Μον. Πρωτ. Ζακύνθου 66/2021 : "Υιοθεσία ανήλικου τέκνου απο τον σύζυγο της μητέρας του. Στοιχεία αλλοδαπότητας. Ρυθμίζονται απο το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους. Ανάκληση μη οριστικών διατάξεων

 

ΑΠΟΦΑΣΗ 66/2021

Αριθμός κατάθεσης αίτησης .../20-09-2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Γεώργιο Παπαγεωργίου, Πάρεδρο, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα, Πηγή Πλέσσα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια και στο ακροατήριό του την 14-10-2021 για να δικάσει τη με αριθμό κατάθεσης ..../20-09-2021 με αντικείμενο την ανάκληση της υπ' αριθμ. 52/2001 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου και του ορισμού δικασίμου για την εκδίκαση της με αριθμό κατάθεσης ..../19-11-2019 κοινής αίτησης των αιτούντων περί υιοθεσίας ανηλίκου τέκνου.

ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ 1) ...............του .............και της ..............., 2) .............. (.............), σύζυγος .................., το γένος .........-                .........) και .... (..... ..... (......), κάτοικοι αμφότεροι ........... Ζακύνθου, οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Ζακύνθου ΔΠ, που κατέθεσε προτάσεις.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ προς Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ζακύνθου, που δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αιτούντων αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ζήτησε ό,τι σε αυτές αναφέρεται.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες εκθέτουν ότι την 26η-6-2019 τέλεσαν νόμιμο γάμο και είναι σύζυγοι. Ότι την 8η-11-2013 η δεύτερη εκ των αιτούντων στο πλαίσιο του προηγούμενου γάμου της με τον .......... (..............) ....... (......) του ...... (.....) και απέκτησε ένα θήλυ τέκνο ονόματι .....

(......... (.......). Ότι το ως άνω ανήλικο τέκνο της δεύτερης εκ των αιτούντων είναι άγαμο. Ότι στο πρόσωπο του πρώτου εκ των αιτούντων συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την υιοθεσία της ..... (......) ..... (.......) και ότι αυτό είναι προς το συμφέρον της τελευταίας. Οι αιτούντες σύμφωνα και με τα ανωτέρω αιτούνται να κηρυχθεί η .......... (......) ....(......), θετό τέκνο της δεύτερης εκ των αιτούντων, να διαταχθεί η καταχώρηση της απόφασης που θα εκδοθεί στα οικεία ληξιαρχικά βιβλία. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα το Δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης (άρθρα 3 και 800 παρ. 1 ΚΠολΔ), καθόσον, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, η προς υιοθεσία ανήλικη έχει την αγγλική ιθαγένεια, που απέκτησε αυτοδικαίως από τη γέννησή της λόγω της υπηκοότητας των φυσικών της γονέων, ο δε αιτών σύζυγος της φυσικής μητέρας του προς υιοθεσία τέκνου έχει την ελληνική ιθαγένεια και η συνήθης διαμονή του βρίσκεται στο ............. Ζακύνθου. Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας [άρθρα 739, 740 παρ. 1 εδ. β΄ 741 επ., 800 ΚΠολΔ και 121 ΕισΝΑΚ, όπως το άρθρο 740 παρ. 1 του ΚΠολΔ, που είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 4198/2013, αντικαταστάθηκε εκ νέου από το άρθρο 1 άρθρο έκτο παρ. 2 του ν. 4335/2015 και οι παρ. 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 800 ΚΠολΔ (από τις οποίες οι δύο πρώτες παράγραφοι είχαν τροποποιηθεί με τα άρθρα 9 παρ. 2 και 3 του ν. 4138/2013, αντίστοιχα) αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 1 άρθρο έκτο παρ. 2 του ν. 4335/2015 και εν συνεχεία το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 προστέθηκε και της παρ. 2 αντικαταστάθηκε από τις παρ. 2 και 3 του άρθρου 117 του ν. 4446/2016]. Ωστόσο, η δεύτερη εκ των αιτούντων δεν νομιμοποιείται ενεργητικά να ασκήσει την κρινόμενη αίτηση, αφού αυτή είναι φυσικός γονέας της ... (......) ..... (.....) και η απαιτούμενη συναίνεσή της για την υιοθεσία του ως άνω ανήλικου τέκνου της από τον πρώτο εκ των αιτούντων δεν την καθιστά διάδικο. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση ως προς τη δεύτερη εκ των αιτούντων πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης. Επιπλέον, η κρινόμενη αίτηση είναι ορισμένη εκτός από το αίτημα να διαταχθούν τα νόμιμα, το οποίο προβάλλεται αορίστως, αφού δεν εξειδικεύονται ποιες είναι οι ενέργειες που πρέπει να διαταχθούν. Επομένως, το εν λόγω αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας. Περαιτέρω, οι αιτούντες ζητούν να διαταχθεί η καταχώρηση της εκδοθησομένης αποφάσεως στα οικεία ληξιαρχικά βιβλία. Ο ληξίαρχος υποχρεούται εκ του νόμου να καταχωρεί στα δημόσια βιβλία, που αυτός τηρεί, κάθε επερχόμενη μεταβολή σε σχέση με την κατάσταση του φυσικού προσώπου κατόπιν δήλωσης του προσκαλέσαντος αυτήν (άρ. 4 στ. β' και 14 Ν. 344/1976 "περί ληξιαρχικών πράξεων"). Στην αίτηση δεν προκύπτει ότι συντρέχει λόγος προληπτικής προστασίας (άρ. 69 ΚΠολΔ), ώστε το Δικαστήριο να εκτιμήσει το ως άνω αίτημα ως αίτημα για άρση διαφωνίας μεταξύ των διαδίκων και του Ληξίαρχου (άρ. 791 ΚΠολΔ). Επομένως, το εν λόγω αίτημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος.

