ΜονΔΠρΠατρών 900/2022 : "Πίνακας προσωπικού - Προσφυγή ακύρωσης - Πράξη επιβολής προστίμου Ε.ΥΠ.Ε.Α. - Πλημμελής αιτιολόγηση"

 

Η μετακίνηση μισθωτών μεταξύ των καταστημάτων που διατηρεί ο ίδιος εργοδότης και η ανάληψη εργασίας σε αυτά πριν από την επικαιροποίηση, ως προς τον συγκεκριμένο μισθωτό, των στοιχείων του πίνακα προσωπικού που τηρείται στο υποκατάστημα της μετακίνησής του δύναται ενδεχομένως να στοιχειοθετήσει παράβαση των διατάξεων του νόμου και να επισύρει την επιβολή προστίμου από τα αρμόδια όργανα του ΣΕΠΕ κατά τις διατάξεις του άρθρου 24 παρ. 1 ν. 3996/2011, πλην όμως δεν δικαιολογεί την επιβολή προστίμου κατά τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 1 της ΚΥΑ Φ.11321/11115/802/2.6.2014, καθώς η καταχώρηση εργαζομένου στους πίνακες προσωπικού του εργοδότη δεν εξομοιούται με μη αναγραφή του. Δεκτή προσφυγή ακύρωσης κατά πράξης επιβολής προστίμου Ε.ΥΠ.Ε.Α. για την παράβαση της μη αναγραφής εργαζομένων στους τηρούμενους πίνακες προσωπικού. Μη νόμιμη επιβολή προστίμου.

 

Αριθμός απόφασης : Α 900/2022

 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ 3ο ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 24 Σεπτεμβρίου 2020, με δικαστή τον Δημήτριο Χονδρό, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Δήμητρα Μπική, δικαστική υπάλληλο.

Για να δικάσει την από ........ προσφυγή (με γενικό αριθμό πράξης κατάθεσης στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ......., και αριθμό πράξης καταχώρησης στο Δικαστήριο ........):

Της ετερόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «… Ε.Ε.», εδρεύουσας στο Ρίο Αχαΐας (οδός .), η οποία δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο αλλά παραστάθηκε με την από 23.9.2020 δήλωση, κατ' άρθρο 133 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, ΦΕΚ Α' 97, Κ.Δ.Δ.), του πληρεξούσιου δικηγόρου ΒΓ.

Κατά του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) με την επωνυμία «Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών» (Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.), και ήδη, κατόπιν ένταξης, δυνάμει των άρθρων 51 παρ. 1, 53 παρ. 1 περ. Α' και 70 παρ. 9 του ν. 4387/2016 (ΦΕΚ Α' 85), των οικείων Κλάδων του καταργηθέντος με τον ίδιο νόμο Ιδρύματος στο συσταθέν Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (Ε.Φ.Κ.Α.), και κατόπιν μετονομασίας του τελευταίου ασφαλιστικού φορέα με το άρθρο 1 του ν. 4670/2020 (ΦΕΚ Α' 43), του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης» (e-Ε.Φ.Κ.Α.), νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Διοικητή αυτού, ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξούσιου δικηγόρου ΠΠ.

Κατά τη συζήτηση, ο διάδικος που παραστάθηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε και προφορικώς τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο, αφού μελέτησε τη δικογραφία

Σκέφθηκε κατά το νόμο:

1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το υπ' αριθμόν . ειδικό έντυπο παραβόλου, Σειράς Α'), ζητείται, παραδεκτώς, η ακύρωση της υπ' αριθμόν /17.12.2014 Πράξης Επιβολής Προστίμου (Π.Ε.Π.) της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (Ε.ΥΠ.Ε.Α.) Περιφέρειας Αττικής του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., με την οποία καταλογίσθηκε στην προσφεύγουσα εταιρία, κατ' επίκληση του άρθρου 20 του ν. 4255/2014 και της Φ.11321/11115/802/2014 Κ.Υ.Α., πρόστιμο συνολικού ύψους 19.746,54 ευρώ, λόγω μη αναγραφής των αναφερόμενων στην πράξη δύο εργαζομένων σε πίνακα προσωπικού (έντυπο Ε4) της επιχείρησης της, καθώς και πρόστιμο 500 ευρώ λόγω μη τήρησης ισχύοντος πίνακα προσωπικού, και συνολικώς το ποσό των 20.246,54 ευρώ. Εξάλλου, η ένδικη υπόθεση νομίμως εισάγεται προς συζήτηση κατόπιν της δημοσίευσης της 453/2016 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 20ο Μονομελές), εκδοθείσας εν συμβουλίω κατά τη διαδικασία του άρθρου 126Ατου Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, διά της οποίας παραπέμφθηκε η υπό κρίση προσφυγή ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ως κατά τόπον αρμοδίου προς εκδίκαση της.

