποίος συγχρωτίζεται με τους υποδίκους και καταδίκους κρατούμενους της πτέρυγας αυτής κατά την διάρκεια του κοινού προαυλισμού, της σίτισης καθώς και του επισκεπτηρίου, ενώ επιπλέον ο αναγκάζεται συχνά να παρευρίσκεται ανάμεσα σε βίαιες συμπλοκές και διαπληκτισμούς μεταξύ των κρατουμένων αυτών. Η ανακοπή του άρθρου 1054 ΚΠολΔ για τη χωριστή κράτηση καταδικασθέντα για χρέη, δεν απαιτείται να κοινοποιηθεί στον Υπουργό Οικονομικών.

Αριθμός Απόφασης 263/2015

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ιωάννη Λαμπρινόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ηλία Πολλάκη, Πρωτοδίκη - Εισηγητή, Ελεάνα Σταυγιαννουδάκη Πρωτοδίκη και από την Γραμματέα Βασιλική Αναγνωστοπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 07 Ιανουαρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του ανακόπτοντος: ...ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ΔΜ.

Του καθ’ ου η ανακοπή: Διευθυντή των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού, κατοικοεδρεύοντος στον Κορυδαλλό, ως, εν προκειμένω, νομίμου εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την δικαστική πληρεξούσια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ΜΒ.

 

Ο ανακόπτων ζητεί να γίνει δεκτή η από 12.12.2014 ανακοπή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης 41082/2014 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου 7706/2014, προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, γράφηκε δε στο πινάκιο.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά και στις κατατεθείσες προτάσεις.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

 