 

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 23 παρ. 1 του ΑΚ οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση της υιοθεσίας, η οποία περιέχει στοιχεία αλλοδαπότητας ως προς τα υποκείμενα αυτής, ρυθμίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους (βλ. ΑΠ 2084/2009 ΧρΙΔ 2010, 769, ΕφΑΘ. 2324/2005 ΕλλΔνη 2006, 616). Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι σε περίπτωση που ο υιοθετών και ο υιοθετούμενος έχουν διαφορετική ιθαγένεια για τον καθορισμό των ουσιαστικών προϋποθέσεων της υιοθεσίας εφαρμόζεται για τον καθένα το δίκαιο της δικής του ιθαγένειας (επιμεριστικό σύστημα), με την επιφύλαξη ότι οι εφαρμοστέες διατάξεις του αλλοδαπού δικαίου δεν προσκρούουν στα ημεδαπά χρηστά ήθη ή τη δημόσια τάξη, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 33 ΑΚ (βλ. ΠολΠρΑΘ. 159/2005 ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, κατά το δίκαιο του Ηνωμένου Βασιλείου η υιοθεσία ρυθμίζεται από το Νόμο περί υιοθεσίας και ανηλίκων του 2002, ο οποίος έλαβε βασιλική έγκριση και τέθηκε σε ισχύ την 07η.11.2002. Η πλήρης υιοθεσία δημιουργεί μεταξύ του υιοθετούμενου και των κατιόντων του αφενός και του υιοθετούντος και των συγγενών του αφετέρου νομικό καθεστώς όμοιο με εκείνο που υφίσταται μεταξύ ενός τέκνου και των εξ αίματος συγγενών του, ενώ τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του υιοθετούμενου και των κατιόντων του έναντι των εξ αίματος συγγενών του διακόπτονται. Στην Ελλάδα ο θεσμός της υιοθεσίας ανηλίκων αποτελεί κοινωνικό θεσμό πρόνοιας με αποστολή τη βελτίωση της θέσης των υιοθετούμενων παιδιών, την παροχή δυνατότητας ομαλής ψυχοπνευματικής ανάπτυξής τους σε ένα υγιές κοινωνικό περιβάλλον, με πλήρως διασφαλισμένα τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους και την ενσωμάτωση τους σε μια οικογένεια, η οποία από την άποψη των εννόμων συνεπειών δεν διαφέρει από την πραγματική οικογένεια, στην υποκατάσταση της οποίας αποβλέπει. Για το λόγο αυτό βάσει του άρθρου 1561 ΑΚ, το οποίο καθορίζει τις συνέπειες τέλεσης της υιοθεσίας ανηλίκων, το ανήλικο θετό τέκνο εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο κατιόντα του θετού γονέα, εντάσσεται στην οικογένεια του τελευταίου, έχοντας έναντι του θετού γονέα και των συγγενών του όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τέκνου γεννημένου σε γάμο και ταυτόχρονα διακόπτονται οι δεσμοί του με τη φυσική του οικογένεια. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, στο δίκαιο του Ηνωμένου Βασιλείου περί πλήρους υιοθεσίας επιτρέπεται μόνο η υιοθεσία ανηλίκων, δηλαδή προσώπων που δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους (άρθρο 49 παρ. 4), και ο υιοθετούμενος απαγορεύεται να είναι ή να έχει υπάρξει κατά παρελθόντα χρόνο έγγαμος. Για να γίνει δεκτή η αίτηση υιοθεσίας από το Δικαστήριο απαιτείται η διαμονή του τέκνου με τον αιτούντα, στην περίπτωση που αυτός είναι σύντροφος ενός από τους φυσικούς γονείς του τέκνου, για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών πριν από την κατάθεση της αίτησης υιοθεσίας. Επίσης, απαιτείται η συναίνεση του φυσικού γονέα του τέκνου, ο οποίος ασκεί τη γονική μέριμνα, η οποία δίνεται μετά από την κατάθεση της αίτησης της υιοθεσίας. Ο Νόμος του Ηνωμένου Βασιλείου δεν περιέχει ειδική