2. Επειδή, με τη διάταξη του άρθρου 16 του ν. 2874/2000 (ΦΕΚ Α' 286) αντικαταστάθηκε το άρθρο 4 του ν.δ/τος 515/1970 «περί χρονικών ορίων εργασίας μισθωτών» (ΦΕΚ Α' 95), όπως ίσχυε, ως εξής: ««1. Κάθε εργοδότης υπαγόμενος στις διατάξεις του παρόντος υποχρεούται όπως μία φορά το χρόνο και κατά το χρονικό διάστημα από 15 Σεπτεμβρίου έως 15 Νοεμβρίου καταθέτει, καθ' οιονδήποτε τρόπο, στην αρμόδια υπηρεσία του Σ.ΕΠ.Ε. ... εις διπλούν, πίνακα με την επωνυμία, το είδος, τον τόπο λειτουργίας και το Α.Φ.Μ. της επιχείρησης, ο οποίος θα περιλαμβάνει τα παρακάτω στοιχεία ενός εκάστου των απασχολούμενων σε αυτή μισθωτών: Α. ... ΣΤ. ... 2. ... 4. Με μέριμνα του εργοδότη το ένα αντίτυπο του ανωτέρω πίνακα παραλαμβάνεται από την υπηρεσία κατάθεσης σφραγισμένο και αναρτάται σε εμφανές σημείο του τόπου εργασίας χωρίς τη στήλη των καταβαλλόμενων αποδοχών ... Το άλλο παραμένει στο αρχείο της υπηρεσίας του Σ.ΕΠ.Ε. Στο αρχείο των κατατεθειμένων πινάκων των υπηρεσιών του Σ.ΕΠ.Ε. έχει άμεση πρόσβαση η αρμόδια υπηρεσία του Ι.Κ.Α. σε κάθε περίπτωση. 5. [όπως η παρ. αυτή τελικώς αντικαταστάθηκε με τη θέση σε ισχύ της υποπαρ. ΙΑ. 13 περ. 1 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α' 222)] Ο εργοδότης υποχρεούται να καταθέσει συμπληρωματικούς πίνακες προσωπικού ως προς τα μεταβληθέντα στοιχεία: α) για την πρόσληψη νέου εργαζομένου, το αργότερο την ίδια ημέρα της πρόσληψης και πάντως πριν την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο, β) ... γ) ... Η κατάθεση συμπληρωματικών στοιχείων μπορεί γίνει γραπτά ή ηλεκτρονικά. 6. ... 7. Ο έλεγχος του πίνακα προσωπικού γίνεται σε κάθε στάδιο από την κατάθεση μέχρι τη διενέργεια επιθεωρήσεων στους χώρους εργασίας όπου ελέγχεται εξαντλητικά».

ΠΠρΠατρών 557/2022 : "Εκούσια δικαιοδοσία - Άδεια για μεταφορά στο σώμα άλλης γυναίκας γονιμοποιημένων ωαρίων – Προϋποθέσεις"

Δεκτή αίτηση για παροχή άδειας μεταφοράς στο σώμα άλλης γυναίκας γονιμοποιημένων ωαρίων με το γενετικό υλικό του συζύγου της αιτούσας, ξένων προς την κυοφόρο, προκειμένου η τελευταία να κυοφορήσει το τέκνο ή τα τέκνα που η αιτούσα και ο σύζυγός της επιθυμούν να αποκτήσουν. Παρένθετη μητρότητα. Έλεγχος συνδρομής των νόμιμων προϋποθέσεων για την παροχή της εν λόγω άδειας της συγκεκριμένης μεθόδου ιατρικής υποβοήθησης της ανθρώπινης αναπαραγωγής.