Στο άρθρο 1054 παρ. 1 ΚΠολΔ ορίζεται, μεταξύ άλλων ότι « Κάθε διαφορά σχετική με την εκτέλεση της προσωπικής κράτησης υπάγεται, αν δεν ορίζεται διαφορετικά, στην αρμοδιότητα του πολυμελούς πρωτοδικείου στην περιφέρεια του οποίου εκτελείται…», ενώ, σύμφωνα  με τη διάταξη του άρθρου 1050 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ «1. Αν όποιος έχει συλληφθεί προβάλει αντιρρήσεις κατά της προσωπικής κράτησης, προσάγεται αμέσως στον πρόεδρο πρωτοδικών στην περιφέρεια του οποίου έγινε η σύλληψη. Αυτός, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. αποφασίζει για τις αντιρρήσεις που μπορούν να υποβληθούν και προφορικά. 2. Αν δεν προβλήθηκαν αντιρρήσεις ή αν απορρίφθηκαν, αυτός που έχει συλληφθεί οδηγείται στις φυλακές, όπου κρατείται σε χώρο διαφορετικό από εκείνον που προορίζεται για όσους είναι υπόδικοι ή κατάδικοι για αξιόποινες πράξεις. Μόνον ώσπου να τον οδηγήσουν στη φυλακή μπορεί να φυλαχθεί σε οποιαδήποτε άλλη φυλακή ή και σε οποιοδήποτε άλλο χώρο.». Επίσης, σύμφωνα με τις κάτωθι ειδικότερα αναφερόμενες διατάξεις του Ν. 2776/1999 (Σωφρονιστικός Κώδικας) «1. Οι κρατούμενοι διακρίνονται σε κατηγορίες με σκοπό την εξειδίκευση της μεταχείρισής τους κατά τις ανάγκες που επιβάλλει η πραγματική ή η νομική κατάστασή τους. 2. Οι κρατούμενοι κάθε κατηγορίας διαβιώνουν σε ιδιαίτερα καταστήματα ή αυτοτελή τμήματα καταστημάτων, κατά τις διατάξεις του Τρίτου Κεφαλαίου του παρόντος.» (άρθρο 11), «1. ΄Ατομα που εισάγονται στα καταστήματα κράτησης, είτε δυνάμει αιτιολογημένου δικαστικού εντάλματος σύλληψης ή προσωρινής κράτησης είτε δυνάμει βουλεύματος δικαστικού συμβουλίου, διαμένουν σε χωριστά τμήματα των αντίστοιχων για την κατηγορία τους καταστημάτων (γυναικών, ανδρών) ή σε ιδιαίτερους χώρους, δίχως επικοινωνία με τους λοιπούς κρατουμένους…2. Οι συνθήκες διαβίωσης υποδίκων στο κατάστημα προσεγγίζουν κατά το δυνατόν τις συνθήκες της ελεύθερης διαβίωσης…» (άρθρο 15), «1. Οι κρατούμενοι για χρέη ή για άλλο λόγο σε εκτέλεση απόφασης πολιτικού δικαστηρίου, καθώς και οι οφειλέτες χρηματικής ποινής, αυτοτελώς ή κατά μετατροπή ή προστίμου ή δικαστικών εξόδων αποτελούν ειδικές κατηγορίες κρατουμένων και διαβιούν σε χωριστά τμήματα των αντίστοιχων για την κατηγορία τους καταστημάτων (νεαρών, γυναικών, ανδρών). Επιτρέπεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις η διαβίωσή τους στα ίδια τμήματα με υποδίκους κρατουμένους. 2. Στους κρατουμένους των κατηγοριών αυτών εφαρμόζονται ανάλογα όσα προβλέπονται στις παραγράφους 2, 3 και 4 του άρθρου 15 για τους υπόδικους κρατουμένους.» (άρθρο 16), «1. Κάθε κατάστημα κράτησης ή τμήμα μπορεί να διαθέτει πτέρυγες, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσα στους κρατουμένους σε αυτές. Οι πτέρυγες περιλαμβάνουν κελιά και κατ’ εξαίρεση θαλάμους δυναμικότητας κατά προτίμηση μέχρι έξι ατόμων.» (άρθρο 21). Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι ο κρατούμενος, σε εκτέλεση (τελεσίδικης) δικαστικής απόφασης πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διατάσσεται η προσωπική κράτησή του, ως έχοντος παραλείψει να ικανοποιήσει απαίτηση του δανειστή του και προς το σκοπό όπως εξαναγκασθεί σ’ αυτό, επιβάλλεται να κρατείται σε χώρο διαφορετικό από εκείνο στον οποίο κρατούνται οι ποινικοί κατάδικοι ή υπόδικοι, ο οποίος (χώρος) πρέπει να είναι κατά τέτοιο τρόπο διαμορφωμένος, ώστε να μην είναι δυνατή η επικοινωνία του (προσωποκρατούμενου) με τους τελευταίους, πρωτίστως προς προστασία της προσωπικότητας του προσωποκρατούμενου, η οποία προφανώς θίγεται από το συγχρωτισμό του με ποινικούς κρατούμενους, οι λόγοι κράτησης των οποίων αφορούν, σε αντίθεση με τους προαναφερόμενους λόγους της προσωποκράτησης, στο σωφρονισμό τους (ποινικών κρατούμενων) και στην πρόληψη τέλεσης άλλων εγκλημάτων. Περαιτέρω,  επί παραβίασης των ανωτέρω, επισημαινόμενου δε και ότι στην έννοια των κατά άρθρο 16 παρ. 1 εδ. β΄ Ν. 2776/1999 (Σωφρονιστικός Κώδικας) «…εξαιρετικών περιπτώσεων…», προκειμένου να επιτραπεί  η κράτηση προσωποκρατούμενου μαζί με ποινικούς υποδίκους, δεν υπάγεται το μόνιμο, σύνηθες και διαρκές, την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, πρόβλημα του υπερπληθυσμού και της στενότητας χώρου στα Καταστήματα Κράτησης της Ελληνικής Επικράτειας, θεμελιώνεται λόγος ακυρότητας της κράτησης, προβαλλόμενος με την απευθυνόμενη κατά του Διευθυντή του οικείου Καταστήματος Κράτησης ανακοπή του άρθρου 1054 ΚΠολΔ, χωρίς να απαιτείται, για το παραδεκτό της άσκησης του εν λόγω ένδικου βοηθήματος, η προηγούμενη κοινοποίηση του οικείου δικογράφου στον Υπουργό Οικονομικών (βλ. για τις ανωτέρω σκέψεις ΕφΘεσσ 2606/1996 Αρμ. 1996.1259, ΠολΠρΠειρ 4834/2013 Νόμος, ΠολΠρΛαρ 29/2002 Δικογραφία 2002.108, με εκεί περαιτέρω παραπομπές σε νομολογία, Μ. Μαργαρίτη, Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τ. ΙΙ, κάτω από τα άρθρα 1050 και 1054).