διάταξη για τον τύπο της συναίνεσης, παραπέμπει όμως για το εν λόγω θέμα στους Διαδικαστικούς Κανόνες του Δικαστηρίου (Procedure Rules, Rule 14 - Procedure for Applications in Adoption, Placement and Related Proceedings) και στις Οδηγίες Πρακτικής (Practice Direction 5A - Court Documents), που ρυθμίζουν μεταξύ άλλων το περιεχόμενο και τη μορφή του εντύπου που συμπληρώνουν και υπογράφουν οι φυσικοί γονείς του υιοθετουμένου προκειμένου να χορηγήσουν στο Δικαστήριο τη συναίνεσή τους στην υιοθεσία. Οι γονείς οφείλουν να υπογράψουν το έντυπο της συναίνεσης και το γνήσιο της υπογραφής τους βεβαιώνεται από μάρτυρα. Μεταξύ των προσώπων που μπορούν να βεβαιώσουν ως μάρτυρες το γνήσιο της υπογραφής είναι και συμβολαιογράφοι. Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 4, 5 του Ν. 2447/1996 όταν ο υποψήφιος θετός γονέας ή ο υποψήφιος να υιοθετηθεί ανήλικος έχει τη συνήθη διαμονή του στο εξωτερικό, η συναίνεση των υποψήφιων θετών γονέων δηλώνεται πάντοτε ενώπιον του αρμόδιου ελληνικού δικαστηρίου που τελεί την υιοθεσία. Όλες οι άλλες συναινέσεις, όπως είναι εν προκειμένω και η συναίνεση του φυσικού γονέα, που είναι απαραίτητες για την τέλεση της υιοθεσίας, δίνονται αν ο συναινών έχει τη συνήθη διαμονή του στην αλλοδαπή ενώπιον της αρμόδιας ελληνικής προξενικής αρχής ή της αρμόδιας αρχής του τόπου της συνήθους διαμονής του, όπως τέτοια αρμόδια αρχή είναι και ο Συμβολαιογράφος ο οποίος εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο.