 

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

Αριθμός Απόφασης 557/2022

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ)

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ευάγγελο Κωστακιώτη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αθανάσιο Τζιούμη, Πρωτοδίκη, Μαρία Βατσαρέα, Πρωτοδίκη - Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα, Ευφροσύνη Λιαρομμάτη.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στην Πάτρα, την 5η Σεπτεμβρίου 2022 για να δικάσει την υπόθεση:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ., συζ. ., κατοίκου Πατρών, επί της οδού ....., κατόχου του υπ' αριθμ. . .........ΑΦΜ, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο διά του πληρεξουσίου δικηγόρου της, ΠΧ (ΔΣΠ), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις. 

Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 06-05-2022 αίτηση της που κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ./03-08-2022, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, γράφτηκε στο πινάκιο με αριθμό . και εκφωνήθηκε στη σειρά της.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας ανέπτυξε προφορικά τους ισχυρισμούς, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που νομίμως κατέθεσε επί της έδρας και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα περιέχονται σε αυτές και στα πρακτικά της δίκης.

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Η αιτούσα, κάτοικος Πατρών, με την κρινόμενη αίτηση της, επικαλούμενη ότι, βρίσκεται σε ηλικία φυσικής αναπαραγωγής, πλην, όμως, αδυνατεί να κυοφορήσει λόγω του ειδικότερα περιγραφόμενου προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει, ζητεί να της παρασχεθεί η άδεια για τη μεταφορά στο σώμα της ..., η οποία είναι υγιής και κατάλληλη για κυοφορία, ξένων προς αυτή εξωσωματικά γονιμοποιημένων ωραρίων, προκειμένου να κυοφορήσει το τέκνο ή τα τέκνα που η ίδια και ο σύζυγος της, ., επιθυμούν να αποκτήσουν, με βάση την έγγραφη και χωρίς αντάλλαγμα σχετική συμφωνία τους. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αίτηση, παραδεκτώς και αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι καθ' ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739, 740 παρ. 1 εδ. β', 741 επ., 799 ΚΠολΔ και 121 ΕισΝΑΚ), είναι δε νόμιμη, εδραζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1458, 1464 ΑΚ, 1,2 παρ. 1 περ. β', 3 αρ. 8 - 9, 4, 13 Ν. 3305/2005 και 8 Ν. 3089/2002. Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

ΕιρΑθ 776/2022 : "Αποζημίωση κρατηθέντος και μετέπειτα αθωωθέντος υπό το καθεστώς του προϊσχύσαντος ΚΠΔ"

Προϋπόθεση της άσκησης στα πολιτικά δικαστήρια σχετικής αγωγής είναι η προηγούμενη αναγνώριση της συναφούς υποχρέωσης του Δημοσίου με αμετάκλητη απόφαση του αρμόδιου ποινικού δικαστηρίου. Δυνάμει του τεκμηρίου αθωότητας είναι απορριπτέος ο ισχυρισμός του Δημοσίου ότι, ανεξαρτήτως της κράτησης ή μη του ενάγοντος, ήταν αβέβαιη η εύρεση εργασίας του τελευταίου επειδή εκκρεμούσε η ποινική δίωξη και καταδίκη του. Απορριπτέα κρίνεται η περί διετούς παραγραφής ένσταση του Ελληνικού Δημοσίου. Καθ' ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή για την περαιτέρω αποζημίωση του ενάγοντος εξαιτίας της άδικης προσωρινής κράτησής του επί 399 ημέρες.

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΏΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΑΡΙΘΜΟΣ 776/2022

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από τον Ειρηνοδίκη Εμμανουήλ Φωτάκη, που όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών και την γραμματέα Κατερίνα Μαλινδρέτου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 11/3/2022 για να δικάσει την υπόθεση:

Του ενάγοντος ... του ..., κατοίκου Αθηνών (οδός ... αριθ....), κατόχου Α.Φ.Μ. ... ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του ΔΑ (ΑΜΔΣΑ ...).