 

 

Eπικαιροποιημένο πληροφοριακό έντυπο της Εισαγγελίας Αθηνών για επιδόσεις σε κατοίκους του εξωτερικού

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΚΡΟΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ - ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΩΝ ΣΕ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ: Στα πλαίσια εφαρμογής ηλεκτρονικού συστήματος στο Γραφείο Δικαστικής Συνδρομής, η πληροφόρηση για την πορεία μιας επίδοσης στο εξωτερικό, θα γίνεται με την επίδειξη της εκθέσεως επιδόσεως καθώς και της ταυτότητας του παραγέλλοντος δικηγόρου, ή του αιτούντος. Οποιοδήποτε άλλο άτομο θα πρέπει να έχει εξουσιοδότηση. H τηλεφωνική ενημέρωση περί της πορείας επίδοσης θα γίνεται μόνο σε όσους έχουν λάβει τον αριθμό πρωτοκόλλου της επίδοσης από το γραφείο μας.

 

Α) ΕΞΟΔΑ  απαιτούνται για τις εξής χώρες:

1)      Για ΓΑΛΛΙΑ έχει αλλάξει ο τρόπος διαβίβασης. Αρμόδια όργανα για την επίδοση δικογράφων είναι πλέον οι κατά πόλη δικαστικοί επιμελητές και όχι το Εθνικό επιμελητήριο των Γάλλων δικαστικών επιμελητών (LA CHAMBRE NATIONALE DES HUISSIERS DE JUSTICE). 2) Τα έξοδα είναι 50 Ευρώ εις διαταγή του δικαστικού επιμελητή Γαλλίας που είναι αρμόδιος για την επίδοση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για να εκδοθεί το έμβασμα θα πρέπει να έχει βρεθεί ο αρμόδιος δικαστικός επιμελητής πριν να γίνει η επίδοση στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών και να έχει εκδοθεί το έμβασμα στο όνομά του. Μπορείτε να βρείτε το όνομα του δικαστικού επιμελητή στην ιστοσελίδα του LA CHAMBRE NATIONALE DES HUISSIERS DE JUSTICE-PARIS-FRANCE η οποία είναι  (www.huissier-justice.fr).

2)      ΗΠΑ: έμβασμα 95 δολαρίων Αμερικής που θα εκδίδεται στο όνομα της κεντρικής αρχής λήψης δικογράφων : PROCESS FORWARDING INTERNATIONAL (PFI).
 

Στοιχεία λογαριασμού PFI: Wells Fargo Bank Account No 2007107119

                                                              Routing No 121000248  Swift Code: WFBIUS6S

3)      ΚΑΝΑΔΑΣ: επιταγή 100 δολαρίων Καναδά. Το όνομα της αρχής στο οποίο θα εκδίδεται η σχετική επιταγή είναι διαφορετικό για κάθε περιοχή.

 

ΟΝΟΜΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ	ΟΝΟΜΑ ΑΡΧΗΣ ΕΙΣ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Η ΕΠΙΤΑΓΗ
ALBERTA	PROVINCIAL TREASURER OF ALBERTA
BRITISH COLUMBIA	MINISTER OF FINANCE OF BRITISH COLUMBIA
MANITOBA	MINISTER OF FINANCE OF MANITOBA
NEW BRUNSWICK	MINISTER OF FINANCE OF NEW BRUNSWICK
NEW FOUNDLAND – TERRE NEUVE	NEW FOUNDLAND EXCHEQUER ACCOUNT
ONTARIO	MINISTER OF FINANCE
PRINCE EDWARD ISLAND	MINISTER OF FINANCE OF PRICE EDWARD ISLAND
QUEBEC	MINISTRE DES FINANCE DU QUEBEC
SASKATCHEWAN	DEPARTMENT OF JUSTICE OF SASKATCHEWAN – SHERIFF SERVICES
YUKON	TERRITORIAL TREASURER OF THE GOVERNMENT OF YUKON
TERRITOIRES DU NORD-OUEST	GOVERNMENT OF THE NORWEST TERRITORIES

1)      Για τις εξής χώρες: ΒΕΛΓΙΟ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ, ΣΚΩΤΙΑ και ΜΠΑΧΑΜΕΣ θα ειδοποιείστε από το γραφείο Δικαστικής Συνδρομής να παραλάβετε την σχετική γνωστοποίηση για την καταβολή εξόδων μετά από την λήψη των δικογράφων από τις αρμόδιες αρχές της αλλοδαπής.

2)       ΑΓΓΛΙΑ: Ανακλήθηκε η εντολή περί εξόδων για επίδοση στην Αγγλία.