 

ΤρΕφΑθ 4131/2021 : "Αστική ευθύνη δημοσίου - Ρυμοτομικά βάρη - άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης - Αγωγή νομής - Αδικαιολόγητος πλουτισμός - Παραγραφή αξίωσης από αδικοπραξία - Έκτακτη χρησικτησία "

Ιδιοκτήτης ακινήτου που έχει ρυμοτομηθεί κατ’ εφαρμογή του σχεδίου πόλεως εφόσον από την επιβολή της απαλλοτρίωσης παρήλθε μακρύ χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου δεν συντελέστηκε η απαλλοτρίωση αυτή με την καταβολή ή την παρακατάθεση της οφειλόμενης αποζημίωσης μπορεί να απευθυνθεί στη Διοίκηση και να ζητήσει την άρση της απαλλοτρίωσης ακινήτου. Σε περίπτωση άρνησης της Διοίκησης να προβεί στη νόμιμη οφειλόμενη αυτή ενέργειά της ο θιγόμενος ιδιοκτήτης μπορεί αν προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια και να ζητήσει την ακύρωση της άρνησης της διοίκησης. Στοιχεία αγωγής αποζημίωσης για αφαίρεση και μη απόδοση νομής πράγματος. Αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού. Πενταετής παραγραφή αξίωσης προς αποζημίωση λόγω αδικοπραξίας. Η παραγραφή της αξίωσης του ζημιωθέντος προς αποζημίωση για τη ζημία που υφίσταται από τη διατήρηση της κατάστασης αυτής και την παράλειψη του δράστη να ενεργήσει προς άρση της δεν αρχίζει από το χρονικό σημείο που αυτός έλαβε γνώση της αρχικής συμπεριφοράς του δράστη, με την οποία δημιουργήθηκε η ζημιογόνος κατάσταση, αλλά από τα μεταγενέστερα χρονικά διαστήματα που εξακολουθεί να υφίσταται η προαναφερόμενη κατάσταση και να προκαλεί ζημία σε αυτόν. Όταν υπόχρεος προς αποζημίωση από αδικοπραξία οργάνων του είναι Δήμος η παραγραφή οποιασδήποτε απαίτησης κατά του Δήμου αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε και είναι δυνατή η δικαστική επιδίωξή της. Κτήση κυριότητας ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία.

 

 

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ - 2ο ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΜΗΜΑ

 

Αριθμός Απόφασης 4.131/1-10-2021

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

(Τακτική Διαδικασία)

Αποτελούμενο από τους δικαστές, Αθανάσιο Δαββέτα, Πρόεδρο Εφετών, Παναγιώτη Φιλόπουλο, Εφέτη, και Αποστολία Παντελίδου, Εφέτη, εισηγήτρια, και από τη γραμματέα Φωτεινή Μπριντζίκη.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Αθήνα, την 1η Ιουνίου 2021, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΑΣΚΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ο.Τ.Α. α' βαθμού) με την επωνυμία «Δήμος Αθηναίων», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Λιοσίων αρ. 22), νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Δήμαρχο του, ο οποίος εκπροσωπήθηκε, δυνάμει του υπ'αρ../2019 πληρεξούσιου του ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών ., σε συνδυασμό με το πρακτικό της υπ'αρ../20-9-2021 συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Αθηναίων, από τον πληρεξούσιο, με πάγια αντιμισθία, δικηγόρο του ΣΜ, ο οποίος με την από 28-5-2021 μονομερή δήλωση του, δεν παρέστη κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 242§2 σε συνδυασμό με το άρθρο 524 παρ. 1 εδ. α' Κ.Πολ,Δ., χωρίς να απαιτείται εκ μέρους του κατάθεση του προβλεπόμενου από την παρ. 3 του άρθρου 495 Κ.Πολ.Δ., γραμμάτιου προκαταβολής εισφορών και ενσήμων, σύμφωνα με τα άρθρα 276 Κ.Δ.Κ. (Ν.3.463/2006), 19 παρ. 1 κ.δ. από 26-6/10-7-1944 «Περί κωδικός νόμων περί δικών του Δημοσίου» και 61 παρ.3 γ' Κώδ.Δικ.(Ν. 4194/2013), και