Του εναγομένου : Ελληνικού Δημοσίου, όπως εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών με έδρα την Αθήνα (οδός Καραγεώργη Σερβίας αρ.8) το οποίο παραστάθηκε δια της δικαστικής πληρεξούσια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ΑΤ (αμ ...).

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 25-6-2019 αγωγή του η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2019 και ειδικό ./25-6-2019 και προσδιορίστηκε αρχικά να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 7-5-2020, όταν και αποσύρθηκε από το πινάκιο λόγω μερικής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων εξαιτίας των μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από την πανδημία του κορονοϊόύ και επαναπροσδιορίστηκε οίκοθεν για την δικάσιμο ης 4/3/2021, ότε και εκ νέου αποσύρθηκε για την ίδια αιτία (πανδημίας του Covid-19) και επαναπροσδιορίστηκε οίκοθεν για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, οπότε και εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου 14. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι νομικοί παραστάτες των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Στα άρθρα 533 έως 545 ΚΠΔ - όπως αντικαταστάθηκαν ως άνω με το άρθρο 26 του Ν. 2915/2001 [ΦΕΚ. Α' 109/29-5-200] - περιέχεται πλήρης ρύθμιση για την αποζημίωση των αδίκως καταδικασθέντων ή προσωρινά κρατηθέντων και τελικά αθωωθέντων (ΑΠ 1593/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), όπως απαιτείται από τα άρθρα 7 § 4 του Συντ. και 9 § 5 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά Δικαιώματα και σε αρμονία προς τις συνταγματικές διατάξεις περί χωριστών δικαιοδοσιών (άρθρα 94-95, ΑΠ 444/2015, ΑΠ 1123/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 918/2008 ΝοΒ 2008.2402). Προβλέπεται σε αρμονία προς τις συνταγματικές διατάξεις περί χωριστών δικαιοδοσιών (άρθρα 94, 95, 96 Σ) ότι αρμόδιο δικαστήριο για τη διάγνωση του άδικου ή παράνομου της προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης είναι αποκλειστικώς το ποινικό δικαστήριο (ή δικαστικό συμβούλιο) που αθώωσε ή απήλλαξε ή τιμώρησε με ελαφρότερη ποινή τον κατηγορούμενο. Τα δε πολιτικά δικαστήρια είναι αρμόδια, μόνο για τον προσδιορισμό του ύψους της ζημίας και την επιδίκαση της ανάλογης αποζημίωσης ή χρηματικής ικανοποίησης, στις περιπτώσεις, που το ποινικό δικαστήριο έχει μεν αναγνωρίσει τη σχετική υποχρέωση του Δημοσίου, αλλά δεν έχει προσδιορίσει το ύφος της αποζημίωσης ή προσδιόρισε αυτή και το ύψος της δεν βρίσκει σύμφωνο τον δικαιούχο ή το υπόχρεο Δημόσιο. Και τούτο, γιατί ο ποινικός δικαστής, ο οποίος έχει πλήρη γνώση της διεξαχθείσας ενώπιον του ποινικής διαδικασίας, εκτιμώντας τις συνθήκες και όλες τις προσκομισθείσες αποδείξεις, είναι ο πλέον κατάλληλος για να αποφανθεί για την υποχρέωση ή μη του Δημοσίου προς αποζημίωση (ΑΠ 918/2008 ΝοΒ 2008.2402). Απαραίτητη συνεπώς προϋπόθεση της άσκησης στα πολιτικά δικαστήρια αγωγής αποζημίωσης για άδικη προσωρινή κράτηση και επιδίκασης αυτής είναι η προηγουμένη αναγνώριση της συναφούς υποχρέωσης του Δημοσίου με απόφαση του αρμοδίου ποινικού δικαστηρίου ή συμβουλίου, και δη αμετακλήτως, η έλλειψη της οποίας καθιστά την αγωγή απαράδεκτη και αντικείμενο της αποζημίωσης αυτής είναι κάθε ζημία που προκλήθηκε από την ολική ή μερική εκτέλεση της προσωρινής κράτησης κ.λπ. και χρηματική ικανοποίηση, το ποσό της οποίας καθορίζεται κατά την κρίση του δικαστηρίου (άρθρο 540 § 1, ΑΠ 444/2015, ΑΠ 366/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξ άλλου, σύμφωνα με τον Νέο ΚΠοινΔ που κυρώθηκε με το Ν. 4620/2019 και ισχύει από 1-7-2019, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 535 § 1 έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από το Δημόσιο αποζημίωση: α) οι προσωρινά κρατηθέντες, που αθωώθηκαν αμετάκλητα με βούλευμα ή απόφαση δικαστηρίου ...», κατά το άρθρο 536 «Το Δημόσιο δεν έχει υποχρέωση για αποζημίωση, αν εκείνος που καταδικάσθηκε ή κρατήθηκε προσωρινά έγινε από πρόθεση παραίτιος της καταδίκης ή της προσωρινής κράτησης» και σύμφωνα με το άρθρο 540 «Σε περίπτωση που γίνει δεκτή η αίτηση για αποζημίωση, επιδικάζεται στον αιτούντα αμετακλήτως κατ' αποκοπή αποζημίωση συνολικά για τεκμαρτή περιουσιακή ζημία και για ηθική βλάβη, η οποία δεν μπορεί να είναι κατώτερη των είκοσι (20) ευρώ ούτε ανώτερη των πενήντα (50) ευρώ την ημέρα και της οποίας το ύφος προσδιορίζεται αφού ληφθεί υπόψη και η οικονομική και οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου. Το κατώτερο και το ανώτερο όριο της αποζημίωσης μπορεί να αναπροσαρμόζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», ενώ τέλος σύμφωνα με τις διάταξη του 590 § 1 του νέου ΚΠΔ «Υποθέσεις που εκκρεμούν σε οποιοδήποτε στάδιο της ποινικής διαδικασίας και σε οποιονδήποτε βαθμό συνεχίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κώδικα. Ol πράξεις της ποινικής διαδικασίας που τελέστηκαν όταν ίσχυαν οι διατάξεις που καταργούνται διατηρούν το κύρος τους».