3)      ΚΥΠΡΟΣ: Έμβασμα 21 ευρώ ανά επίδοση που θα κατατίθενται στον λογαριασμό του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ

 

      ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ

     Λογαριασμός: 6001017 – Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως
     IBAN: CY21 0010 0001 0000 0000 0600 1017     
      Κωδικός SWIFT: CBCYCY2N

4)      ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: Η επίδοση σε Έλληνες κατοίκους Αυστραλίας μπορεί να γίνει με δύο τρόπους.

      Να διαβιβασθεί από την Εισαγγελία
      α) στο Υ.Π.Ε.Ξ. και από εκεί σε Ελληνική Πρεσβεία-Προξενείο στην Αυστραλία. Θα χρειαστείτε εις διπλούν το έγγραφό σας στην Ελληνική Γλώσσα και ένα παράβολο του Δημοσίου του ενός ευρώ (1 €)
β) σύμφωνα με την Σύμβαση της Χάγης του 1965 για επίδοση δικογράφων στο εξωτερικό στις αρμόδιες Αυστραλιανές Αρχές. Θα χρειαστείτε εις διπλούν το ελληνικό έγγραφο με την επισημείωση της Χάγης  (Apostille), και εις διπλούν μετάφραση στην αγγλική γλώσσα. Ο τρόπος αυτός της επίδοσης έχει και έξοδα επίδοσης τα οποία ποικίλουν ανάλογα την απόσταση του τόπου επίδοσης από την έδρα του δικαστηρίου και για τα οποία ενημερώνεστε από το γραφείο Δικαστικής Συνδρομής.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Για αλλοδαπούς κατοίκους Αυστραλίας η επίδοση γίνεται υποχρεωτικά σύμφωνα με την Σύμβαση της Χάγης του 1965.

 

5)      MALTA: Τα έξοδα που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού ανέρχονται σε πάγιο τέλος ύψους 50 ευρώ.
Το εν λόγω τέλος πρέπει να καταβάλλεται πριν από την επίδοση ή την κοινοποίηση. Αιτήσεις που δεν συνοδεύονται από τραπεζική απόδειξη πληρωμής θα επιστρέφονται ως έχουν. Η καταβολή των τελών πρέπει να γίνεται με τραπεζικά εμβάσματα πληρωτέα υπέρ του Γραφείου του Γενικού Εισαγγελέα με τα εξής στοιχεία τραπεζικού λογαριασμού:
Επωνυμία της τράπεζας: Central Bank of Malta (Κεντρική Τράπεζα της Μάλτας)
Όνομα δικαιούχου του λογαριασμού: Γραφείο AG – Παραλαβή επιδόσεων ή κοινοποιήσεων πράξεων
Αριθμός τραπεζικού λογαριασμού: 40127EUR-CMG5-000-Y
IBAN: MT24MALT011000040127EURCMG5000Y
Κωδικός Swift: MALTMTMT

   Β) Η επίδοση των δικογράφων απαιτείται να γίνεται σε δύο σειρές δικογράφων (2 ελληνικά και 2 μεταφρασμένα)  για  τις εξής χώρες: BOTSWANA, ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΚΑΝΑΔΑΣ***, ΕΛΒΕΤΙΑ, ΙΣΡΑΗΛ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ, ΙΑΠΩΝΙΑ, ΗΠΑ, ΚΙΝΑ*, ΠΑΚΙΣΤΑΝ, ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ, ANTIQUA, ΒΕΡΜΟΥΔΕΣ, FIJI, CHANNEL ISLANDS   (GUERNSEY AND JERSEY) , HONG KONG, ISLE OF MAN, CAYMAN ISLANDS, CENTRAL AND SOUTHERN LINE ISLANDS, FALKLAND ISLANDS, GILBERT AND ELLICE ISLANDS, TURKS AND CAICOS ISLANDS, VIRGIN ISLANDS, MONTSERRAT, PITCAIRN, SAINT HELENA, SAINT LUCIA, SAINT VINCENT, SEYCHELLES, BARBADOS, MALAWI, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ, ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ (BELARUS), ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ν.ΚΟΡΕΑΣ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΜΕΞΙΚΟ, ΣΡΙ ΛΑΝΚΑ, ΣΑΝ ΜΑΡΙΝΟ, ΚΟΥΒΕΙΤ, ΜΠΑΧΑΜΕΣ,  ΡΩΣΙΑ, ΚΡΟΑΤΙΑ, ΙΝΔΙΑ, ΑΛΒΑΝΙΑ , ΜΟΝΑΚΟ, ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ  (ΠΓΔΜ)**  ΙΣΛΑΝΔΙΑ,  ΒΟΣΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ, ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ.