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ - ΚΑΘΉΣ Οί ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ: ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Αιόλου αρ. 86), νόμιμα εκπροσωπούμενης, η οποία εκπροσωπήθηκε, δυνάμει του υπ'αρ../29-10-2020 πληρεξουσίου ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ., από την πληρεξούσια δικηγόρο της Α Π, η οποία με την από 31-5-2021 μονομερή δήλωση της, δεν παρέστη κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 242§2 σε συνδυασμό με το άρθρο 524 παρ. 1 εδ. α' Κ.Πολ.Δ., ενώ προσκόμισε το υπό στοιχ. ./2021 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Α.

Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη τραπεζική εταιρεία, με την υπ' αριθμ. έκθ. κατάθ. -Γ.Α.Κ. ./Α.Κ.Δ../29-12-20Π αγωγή της, απευθυνόμενη ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την οποία έστρεψε κατά του εναγόμενου Ν.Π.Δ.Δ., ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σε αυτή. Επί της αγωγής, αυτής εξεδόθη η 4.115/30-12-2015 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής το εναγόμενο Ν.Π.Δ.Δ άσκησε την υπ' αριθμόν κατάθ. στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ./14-6-2016 έφεσή του, ζητώντας να γίνει, αυτή δεκτή, για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτή, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε, με επιμέλεια του, στο παρόν Δικαστήριο, δυνάμει της υπ' αριθ.εκθ.κατ. ./20-7 2016 πράξης της Γραμματείας του Δικαστηρίου αυτού, για την αρχική δικάσιμο της 26ης-9-2017 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο της 22ας-1-2019, οπότε και συζητήθηκε. Επίσης, τυ εναγόμενο με ιδιαίτερο δικόγραφο που απηύθυνε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, άσκησε τους υπ' αρ.έκθ.κατ.Γ.Α.Κ. ./Ε.Α.Κ../7-4-2017 πρόσθετους λόγους έφεσης, η συζήτηση των οποίων προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 26-9-2017 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο της 22ας-1-2019, οπότε και συζητήθηκαν. Λόγω, όμως, αδυναμίας έκδοσης απόφασης, εισήχθησαν προς ανασυζήτηση οι υποθέσεις, με τις υπ'αρ../2021 και ./2021 πράξεις της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου αυτού, που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με έκθ.κατ. Γ.Α.Κ. ./E.A.K../2-3-2G21 και Γ.Α.Κ. ./Ε.Α.Κ../18-2-2021 αντίστοιχα, κατ' εφαρμογή του άρ.307 Κ.Πολ.Δ., η μεν πρώτη (έφεση) για τη δικάσιμο της 18ης-5-2021, οπότε αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο, η δε δεύτερη (πρόσθετοι λόγοι έφεσης) για τη σημερινή δικάσιμο και γράφτηκαν στο πινάκιο.

 

Οι υποθέσεις εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο με αύξοντα αριθμό . και ., αντίστοιχα, και συζητήθηκαν.

 

Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν, αλλά είχαν προκαταθέσει προτάσεις κατά την αρχική δικάσιμο της 22ας-1 -2019 καθώς και συμπληρωματικές προτάσεις μαζί με τις προαναφερόμενες μονομερείς δηλώσεις τους, κατ' άρθρο 242§2 Κ.Πολ.Δ.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ.

I. Νόμιμα εισάγονται για ανασυζήτηση η υπ' αριθ. εκθ.καταθ. στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ./14-6-2016 έφεση καθώς και οι υπ' αρ. έκθ. κατ. στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου Γ.Α.Κ. ./Ε.Α.Κ. ./7-4-2017 πρόσθετοι λόγοι έφεσης του ηττηθέντος πρωτοδίκως εναγόμενου κατά της 4.115/30-12-2015 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με τις υπ' αρ. έκθ.κατ. Γ.Α.Κ../Ε.Α.Κ../2-3-202Ι και Γ.Α.Κ../Ε.Α.Κ../Ι8-2-2021, αντίστοιχα, πράξεις της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου αυτού, κατ' εφαρμογή του άρ.307 Κ.Πολ.Δ., λόγω αδυναμίας έκδοσης απόφασης.