Εν προκειμένω με την υπό κρίση αγωγή, κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου αυτής , ο ενάγων εκθέτει ότι έχοντας γεννηθεί στην τουρκική επαρχία Diyarbakir το έτος 1987 και όντας μέλος της κουρδικής μειονότητας, είχε ήδη από το έτος 2006 μετακομίσει στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές Ιατρικής στο πανεπιστήμιο "Istanbul University" όταν κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εκλέχθηκε μέλος της Γενικής Συνέλευσης Νέων του "HDP" (Κουρδικού Απελευθερωτικού Μετώπου), ήτοι του κόμματος που εκπροσωπεί στο Κοινοβούλιο της Τουρκίας εκατομμύρια Κούρδων και έχει δεκάδες χιλιάδες μέλη στις τουρκικές φυλακές κι ότι ανέπτυξε εθελοντική δράση και ως ακτιβιστής της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Association pnsan Haklari Dernegi), εργαζόμενος παράλληλα με τις σπουδές του, ως ασφαλιστής υγείας, βοηθός σε ιατρικό κέντρο περίθαλψης προσφύγων και θυμάτων βασανιστηρίων κι ότι, εν τέλει, εξαιτίας της πολιτικής του δράσης και των πεποιθήσεων του, υπέστη κρατήσεις και βασανιστήρια με αποκορύφωμα την καταδίκη του το έτος 2014 σε 12ετή κάθειρξη από τουρκικό ποινικό δικαστήριο λόγω της συμμετοχής· του στο κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα. Έκτοτε και έως το 2016 ζούσε στην Κωνσταντινούπολη ως φυγόποινος, αλλά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης — 16ης Ιουλίου 2016, όταν εντάθηκε η καταστολή των αντιφρονούντων του καθεστώτος Ερντογκάν , όπως και ο ίδιος, φοβούμενος για την ζωή του, επιχείρησε να διαφύγει της χώρας καταγωγής του. Ότι προς τούτο, την 8η Οκτωβρίου 2016 βρέθηκε σε σκάφος με άλλους 120 μετανάστες και τις πρωινές ώρες της 9ης Οκτωβρίου 2016 το πλεούμενο, όπου επέβαιναν, υπέστη μηχανική βλάβη και βυθίστηκε μεσοπέλαγα. Διασώθηκαν οι επιβαίνοντες, αλλά ο ενάγων, ο οποίος είχε προβεί στην τηλεφωνική κλήση S.O.S. προς το Λιμενικό Σώμα, καθόσον ήταν ο μόνος που ομιλούσε αγγλικά, λόγω της ιδιότητας του ως τούρκος υπήκοος, θεωρήθηκε από τις ελληνικές διωκτικές αρχές υπεύθυνος του συμβάντος και κατηγορήθηκε σαν υπαίτιος παράνομης διακίνησης ανθρώπων (trafficking). Ότι του αποδόθηκαν κατηγορίες για την τέλεση σοβαρών εγκλημάτων και δη : α) της παράνομης μεταφοράς με πλωτό μέσο από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόων τρίτων κρατών, χωρίς να έχουν δικαίωμα εισόδου, εκ κερδοσκοπίας, κατ1 επάγγελμα και από κοινού, ενώ από την παράνομη πράξη μπορούσε να προκόψει κίνδυνος για άνθρωπο, β) της παράνομης είσοδο στη Χώρα, γ) της ψευδορκίας μάρτυρα και δ) της κατοχής και .χρήσης ψευδών ταξιδιωτικών εγγράφων. Ότι μετά ταύτα, την 10.10.2016 επιβλήθηκε σε βάρος του προσωρινή κράτηση ενώ ενδιαμέσως, υποβλήθηκε από τις τουρκικές αρχές αίτημα έκδοσης του. Ειδικότερα, σύμφωνα με αυτή ήταν κατηγορούμενος στην Τουρκία για την «υποκίνηση διαδήλωσης 15 ατόμων το έτος 2010»., αλλά τον Σεπτέμβριο 2017 ο Άρειος Πάγος γνωμοδότησε αρνητικά επί της εν λόγω αίτησης έκδοσης, αναγνωρίζοντας του την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα και διατρέχοντος κίνδυνο ζωής σε περίπτωση έκδοσης του στην Τουρκία. Εκθέτει ότι, εν συνεχεία, με την απόφαση υπ' αριθ. 96/2017 Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αιγαίου, αθωώθηκε πανηγυρικά -και όχι λόγω αμφιβολιών- για όλες τις προαναφερθείσες εγκληματικές πράξεις που του αποδίδονταν ενώ προς υποστήριξη του έστερξαν το Ελληνικό Συμβούλιο -για τους Πρόσφυγες και πλείστες άλλες συλλογικότητες, ως αναφέρονται στην υπό κρίση. Ότι μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης του κρατήθηκε προσωρινά από την 10.10.2016 μέχρι την 13η.1.2017 (ήτοι επί 399 ημέρες), κυρίως στις φυλακές Χίου (επί 11 μήνες) και στον Κορυδαλλού (επί 2 μήνες). Σχετικώς, την 14.11.2017 υπέβαλε κατ' άρθρο 537 ΚΠΔ αίτηση για την αποζημίωση του ως αδίκως κρατηθείς, αιτούμενος την καταβολή του ποσού των €30,00/ημέρα για 399 ημέρες κράτησης, ήτοι για το συνολικό ποσό των €11.970,00- Επ' αυτής, το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αιγαίου με την υπ' αριθ.'62/10.7.2018 απόφαση του έκρινε εν μέρει δεκτή για το ποσό των10,00€ ημερησίως (ήτοι για το συνολικό ποσό των 3.990,006). Με αυτό το ιστορικό ο ενάγων ζητεί να αυξηθεί το ποσό αυτό σε 50 € ημερησίως, ήτοι συνολικά στο ποσό των 15.960€ και να αποζημιωθεί αναλόγως. Εισέτι να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και να καταδικαστεί του εναγόμενο στην εν γένει δικαστική του δαπάνη.