·          ΚΙΝΑ: Για επίδοση στην Κίνα απαιτούνται 2 ελληνικά και 2 μεταφρασμένα στην κινεζική. Όχι αγγλική μετάφραση.

       **  ΠΓΔΜ : Για επίδοση στην Π.Γ.Δ.Μ. απαιτούνται 2 ελληνικά και 2 μεταφρασμένα δικόγραφα στην Γαλλική γλώσσα. (βλ. επιφύλαξη της Ελλάδος στην ιστοσελίδα της Σύμβασης της Χάγης).

            Στο ελληνικό έγγραφο να αναγράφεται ολόκληρη η ονομασία της χώρας και όχι η συντομογραφία αυτής.

       *** ΚΑΝΑΔΑΣ : Για την περιοχή του QUEBEC χρειάζεται γαλλική μετάφραση.

Γ) Επίσης απαιτείται μετάφραση εις διπλούν (δηλαδή συνολικά 2 ελληνικά και 2 μεταφρασμένα)  για τις εξής χώρες με τις οποίες υπάρχουν διμερείς συμφωνίες:  KENYA, ΣΥΡΙΑ, ΤΥΝΗΣΙΑ, ΑΡΜΕΝΙΑ, ΛΙΒΑΝΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ και χώρες που προέκυψαν από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. (π.χ. ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ).

 

Δ) Σχετικά με την ύπαρξη ή όχι μετάφρασης των δικογράφων που πρόκειται να επιδοθούν σε χώρες που ανήκουν στην Ε.Ε. βλ. αρθ. 8 παρ.1 Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1393/2007.

Ε) Από 13-11-2008 ο Ε.Κ. 1348/2000 έχει αντικατασταθεί από τον 1393/2007 Ε.Κ., ο οποίος όμως δεν επιφέρει αλλαγές στον αριθμό των δικογράφων και στα έξοδα που απαιτούνται για την επίδοση.

       ΣΤ) Δεν απαιτείται μετάφραση αν ο παραλήπτης των δικογράφων είναι διπλωματικός υπάλληλος σε ελληνική        πρεσβεία της αλλοδαπής,, Έλληνας κάτοικος χώρας που προέκυψε από την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και Έλληνας στην Νότιο Αφρική (South Africa)

Ζ) Για τις χώρες με τις οποίες η χώρα μας δεν έχει υπογράψει κάποια σχετική σύμβαση, τα δικόγραφα είθισται να διαβιβάζονται μεταφρασμένα.

Η) Το άρθ.22 παρ.1 της Σύμβασης της Βιέννης του 1961 (ν.δ.503/70) περί διπλωματικών σχέσεων κατοχυρώνει το απαραβίαστο της διπλωματικής αποστολής, με συνέπεια τούτου να μην επιδίδονται δικόγραφα εντός των χώρων ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ. Η επίδοση δικογράφων κατά αλλοδαπού δημοσίου ή κατά αλλοδαπής Πρεσβείας πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διμερείς συμβάσεις ή με τον οικείο κανονισμό ανάλογα με την χώρα προορισμού. Σημειώνουμε ότι το κάθε συμβαλλόμενο κράτος έχει ορίσει την αρμόδια αρχή που εκπροσωπεί το Δημόσιό του και στην αρχή αυτή πρέπει να απευθύνονται τα αιτήματα επίδοσης.

 

SITE ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ 1393/2007 ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

http://ec.europa.eu/justice_home/judicialatlascivil/html/ds_docs_el.htm

SITE ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΧΑΓΗΣ ΤΟΥ 1965 (Ν.1334/83) ΓΙΑ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ http://www.hcch.net/index_en.php?act=conventions.text&cid=17

SITE ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΑΣ
http://www.huissier-justice.fr/Annuaire.aspx

SITE ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ
http://www.kbvg.nl/index.php?id=1134&L=1

SITE ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ  ΒΕΛΓΙΟΥ
http://www.gerechtsdeurwaarders.be/index.php/fr/en/search-for-a-judicial-officer

SITE ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ
http://www.huissier.lu/members.php

SITE ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
http://www.ministryofjustice.gr/site/el/ΕΥΡΩΠΑΙΚΗbrΔΙΕΘΝΗΣΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ/ΔιεθνήςΔικαστικήΣυνεργασίασεαστικέςυποθέσεις.aspx