II. Η κρινόμενη έφεση πρέπει να συνεκδικαστεί, κατά το άρθρο 246 του Κ.Πολ.Δ., με τους κρινόμενους πρόσθετους λόγους έφεσης, διότι αυτοί τελούν σε εξάρτηση με την έφεση και φέρουν, σε σχέση με αυτή, παρακολουθηματικό χαρακτήρα, η ύπαρξη της οποίας αποτελεί προϋπόθεση της άσκησης και της εισαγωγής τους προς συζήτηση, και, επομένως, δε νοείται χωριστή εκδίκαση τους (Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, στ' έκδοση, παρ.

ΙΙΙ. Η υπό κρίση έφεση του ηττηθέντος πρωτοδίκως εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος κατά της 4.115/30-12-2015 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 περ. β' Κ.Πολ.Δ.) και έχει ασκηθεί νομότυπα, εμπρόθεσμα (άρθρα 495,511,513 παρ.1 στοιχ. β', 516 § 1, 517, 518 §2 σε συνδυασμό με τα άρ. 144 επ.Κ.Πολ.Δ.) και παραδεκτά (άρ.532 Κ.Πολ.Δ.), δεδομένου ότι η ένδικη έφεση ασκήθηκε από το εκκαλούν εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο ετών, η οποία άρχεται από την επόμενη ημέρα της δημοσίευσης της απόφασης που περατώνει τη δίκη, ήτοι από 31-12-2015 (κατ' άρθρο 518§2 σε συνδ. με άρ. 144§Ι Κ.Πολ.Δ.), διότι δεν προέκυψε ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλούμενης οριστικής απόφασης, χωρίς εξάλλου, να απαιτείται η κατάθεση εκ μέρους του Δήμου του παραβόλου που ορίζεται από το άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ., σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 4 εδ.β Ν.2.579/1998 σε συνδυασμό με το άρθρο 276 Κ.Δ.Κ. (Ν.3.463/2006) Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί 584).

Περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια τακτική διαδικασία (άρθρα 522 και 533 Κ.Πολ.Δ.}.

IV. Οι κρινόμενοι πρόσθετοι λόγοι έφεσης αρμοδίως φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, κατ' άρ. 520 παρ.2 Κ.Πολ.Δ., ασκήθηκαν, δε, παραδεκτά με ιδιαίτερο δικόγραφο που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο επιδόθηκε στην εφεσίβλητη, εντός της νόμιμης προθεσμίας των 30 ημερών πριν από τη συζήτηση της έφεσης (βλ. την προσκομιζόμενη με επίκληση υπʼ αριθμ. ./11-4-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας Εφετείου Αθηνών ...), δεδομένου ότι ως ημέρα συζήτησης της υπόθεσης για τον υπολογισμό της προθεσμίας κατάθεσης και κοινοποίησης του δικογράφου των πρόσθετων λόγων έφεσης νοείται εκείνη, κατά την οποία εκφωνήθηκε η υπόθεση και άρχισε η εκδίκαση αυτής, ανεξάρτητα αν αυτή είναι η, κατά τα άρθρα 226 § 2 και 498 § 1 Κ.Πολ.Δ., από τον γραμματέα του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου αρχικώς ορισθείσα ή μεταγενέστερη που προσδιορίστηκε μετά την αναβολή ή τη ματαίωση της (Ολ.Α.Π. 2.091/1986, Α.Π. 182.2/2017, Τ.Ν.Π.ΝΟΜΟΣ, Σ. Σαμουήλ, Η Έφεση, Αθήνα 2009, παρ.603-604). Πρέπει, επομένως, οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης να γίνουν τυπικά δεκτοί και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, κατά την ίδια τακτική διαδικασία (άρθρα 522 και 533 Κ.Πολ.Δ.).