ΜΠρΠατρών 384/2022: Διαδικασία οικογενειακών διαφορών - Κοινή άσκηση γονικής μέριμνας - Ανάθεση επιμέλειας τέκνου στον πατέρα - Βέλτιστο συμφέρον τέκνου - Αρχή της προδικασίας -.

 

 

Κοινή άσκηση γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης. Δικαστική ρύθμιση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων. Το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου αποτελεί κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων και προσφυγής τους στο δικαστήριο. Έννοια βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου. Αγωγή με την οποία ο ενάγων πατέρας ζητεί την ανάθεση της γονικής μέριμνας του τέκνου των διαδίκων σε αυτόν. Εφαρμογή της διαδικασίας των οικογενειακών διαφορών. Μόνο η αφαίρεση της γονικής μέριμνας δικάζεται με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Απαράδεκτο το αίτημα που υπέβαλλε η εναγομένη με τις προτάσεις της περί καθορισμού αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο των ημερών και ωρών επικοινωνίας με το τέκνο της. Αρχή προδικασίας. Ανάθεση της αποκλειστικής άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων οριστικά στον πατέρα του.

 

 

Αριθμός Απόφασης 384/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

ειδική διαδικασία οικογενειακών διαφορών

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ευαγγελία Ψυχάρη, Πρωτοδίκη, που ορίστηκε από την Προϊσταμένη του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Ευφροσύνη Λιαρομμάτη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στις 26 Νοεμβρίου 2021 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: ..., κατοίκου Κορωπίου Αττικής (οδός ..) με ΑΦΜ ... ΔΟΥ Κορωπίου, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου μετά των πληρεξουσίων δικηγόρων του ΟΣΣ δ.σ. Αθηνών και ΟΣ δ.σ. Πατρών, οι οποίες κατέθεσαν προτάσεις.

 

ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: ..., κατοίκου Πατρών (οδός ...) με ΑΦΜ ..., η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου της ΘΔ, η οποία κατέθεσε προτάσεις.

