«ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ: ΤΑΝΓΚΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ Ή ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ;» [Θεόδωρου Π. Μαντά – Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω]

 

πηγη: https://vimapoinikologwn.gr/

Η δραστική τροποποίηση του Ποινικού μας Κώδικα με το Νόμο 4619/2019 φαίνεται πως «άνοιξε» για τα καλά την κερκόπορτα των συζητήσεων και των μεταρρυθμίσεων του ποινικού συστήματος δικαίου της χώρας μας. 70 χρόνια μετά, η διαβούλευση για τον ποινικό νόμο έχει διευρυνθεί ραγδαία, με τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα να διαδέχονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα η μία την άλλη, σε μία προσπάθεια εγκατάλειψης αχρηστευμένων και παλαιωμένων αρχών και συνάμα ικανοποίησης του σύγχρονου «περί δικαίου αισθήματος».
Μόλις δύο χρόνια μετά τη ριζική μεταρρύθμιση του ποινικού μας κώδικα, έτσι, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Δύο χρόνια μετά τις κάλπες του 2019, η –νεοσυσταθείσα τότε- νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης υπό το Λάμπρο Μαργαρίτη «φέρνει» επιτέλους σε διαβούλευση
το σχέδιο για το «Νέο» Νέο Ποινικό Κώδικα. Ένα σχέδιο που φαίνεται να στοχεύει στα ζητήματα του σύγχρονου δημόσιου διαλόγου και στρέφεται στις συμπεριφορές εκείνες που απασχολούν περισσότερο από ποτέ την ελληνική κοινωνία. Ένα σχέδιο που μάλλον φαίνεται, πάντως, να «γέρνει» περισσότερο προς την επιλογή της καταστολής, παρά της πρόληψης και αντιμετώπισης της εγκληματικής συμπεριφοράς.
Εξηγώντας αναλυτικότερα τις σκέψεις αυτές, στο εισαγόμενο σε διαβούλευση σχέδιο υιοθετείται αρχικά η ανελλαστική επιλογή της αποκλειστικώς ισόβιας κάθειρξης για μία σειρά εγκλημάτων. Και ασφαλώς κανείς δεν θα μπορούσε να υποτιμήσει τη βαρύτητα εγκλημάτων που προτείνεται να υπαχθούν στη λύση του «μόνο ισόβια» όπως ο ομαδικός βιασμός, η θανατηφόρα ληστεία ή η ανθρωποκτονία, εντούτοις στερείται με τον τρόπο αυτό από το δικαστή η δυνατότητα να μεταχειριστεί διαφορετικά, διαφορετικές μεταξύ πράξεις, υπαγωγής στον ίδιο ποινικό κανόνα. Δεν καθίσταται δυνατή η διαβάθμιση των διαφόρων –όμοιων- εγκλημάτων, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε έναν ενδεχόμενο υπέρμετρα αυστηρό τρόπο αντιμετώπισης, ανόμοιων περιπτώσεων. Μία καθολική ισοπέδωση στα «ισόβια» άνευ ετέρου.

ΜΠρΑθ 349/2022 Πνευματικά δικαιώματα - Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης

 

Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης δεν δικαιούνται να εισπράττουν την εύλογη αμοιβή του άρθρου 49 του ν.2121/93 σε περίπτωση κατά την οποία οι δικαιούχοι συγγενικών δικαιωμάτων δεν έχουν αναθέσει σε αυτούς την είσπραξη αυτής της αμοιβής. Γίνεται δεκτό ότι το τεκμήριο του άρθρου 7 του ν.4481/2017 είναι μαχητό (και όχι αμάχητο όπως ισχυρίζεται η αιτούσα) και απορρίπτεται η σχετική αίτηση ασφαλιστικών του οργανισμού ΟΣΔ - αιτούσας.

 

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Αριθμός απόφασης 349/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Ασπρογέρακα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 22 Σεπτεμβρίου 2021, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: Της εδρεύουσας στην Αθήνα, επί της οδού . στον αριθμό ., αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας, υπό την επωνυμία: «., ΕΝΙΑΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΩΝ/ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο: «.» (ΑΦΜ ., ΔΟΥ Ψυχικού), όπως νομίμως εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε δια των πληρεξούσιων δικηγόρων της, ΓΜ και Σ Π, που κατέθεσαν τα Π ./21 και Α ./21 γραμμάτια είσπραξης εισφορών και ενσήμων του ΔΣ και ΔΣ αντίστοιχα.

ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ - ΠΡΟΣΕΠΙΚΑΛΟΥΣΑΣ ΣΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ : Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «DIXONS SOUTH - EAST EUROPE ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ» (ΑΦΜ ., Δ.ΟΥ Φ.Α.Ε. ΑΘΗΝΩΝ), και δ.τ. «DIXONS SOUTH - EAST EUROPE Α.Ε.Β.Ε.» που εδρεύει στο Ηράκλειο του νομού Αττικής, επί της οδού Μαρίνου Αντύπα, αρ. 90, όπως νομίμως εκπροσωπείται και στην εκμετάλλευση της οποίας ανήκουν: 1) το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών με το διακριτικό τίτλο «K» που βρίσκεται στην Αθήνα του νομού Αττικής, επί της οδού ., 2) το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών με το διακριτικό τίτλο «K» που βρίσκεται στη Γλυφάδα του νομού Αττικής, επί της οδού ., 3) το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών με το διακριτικό τίτλο «K» που βρίσκεται στην Καλλιθέα του νομού Αττικής, επί της οδού . και 4) το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών με το διακριτικό τίτλο «K» που βρίσκεται στον Βόλο του νομού Μαγνησίας, επί της οδού ., η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της, ΑΝ, που κατέθεσε το ./21 γραμμάτιο είσπραξης εισφορών και ενσήμων του ΔΣ 

ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ - ΠΡΟΣΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΣΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΥΣΑΣ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ : Της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «. Ε. Ο.Ε.» και το διακριτικό τίτλο «.», η οποία εδρεύει στα Γλυκά Νερά Αττικής, επί της . και ., με ΑΦΜ . ΔΟΥ Κορωπίου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων δικηγορών της, ΚΜ και ΕΔ, που κατέθεσαν τα Π ./21 και Π ./21 γραμμάτια είσπραξης εισφορών και ενσήμων του ΔΣ αντίστοιχα.

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 15-6-2020 αίτηση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ./22-6-2020 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./22-6-2020, προσδιορίστηκε δε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 2-9-2020, αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 11-12-2020, οπότε και ματαιώθηκε, λόγω της αναστολής των Δικαστηρίων. Επαναπροσδιορίστηκε στη συνέχεια οίκοθεν για τη δικάσιμο της 26-3-2021, οπότε εκ νέου ματαιώθηκε λόγω της αναστολής των Δικαστηρίων. Επαναπροσδιορίστηκε δε εκ νέου οίκοθεν για τη δικάσιμο της 31ης Μαΐου 2021, οπότε και αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο

Η ανακοινώνουσα τη δίκη - προσεπικαλούσα σε παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 18-9-2020 ανακοίνωση δίκης - προσεπίκληση σε παρέμβαση και παρεμπίπτουσα αίτηση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης ./19-8-2020 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./19-8-2020, προσδιορίστηκε δε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 29-2020 αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της 11-12-2020, οπότε και ματαιώθηκε, λόγω της αναστολής των Δικαστηρίων. Επαναπροσδιορίστηκε στη συνέχεια οίκοθεν για τη δικάσιμο της 26-3-2021, οπότε εκ νέου ματαιώθηκε λόγω της αναστολής των Δικαστηρίων. Επαναπροσδιορίστηκε δε εκ νέου οίκοθεν για τη δικάσιμο της 31ης Μαΐου 2021, οπότε και αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο.

 

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι από 15-6-2020 (με γενικό αριθμό κατάθεσης ./22-6-2020 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./22-6-2020) και 18-9-2020 (με γενικό αριθμό κατάθεσης ./19-8-2020 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./19-8-2020) αιτήσεις είναι συναφείς, υπάγονται στην ίδια διαδικασία, και πρέπει να συνεκδικαστούν για την επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης και για τη μείωση των εξόδων (άρθρα 246 ΚΠολΔ).