Ο ενάγων ζητά να γίνει δεκτή η από 14-3-2018 και με αριθμό κατάθεσης ./2018 αγωγή του, της οποίας η συζήτηση προσδιορίστηκε αρχικώς για την δικάσιμο της 15-11-2018, οπότε αναβλήθηκε για την δικάσιμο στις 11-10-2019, ακολούθως για την δικάσιμο στις 15-5-2020 και στην συνέχεια για την δικάσιμο στις 11-12-2020, οπότε η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων στα πλαίσια λήψης έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 και ακολούθως επαναπροσδιορίσθηκε οίκοθεν για την δικάσιμο στις  11-6-2021, οπότε αναβλήθηκε για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με τον ν. 4800/2021 (ΦΕΚ Α 81/21-05-2021) περί «Μεταρρυθμίσεων αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις», και δη με τα Κεφάλαια Β και Γ αυτού αντικαθίστανται ή τροποποιούνται σειρά διατάξεων του ενδέκατου Κεφαλαίου του Αστικού Κώδικα για τις σχέσεις γονέων και τέκνων και ιδίως για τα θέματα της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων (άρθρα 1510-1541 του Αστικού Κώδικα), ως ίσχυαν ιδίως μετά τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, η οποία συντελέσθηκε με τον ν. 1329/1983 και εναρμόνισε τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς το άρθρο 4 παρ.2 του Συντάγματος για την ισότητα των φύλων και προς το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος για την προστασία της παιδικής ηλικίας. Η ισχύς του άνω νόμου, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, αρχίζει από τις 16-09-2021 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η' άρθρο 30), ενώ κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε') τα Κεφάλαια Β' και Γ εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου, αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ενώ συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος των Κεφαλαίων Β' και Γ ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία υποβάλλεται εντός προθεσμίας δύο (2) ετών από την έναρξη ισχύος του νόμου. Το Κεφάλαιο Α', υπό τον τίτλο «Σκοπός και Αντικείμενο», ορίζει ότι: «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου διά της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με τον ν. 2101/1992, και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης), που κυρώθηκε με τον ν. 4531/2018, και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δικαιολογούν τη μη τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές» (άρθρο 1) και ότι «Αντικείμενο του παρόντος νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη διακοπή της συμβίωσης, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης» (άρθρο 2). Σύμφωνα δε με το άρθρο 1515 του ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με τον άνω νόμο, η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας την οποία ασκεί από κοινού με τη μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 1510 του ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον άνω νόμο, η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του), επί πλέον δε και τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του ενώ σύμφωνα με τη διάταξη του 1513 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με τον άνω νόμο και εφαρμόζεται αναλόγως για τα τέκνα που γεννήθηκαν και παραμένουν χωρίς γάμο των γονέων τους, στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Με την εν λόγω ρύθμιση καθιερώνεται εκ του νόμου κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας, στην περίπτωση διαζυγίου, ακύρωσης του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, ακόμα και αν δεν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή δικαστική απόφαση. Με τον όρο «εξίσου» αποδίδεται η θεμελιώδης αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία εισήχθη με τον ν. 1329/1983 και εναρμόνισε, στο θέμα αυτό, τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα προς τα άρθρα 4 παρ. 2 και 21 παρ. 1 του Συντάγματος, περί της ισότιμης συμβολής και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου και την ανάπτυξη της προσωπικότητας, η οποία είναι κοινωνικά ίσης αξίας και εξίσου σπουδαία. Ειδικότερα, με το άρθρο 1514 ΑΚ, το οποίο έχει ως τίτλο «Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας» ορίζεται ότι «1 Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκηση της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα. Το ανωτέρω έγγραφο ισχύει τουλάχιστον για δύο (2) έτη και παρατείνεται αυτοδικαίως, εκτός αν κάποιος από τους δύο γονείς δηλώσει εγγράφως στον άλλο γονέα, πριν τη λήξη του συμφωνημένου χρόνου, ότι δεν επιθυμεί την παράταση του. 2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας διαφωνίας των γονέων και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σε αυτήν ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο. 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησης της στα κατ' ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή τη λήψη οποιουδήποτε άλλου πρόσφορου μέτρου, γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. Για τη λήψη της απόφασης του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου για την άσκηση της γονικής μέριμνας». Με βάση την ως άνω διάταξη του άρθρου 1514 ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων, η ρύθμιση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων γίνεται από το δικαστήριο, ενώ ως περιπτώσεις διαφωνίας αναφέρονται ενδεικτικά («ιδίως»), οι περιπτώσεις που ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει στη γονική μέριμνα ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της, ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου, ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου. Ένας τρόπος (λειτουργικής) κατανομής της γονικής μέριμνας συνιστά η ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της (π.χ. επιμέλεια) στον ένα γονέα και των υπολοίπων (διοίκηση, περιουσία, εκπροσώπηση) στην από κοινού άσκηση. Αν η άσκηση της γονικής μέριμνας μοιραστεί ανάμεσα στους γονείς, λόγω διάστασης τους, ο γονέας στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια αποφασίζει μόνος του για τα καθημερινά θέματα του τέκνου, δεν μπορεί, όμως, κατ' άρθρο 1519 ΑΚ να αποφασίζει μόνος του για θέματα που επηρεάζουν καίρια τη ζωή του τέκνου, ήτοι για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για σημαντικά ζητήματα της υγείας του, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, για τα οποία απαιτείται κοινή απόφαση των γονέων, διότι η κρίση για σημαντικά ζητήματα παραμένει στο πυρήνα της γονικής μέριμνας, που εν προκειμένω ανήκει και στους δύο. Ωστόσο, ως προς τα τελευταία αυτά ζητήματα, για τα οποία απαιτείται κοινή απόφαση, αν ο γονέας που δεν ασκεί την επιμέλεια αδυνατεί για νομικούς ή πραγματικούς λόγους να συμπράξει ακόμα και ως προς τα καίρια αυτά ζητήματα, τότε και ανατίθενται αποκλειστικά στον έτερο γονέα (άρθρ. 1519 εδ. β' σε συνδυασμό με άρθρο 1510 τελ. εδάφιο).