Με την κρινόμενη αίτηση, η αιτούσα εκθέτει ότι συστάθηκε και λειτουργεί νόμιμα, κατά τις διατάξεις των νόμων 2121/1993 και 4481/2017 ως μόνος ενιαίος αντιπροσωπευτικός οργανισμός συλλογικής διαχείρισης και προστασίας των περιουσιακών συγγενικών δικαιωμάτων, των Ελλήνων μουσικών, τραγουδιστών και παραγωγών υλικών φορέων ήχου, και ότι οι αναφερόμενοι σ' αυτή μουσικοί, τραγουδιστές-ερμηνευτές και παραγωγοί, της έχουν αναθέσει τη διαπραγμάτευση για τον καθορισμό και την είσπραξη της εύλογης αμοιβής του άρθρου 49 του ν. 2121/1993. Ότι αυτή (αιτούσα), ως η μόνη στην ελληνική επικράτεια αντιπροσωπευτικός οργανισμός συλλογικής διαχείρισης των άνω κατηγοριών δικαιούχων έχει συνάψει με τους αντίστοιχους προς αυτούς, και ενδεικτικά αναφερόμενους, αλλοδαπούς οργανισμούς συμβάσεις αμοιβαιότητας, με βάση τις οποίες η αιτούσα νομιμοποιείται στη διαπραγμάτευση, διεκδίκηση, είσπραξη και διανομή της εύλογης αμοιβής για τη χρήση στην ημεδαπή του ρεπερτορίου τους ή των από αυτούς παραχθέντων υλικών φορέων. Ότι, περαιτέρω, υπό την ιδιότητα της αυτή και έχοντας την προβλεπόμενη από το νόμο αρμοδιότητα και υποχρέωση, μεταξύ άλλων της είσπραξης, της δικαστικής διεκδίκησης και της διανομής της από το νόμο προβλεπόμενης εύλογης αμοιβής των μελών της, συνέταξε αμοιβολόγιο κατά τα προβλεπόμενα στις οικείες διατάξεις, το οποίο δημοσίευσε κατά νόμο, καλώντας αυτούς σε σύναψη σχετικής συμφωνίας για την καταβολή των νομίμων αμοιβών τους. Ισχυρίζεται τέλος, ότι η καθ' ης η αίτηση που εκμεταλλεύεται καταστήματα εμπορίου ηλεκτρικών ειδών σ' όλη την Ελλάδα και δη ενός καταστήματος στην Αθήνα, επί της οδών ., στη Γλυφάδα επί της οδού ., στην Καλλιθέα Αττικής, επί της οδού . και στο Βόλο Μαγνησίας επί των οδών ., επιφανείας όλων από 201-300 τ.μ., παρότι προβαίνει ανελλιπώς σε δημόσια παρουσίαση των έργων τους σε αόριστο αριθμό προσώπων-πελατών της, χρησιμοποιώντας υλικούς φορείς ήχου με εγγεγραμμένο μουσικό ρεπερτόριο, του οποίου έχει προβεί σε δειγματοληπτική αναφορά στο δικόγραφο της, αρνείται να προβεί σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και καταβολή της εύλογης και ενιαίας αμοιβής που δικαιούνται τα μέλη της βάσει του ήδη καθορισμένου αμοιβολογίου. Με βάση το ιστορικό αυτό, ζητεί, δεδομένου ότι η χρήση της μουσικής στα εν λόγω καταστήματα είναι χρήσιμη και αποτελεί παράγοντα προσέλκυσης, διατήρησης και επαύξησης της πελατείας τους: α) να καθοριστεί το ύψος της εύλογης και ενιαίας αμοιβής που δικαιούνται για την παραπάνω αιτία, για το χρονικό διάστημα ετών 2011-2019, στο ποσό των 300 ευρώ ετησίως για το κάθε προαναφερόμενο κατάστημα, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, και συνολικά για το παραπάνω χρονικό διάστημα στο ποσό των 10.800 ευρώ για κάθε κατάστημα, πλέον του εκάστοτε αναλογούντος ΦΠΑ, β) να υποχρεωθεί η καθ' ης η αίτηση να της καταβάλει προσωρινά το ήμισυ των αιτούμενων ποσών, με το νόμιμο τόκο από την 1 Ιανουαρίου εκάστου έτους, αντίστοιχα, για την εύλογη αμοιβή κάθε έτους, άλλως από την επίδοση της αίτησης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του ποσού και γ) να υποχρεωθεί η καθ' ης η αίτηση να προσκομίσει καταλόγους με τους τίτλους του μουσικού ρεπερτορίου που χρησιμοποιήθηκε, προκειμένου να προβεί στη διανομή των αμοιβών στους δικαιούχους, και τέλος, να καταδικαστεί αυτή στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της αιτούσας.

Με τα ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η ένδικη αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του αρμοδίου τούτου, καθ' ύλην και κατά τόπον δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μετρούν [άρθρα 25 παρ. 2, 683 επ. ΚΠολΔ και 22 παρ. 7 εδ. σ' Ν. 4481/2017], είναι επαρκώς ορισμένη περιέχουσα όλα τα αναγκαία για την πληρότητα του δικογράφου της στοιχεία, εφόσον η αιτούσα επικαλείται το τεκμήριο του άρθρου 55 § 1 εδ. α του ν. 2121/1993 για όλα τα έργα των ενδεικτικά κατονομαζόμενων στην αίτηση αλλοδαπών δικαιούχων, των οποίων γίνεται και δειγματοληπτική αναφορά σε αυτήν, όπου ενδεικτικά αναφέρονται και αλλοδαποί οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης με τους οποίους επικαλείται ότι οι οργανισμοί-μέλη της συνήψαν συμβάσεις αμοιβαιότητας και δειγματοληπτικά αναφέρουν, όπως επιτρέπει η διάταξη του άρθρου 55 § 3 του ν. 2121/1993, συγκεκριμένα έργα Ελλήνων και αλλοδαπών φορέων συγγενικών δικαιωμάτων που διαχειρίζονταν και έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από την καθ' ης η αίτηση. Είναι δε περαιτέρω η αίτηση και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 3, 32 παρ. 1, 46, 47, 49 του ν. 2121/1993 (όπως το τελευταίο άρθρο έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 54 παρ. 6 του ν. 4481/2017, 2 παρ. 1 και 3, 6, 7 παρ. 1, 22, 23, 24 του ν. 4481/2017 (τα οποία έχουν εφαρμογή εν προκειμένω, κατ' άρθρα 53 παρ. 11 και 54 παρ. 1 του ν. 4481/2017, ως εκ του χρόνου άσκησης της ένδικης αίτησης, μετά την έναρξη ισχύος του πιο πάνω νόμου [20.7.2017]), 2-5,7, 12 ν. 2054/1992, 346 ΑΚ, 728 παρ. Ιζ, 729 παρ. 2 και 176 ΚΠολΔ, πλην του παρεπόμενου αιτήματος περί καταβολής τόκων από την αρχή κάθε επόμενου έτους (1η Ιανουαρίου) που αφορά η αξίωση, το οποίο είναι μη νόμιμο και, συνεπώς, απορριπτέο, καθόσον η αιτούσα δεν επικαλείται δικαστική ή εξώδικη όχληση της καθ' ης η αίτηση, ενώ όσο αφορά το ποσό που αντιστοιχεί στο νόμιμο ΦΠΑ, η περί τοκοδοσίας υποχρέωση γεννάται από τη στιγμή της καταβολής της εύλογης αμοιβής και έκδοσης της σχετικής απόδειξης από την αιτούσα (βλ. ΕφΑΘ 8884/2003 ΕλλΔνη 2004/1104). Σημειωτέον ότι νόμιμα ζητείται με την ένδικη αίτηση ο καθορισμός και η προσωρινή επιδίκαση της εύλογης αμοιβής της αιτούσας για χρήση που έχει, ήδη, πραγματοποιηθεί πριν από την άσκηση της αίτησης, καθόσον με την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 22 παρ. 7 εδ. α' του ν. 4481/2017 προβλέπεται πλέον, ρητά ότι, «σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ χρήστη και οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ως προς το ύψος της εύλογης αμοιβής του άρθρου 49 του ν. 2121/1993 και τους όρους πληρωμής της, το Μονομελές Πρωτοδικείο, που δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, καθορίζει αυτά προσωρινά, μετά από αίτηση του χρήστη ή του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, και επιδικάζει προσωρινά μέχρι το ήμισυ της εύλογης αμοιβής που καθόρισε» (η τελευταία πρόβλεψη δεν υπήρχε στις διατάξεις του άρθρου 49 ν. 2121/1993), χωρίς να αποκλείεται η εφαρμογή της, ως άνω, διάταξης για χρήση που ανάγεται σε παρελθόντα χρόνο. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι το παρόν δικαστήριο, δικάζει μεν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, η παρούσα, όμως, υπόθεση δεν αφορά ασφαλιστικό μέτρο, κατά την έννοια των άρθρων 682 επ. ΚΠοΛΔ, τέτοιο, δηλαδή, που σκοπεί στην εξασφάλιση ή τη διατήρηση δικαιώματος ή τη ρύθμιση καταστάσεως, αλλά, μέτρο που σκοπεί στην ταχεία και προσωρινή επίλυση της διαφοράς (ΕφΘεσ 259/2010 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 3058/2005 ΔΕΕ 2005.1179) και, συνακόλουθα, για τον προσωρινό προσδιορισμό της εύλογης αμοιβής δεν απαιτείται η επίκληση και συνδρομή επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου, απορριπτόμενου για το λόγο αυτό και του σχετικού ισχυρισμού της καθ' ης η αίτηση. Πρέπει, επομένως, η ένδικη αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της.